Emel Müftüoğlu: Yine de aşk boyun eğmez!

Zengin, çok zengin bir dönüş yaptı Emel (Müftüoğlu). Soyadını paranteze aldık çünkü epeydir (son albümünde de öyle yaptı) kullanmamayı tercih ediyor. ‘Emel İle Yeniden’ bir best of; sanatçının en iyi şarkılarını (hepsini değil ama bir bölümünü) yan yana getiren bir albüm. Bu tür albümlerde alışıldık yol, şarkıların orijinal versiyonlarına yer verilmesidir. Ama bizde genellikle öyle olmaz. Emel de öyle yapmamış; seçilen şarkıların tamamı yeni baştan çalışılmış; yeniden düzenlenmiş, yeniden söylenmiş ve kaydedilmiş.

Emel İle Yeniden, Emel (Müftüoğlu), DMC (5 üzerinden 4 yıldız) 

Böyle de olabilir elbette. Şarkıların eski hallerini aratmayacak, eski halleriyle sevenlerin anılarına çubuk sokmayacak olduktan sonra, bu da yapabilir. ‘Emel İle Yeniden’ bunu başarabilmiş bir albüm. Mühim bir kısmı Sezen Aksu’ya ait olan şarkılar, Aksu’nun prodüktörlük koltuğuna oturmasının ve Murat Yeter ile Ozan Çolakoğlu’nun yaptıkları başta olmak üzere, düzenlemelerin iyi olmasının katkısıyla yepyeni (piyasanın tabiriyle sıfırda) şarkılara dönüştürülmüş.

Çok durgun 80’leri, kıyamet gibi pop kaynayan 90’lara bağlamış isimlerdendir Emel. Emel-Erdal ikilisinin bir yarısı olarak tanıdık onu. İlk albümü de bu şekilde çıktı ortaya. 1985 tarihli ‘Öyle Bir Aşk’, popun yalnızca (Sezen Aksu, Nilüfer, Ajda Pekkan, Barış Manço gibi) büyük isimlerle temsil edilebildiği bir zamanda yeterli ilgiyi göremedi ve Emel (bu sefer solo olarak) kendisini gösterebilmek için 90’ları beklemek zorunda kaldı.

AKIL BAŞTA GÖNÜL AŞKTA

90’larda yükselen pop talebi, Emel ve benzerlerini üst sıralara çıkardı. Ama yine de Emel’in (mesela Aşkın Nur Yengi ya da Yonca Evcimik gibi) bildiğimiz ya da anladığımız anlamda bir pop yıldızı olabildiği söylenemez. Hem de ‘Karlar Düşer’ ve (zamanının çok ötesinde bir forma sahip) ‘Faka Bastın’ gibi iki büyük hit ile çok parlak bir başlangıç yapmışken.

Bunun sebeplerinden biri, o sıralarda piyasada çok sayıda ismin varlığıdır muhtemelen. Ama bir sebebi de Emel’in bizzat kendisidir.

Tıpkı Demet ve İzel gibi, Emel de yıldızlık adına kendisini çok fazla zora sokmadı, özel hayatından fedakârlık etmedi.

Yeni albümü, aslında bilinen ya da görünenden çok daha fazla şey yapmış olduğunu gösteriyor. Şarkılar tek albümde yan yana geldiğinde ortaya ilk çıkan bu olmuş. Emel çok fazla iyi şarkı yapmış. Bir kısmı günlerin karışıklığından sıyrılıp belleklerde fazla yer edememiş olabilir ama (başta ‘Hovarda’ ve ‘Gönülden Gönüle’ olmak üzere) çok sayıda hit de mevcut.

Gayet iyi bir pop albümü ‘Emel İle Yeniden’. Keşke albüme ikinci bir disk eklense ve bunda da şarkıların orijinal versiyonları yer alsaydı. İşte asıl o zaman tadına doyulmazdı. Küçük bir eleştiri daha. ‘Çok Ayıp’ ve ‘Yaz Geldi’ şarkılarının günahı neydi? Onlar neden albümde değil?