Bölüm sonu dedikodusu: Hayat Şakısı 17. bölüm

“GÖZLER KALBİN AYNASIDIR, HER ŞEYİ SÖYLER ONLAR...”

Bölüme kaldığı yerden başladık, Hülya, Mahir’i gördü Filiz’in yanında... Hülya, en güvendiği kaleyi acaba fay hattının üstüne mi kurdu diye bir düşündü. Dostundan şüphe etmez insan elbette ama Hülya gibi bu yaşına kadar gerçekten sırtını dayayacak kimsesi olmayan insanlar herkesten şüphe eder, en sevdiklerini bile türlü sınavlardan geçirirler. Filiz’in dönmüş olmasından, Filiz’in paralı bir şekilde dönmüş olmasından bile daha önemliydi Mahir’in yanında  olması! Mahir, Hülya’nın koruyucu meleği, sırtını yasladığı duvar, dostu, karşısında zırhını çıkartıp attığı tek kişi. Hülya, bu zamana kadar yeterince insan kaybetti, Mahir’i de kaybedemez. Bunu asla göze alamaz!

AŞKA AŞIK OLMAK KERİM’İN KANINDA VAR!

Kerim çoğu zaman Bayram Cevher’in deyimiyle dingil ama bazı anlarda öylesine güzel idare ediyor ki durumu, mantığının duygularından önde olması işe yarıyor. Hülya, korku içinde yan masaya bakarken de aynısı oldu, Mehmet bizim çocuğumuz, rahatlatmasını sundu. Ailede çıkacak kargaşayı göz ardı edersek Mehmet her türlü babasına verilir, Hülya’nın öz ya da üvey anne olmasının bunda bir etkisi olacağını sanmıyorum, kaldı ki öz anne dediğimiz Filiz çocuğunu -zorla ya da isteyerek- satan, üstüne üstlük doğum sırasında pazarlık yapan, Kerim’i kaybetme sınırına gelmeden de Mehmet’i anmayan bir kadın... Filiz’in hiçbir şekilde empati kurulacak yanı yok, şimdi iki ağladı, kendine çeki düzen verdi diye, al canım bebeğini, diyecek hali de yok kimsenin. Doğurmayla anne olunmayacağı gibi miras sahibi olmakla da anne olunmaz Filiz’ciğim, bizim seyirciler olarak bu masallara karnımız tok!

KEŞKE TEK DERDİN ÇIKARTTIĞIN DİŞ OLSAYDI MEHMET

Mehmet ağladı, Hülya ağladı… Bir kadın ne kadar güzel anne olabilirse o kadar iyi bir anne Hülya, Mehmet’in önce neden ağladığını bilemeden ağlaması; ardından Kerim’in dişinin kaşındığını çözmesiyle, ilk dişi için ağlaması da buna kanıt... Her oğlum deyişinde, küçük prensim deyişinde, öpüşünde bin şefkat var, bin içe çekiş. Bu hikayenin de Mehmet’in de annesi Hülya, aksi iddia edilemez. Kerim’in yine haylazlıkla karışık şakaları güldürse de Filiz taklidi istemesine bizden de bir vuruş Hülya’cığım, vur güzelim, vur çekinme!

BİRBİRİNE KARIŞMAK BÖYLE Mİ OLUYORDU?

Hülya ve Kerim birbirlerine dolandılar, karıştılar, kördüğüm oldular. Kimsenin gücü yetmez artık o bağı çözmeye. Ne Filiz’in, ne Cem’in ne de açığa çıkacak hiçbir sırrın. Sallanırlar, su alırlar ama asla batmazlar. 

İNSANIN MEKANİK OLANI DA PEK ÇEKİLMİYOR!

