Bu gemi nereye gidiyor Kaptan?

YUSUF GÜNEY, KAPTAN, EMRE GRAFSON/ 5 ÜZERİNDEN 1 YILDIZ 

Son albümü ‘Kaptan’da mevzuya yekten dalmış Yusuf Güney; oyalanmadan, mevzuyu dolaştırmadan. “Hadi aşkım ahhh, yorgan yakalım... Çekemeyenler hasetlerinden kudurup kendini yesinler.” İlişkiler böyle kuruluyor ya da yaşanıyor artık. Başkalarını kudurtmak/kıskandırmak üzerine. Ama işin merkezindeki (ya da yatağındaki) standartlar aynı. “İyi günde, kötü günde gel hayatı bölüşelim, doğacak çocuklara isimler düşünelim.” Daha ikinci satırda hayatı bölüşmekten ne anlaşıldığı açık ediliyor –doğacak çocuklar. Başka türlü bir fikre/duruşa, buna benzemeyen bir varoluşa küçük de olsa, ihtimal verilemiyor.

Güney, bize Rafet El Roman’ın bir hediyesi; hani yirmi küsûr yıldır dili doğru tonlamayı öğrenememiş El Roman’ın. ‘Aşkım Olur musun?’da kendisinden ‘çöl kaplanı’ olarak söz eden Yusuf Güney’in, Yalın’ın farklı bir versiyonu olduğu söylenebilir; biraz da Gökhan Özenlik serptiniz mi üstüne, tamamdır tablo.

‘Kaptan’ın öncülüğündeki şarkılar iyi değil. Biraz İspanyol havası (‘Ben Ordan Geliyorum’), biraz Karadeniz (‘Sevdaluğun Sarmadı’), biraz remix, dans/mans (‘Hazin’), biraz arabesk, bir parça da pop. Tam da Güney dinlemek isteyeceklerin gönlüne göre işte; karışık bir albüm, her şey var içinde.

TÜRKÜLERDE SAKLI CEM’AN, CEM YILDIZ, KALAN/ 5 ÜZERİNDEN 5 YILDIZ 

Genç yaşına rağmen, bin yıllık bir hayat tecrübesi ile çalıp söylüyor şarkılarını Cem Yıldız. Şarkı ve türkülerinde, tekil birer tecrübe gibi gözüken ya da öyle dillendirilen her şey, şarkı ya da türküyü bittiğinde birer hayat dersine tekamül ediveriyor. Anında. Sırf o çalıyor, o söylüyor, o anlatıyor diye. Ne müthiş, ne paha biçilmez bir hayat tecrübesi. “Sen de unutursan beni, bu türküde saklıyım ben” diyor ‘Aynam Kırıldı’da. Bu albümün tamamında, aslında hayatın bizzat kendisi saklı.