Ali Alışır'dan Sanal Manzaralar

Ali Alışır; modern insanın gerçek ve sanallık arasında sıkışmasını, giderek doğadan uzaklaşmasını ve bunun yerine kendine ait sanal dünyalar inşa etmesini ele aldığı ‘’Sanal Manzaralar’’ ismini taşıyan kişisel sergisinde, ağaç imgesinden yola çıkarak ürettiği yapıtlarını Özlem İnay Erten’in küratörlüğünde izleyiciye sunuyor.

Fotoğraf ve resim arasında özgün bir dil yaratan Alışır, ‘’Sanal Manzaralar’’ isimli sergisinde, binlerce yıldır birçok kültür ve öğretide oldukça farklı anlamlara sahip olan, pek çok mitolojik efsaneye konu olan ‘’Ağaç’’ imgesinden yola çıkıyor. Ezoterik kültür ve söylencelerde hayatın kadim bilgisini temsil eden, maddi ve manevi dünya arasında bir irtibat noktası olarak da sayılan “Ağaç” kavramına, ağacın günümüzde taşıdığı siyasi-sosyolojik bağlamlar ve imajlar üzerinden de yaklaşarak alternatif görme biçimleri öneren sanatçı, geçmişteki bilgelik ağacı ile günümüzdeki sosyal paylaşım ortamını (interneti) bir araya getiriyor.

“Geçmişten günümüze doğaya ve onun en önemli parçası olan ağaca atfedilen anlam bugün teknolojiyle birlikte yeni bir boyut kazanıyor. Gerçek doğanın yerini almaya başlayan, artık hepimizin belleğine kazınmış, hayal ve tasarımdan ibaret bir manzara var. Bu manzara ne Pissarro’nun ne Cézanne’ın ne de diğer ressamların peyzajlarına benziyor. İçinde bulunduğumuz bu manzara sosyal medya ağlarıyla çevrelenmiş, bizi sürekli paylaşımda bulunmaya davet eden bir dünya. Bugün bizler teknolojiyle artık doğayı sadece değiştirmiyor ona yapay bileşenler de ekliyoruz.” diyen Alışır, “Sanal Manzaralar” isimli sergisinde ağaçları ve doğayı internet ağları ile sarılmış bir şekilde kullanarak, insanın doğadan uzaklaşmasının ötesinde, sanal dünyalar kurgulamaya çalışmasına da vurgu yapıyor.

“Sanal Manzaralar” isimli sergisinde bilginin kendi doğasından (gerçeklikten) koparılmasını, yeniden üretilmesini ve paylaşıma sokulmasını konu alan Alışır, bunu yaparken geçmişten günümüze bilginin en eski ve kadim sembolu olan ağaç kavramından yaralanarak, internet ağları aracılığıyla artık her anlamıyla şeffaflaşan dünyamızın, paylaşıma sokulmuş olan her imaj ve metninin arkasında aslında görecek ve öğrenecek bir şey bulamadığımız yeni bir ‘manzara’ ortaya çıkardığını anlatmayı amaçlıyor.