Nurgül, Filiz için iyi bir yaşam koçu olabilir ama mekanik insanlardan. Şunu yapalım, böyle olsun, şu kadar olsun… E canım ama bu da duygu, bu da insanlık, sizin oralarda geçmedi mi hiç adı? Filiz, toparlanıp gelecek gibi olunca, gerçekten öyle olacak sanıldı ama yok aklı hala içkide, üstelik ilk sırada. Mehmet’i almak için istediğini yapsın, isterse tüm mal varlığını ortaya döksün, Cevher köşkünün kapısında yatsın fark etmez. Hem ne dedi Bayram Cevher, “Bu evden çocuk çıkmaz.” Çıkmaz, o kadar. 

BİRLİKTE GÜÇLÜ OLMAK DEMEK MAHİR VE HÜLYA DEMEK!

Hülya ve Mahir ciddi bir iletişim kopukluğu yaşayınca işler biraz karıştı, güven bir miktar sarsıldı. Hülya, Melek’e “O benim en yakın arkadaşım!” diye ağlarken, hiç güven görmeyen o yanı yine çırpındı. Güzel Hülya, hiç tam olamamış ondan hep hırçın kalmış Hülya, ilk kez kendine bir dost buldu, nasıl razı olsun kaybetmeye? Nilay’ın abisi baskın yapana kadar, Mahir mis gibi karnını doyuruyordu, sonrasında ev savaş alanına döndü. Nilay’ı yetmiyormuş gibi bir de abisini çekiyoruz, tez vakitte azalsınlar da germesinler insanları...

HÜSEYİN PERVANE, HÜSEYİN UÇUŞUYOR DA BAKALIM MELEK GÜNEŞ Mİ?

Melek, nefes almak için çıktığında, göğsündeki ağırlık Hüseyin’in yanına oturmasıyla yok oldu. Kaçtı, kaçtı ama en sonunda yine onun yanında nefes aldı. Hüseyin’in aşkını sınamak olmaz, Hüseyin’in o güzel bakan gözlerini, güldü mü çiçekler açtıran halini sınamak olmaz. Bu hikayede aşka en uygun iki insan var biri Hülya, ikincisi Hüseyin. İkisi de aşık, ikisi de gözü kara, ikisi de cesaretli. İkisi de biliyor, aşk için ölmeli, aşk, o zaman aşk. 

BİR HÜLYA KURDUM, OLUR MU, OLUR…

Hülya’nın çocukluk kırıklarını her hafta biraz daha görüyoruz, hiç doğum günü kutlamamasını doğum gününü dahi unutmasını, hep üstünkörü değer görmesini… Geçen hafta ‘ben dünyanın en iyi ailesine sahiptim’ diye ağlamasının asıl nedeni de bu. Bayram, Hülya’nın babası, Süheyla annesi, Hüseyin abisi… O evdeki herkes Hülya’nın ailesi, üstelik buna belki de hayatta en çok sevdiği insan sayesinde kavuştu. Hülya, hayat şarkısı mırıldanmaya Kerim’i gördüğünde başladı. Doğum günü kutlanmayacak, Kerim gelmeyecek sanırken yapılan sürprizle belki de hayatının en güzel anını, gününü yaşadı. 

O BİRLEŞEN ELLER HİÇ AYRILMASIN!

Kerim geldi, ona yetti. Kerim’in gelişleri Hülya’ya yeter, her ne kadar farklı gösterse de onun bu hayattan istediği bir aile, bir Kerim, fazlası değil. Hülya bu yüzden özel olanlardan, bu yüzden sevilmeyi hak edenlerden… Kıymet biliyor, seviyor, sevdiğini kadar sevmek istiyor. Mırıldandığı hayat şarkısı hep aynı neşeyle devam etsin, kimse şarkısını bölüp gitmesin. 

MEHMET BİLE HUZURSUZ KUCAĞINDA

Filiz’in yaptığı sınır ihlalinin bedeli ağır olacak, Hülya’nın yaşadığı güven sarsıntısının yanında Kerim’in de durumu son anda fark etmesi işleri daha da kızıştıracak. Filiz’in tez vakitte Almanya’ya dönmesi dileği ile haftaya görüşürüz.

noluyo.tv Tarafından hazırlanmıştır.