Arzum Uzun: Herkes kalbini temiz tuttuğu dönemleri özlüyor
Güncelleme Tarihi:
Kent hayatına dair romanlar yazan Arzum Uzun, beşinci kitabı ‘99 Yazı’nda bugüne kadar yarattığı tüm kahramanlarını bir hikâyede topladı. Onları 15 yaşına döndürüp, Türkbükü beach club’larına bıraktı.
Bir önceki kitapta, başka isimler altında Cihangir’de takılan oyuncu-şarkıcı takımının hayatlarından kesitler vardı. Bu kitapta kimlerin yazlık maceralarına şahit oluyoruz?
Herhangi birinin hayatını anlatmadım bu sefer. Karakterler yüzde yüz kurgu.
Ama çeşitli kelime oyunları var Türkiye Güzeli Gamze Akay, eski pop yıldızı Nükhet Hanım gibi... Bu stratejik bir hamle mi?
Aslında öyle düşünmedim. Popüler figürleri anlatırken insanın aklına ister istemez benzerlikler gelebiliyor ama tamamen kurgu bu sefer. İşin içinde gerçek isimler de var. Kenan Doğulu’nun, Sezen Aksu’nun gitaristleri gibi...
99 Yazı, Arzum Uzun, Destek Yayınları
Daha önceki kitaplarda kendi yaşamınızdan kesitler de veriyordunuz. Bu sizin 15 yaşınız mı?
Tabii ki benim hayatımdan kesitler var, inkâr etmiyorum. Kendi günlüklerimi çok karıştırdım yazarken ama diğer arkadaşlarımın anılarından da destek aldım. Herkes ‘yaz’ ve ‘genç olmak’la ilgili bir şeyler bulabilir kendinden. Çünkü herkesin ‘ilk kez’ bir şey hissettiği zamanlara geri dönmeye ihtiyacı var. Herkes deniz kenarında olduğu, kalbini temiz tuttuğu dönemleri özlüyor. Çünkü zamanla hayat hepimizin anasını ağlatıyor. Ağlatmadığı zamanları özledik. Kitabı yazma nedenim bu.
Biraz nostaljik bir tat da var. Mesela kasetler, o dönemde bulunması zor olan dergiler... Bu devirde 15 yaşındaki bir kız, dergisini yırttı diye arkadaşını dövmez herhalde...
Bizim ergenliğimizin çok yarım kaldığını düşünüyorum. Toplumsal olaylar, çalkantılı siyasi durumlar, başımıza gelen doğal felaketler... Hiçbir şey olmasa bir deprem geçirdik, ölüm korkusunu tattık. Sürekli bir kaosun içinde büyüdük. Çok arada kaldık biz. Şu anda baskı artsa dahi kendilerini daha iyi konumlandırıyor gençler. Biz umudun çocuklarıydık, onlar umutsuzluğun içinde büyüdüler ama umutsuzluktan da umut yaratmayı öğrendiler. Şimdiki gençliği dejenere falan bulmuyorum. Adettendir, bir önceki nesil hep gençler hakkında konuşurken “Ne olacak bunların hali” filan der. Benim hiç de böyle bir kaygım yok zaten. Neyin ne olduğunu Gezi sürecinde de gördük. Tabii bir de teknolojik gelişmeler var; bizim dünyaya açılan tek şeyimiz zar zor bulduğumuz o moda dergileriydi işte.