Kanser olup öleyim diye Allah’a dua ediyorum

Varlık içinde yokluk yaşıyorum. Metin Sap denen bir bela var başımda. Bir kaset yaptık ‘Ölürüm Ben Sana’ albümü. O da beni dolandırdı. Eskiden korsan kasetten içeri girip çıkmış. O da paramı vermedi. Ben arkadaşımın anısına bir plak şirketi kurdum, alacağım avansı kasete harcadık, ondan sonra beş kuruş para almadım. Kıyamam’dan beri Burhan Aydemir’den bu yana hiç huzurum yok.

KİLOLARINDAKİ YARALAR

Bir zamanlar kortizon tedavisi yapılmıştı bana. Ve beni Almanya’da kurtardılar! Burada hata yapan doktor davayı kazandı, çünkü benim yanımda yer almaları gereken doktorlar yanımda olmadı. Hepsi Tabipler Odası’na bağlıydı, Hipokrat yemini etmiş insanlardı, yalan söylediler. Zerrin Özer’in kollarında yaralar bulundu dediler, yalan. Burada ne hak var, ne hukuk var, ne adalet var, ne bir devlet sistemi var.

İNTİHARI DÜŞÜNDÜM

Bir sene boyunca Allah’a çok inandığım, intihar etmenin çok büyük bir günah olduğunu bildiğim için ‘Ne olur Allah’ım kanser olayım’ diye dua ettim. Sabaha karşı edilen duayı yaradan kabul edermiş. Ben Tanrı’ya çok inanıyorum. Bu tamamen depresyon değil, insanlar hayatı boyunca mı depresyonda olur! Bu benim son derece sağlıkla almış olduğum bir karar...

KABUSLARI OLACAK

Kitabımın ismi belli: ‘Bir Sarışın Küçük Kız’... Onu yarıladım gibi... Kitabı yurtdışında bitirmeyi düşünüyorum. Zerrin Özer’in rüyalarına giren, kabuslar yaşatan her insan bu kitapt yer alacak. Aynı zamanda da hatalarıyla, yanlışlarıyla, günahlarıyla, sevaplarıyla Zerrin Özer biyografisi olacak. O insan bakalım kitap yayınlandıktan sonra kafasını nereye saklayacak... Bundan sonra Zerrin özer’e acı çektiren insanlar aynı şeyi yaşasın.

DOĞUMUM BİLE HATA

Hayatımda keşke lafını hiç sevmem. Bence doğumum bile bir hata. Çünkü anneannem dördüncü kız diye duyunca, söyleyenin suratına kapıyı kapatmış. Doğumumun bile bir hata olduğuna inanıyorum. O zamandan beri bir hatadır gidiyor. Keşke erkek olsaymışım. Psikiyatristim ‘Yüzde 70 erkek ruhu taşıyorsun. Artık kadın adam gibisin’ dedi... 25 senelik mücadele boyunca hep tek başıma oldum, bunun etkisidir herhalde...

SAĞLIKLI İLİŞKİ YAŞAMADIM

Hiçbir zaman erkek arkadaşlarımla sağlıklı bir ilişki yaşayamadım. Hep en güzel zamanlarımda bitirdim. Hep Zerrin Özer terk edildi dediler. Keşke terk edilen olsaydım! Hiçbir zaman terk edilmedim, terk ettim. Niye? Çünkü genç yaşımda hayata çok sağlıksız bir adım attım. Yaşanılan şey bir insanın hayatına atılmış kötü bir imzaydı. Ben iki kere Lape’de yattım. 2000 senesinde iki kere Kral TV’den ödül aldım. Hastaneden çıkıp ödülümü aldım ve döndüm. Ağlıyor desinler, ağlamazsam dışarı vurmazsam katil olurum.

ANNEM DAYAK YERDİ

Annem hep dayak yerdi ve bunları görerek hayata başladım. Gözümü açtığımdan beri böyle gördüm ve arkasından böyle büyük bir olay yaşadım. Bu olayı 18 sene yuttum. Yorganı çekip kendi kendime ağlardım. Birisiyle evlenmek istedim, annem müsaade etmedi. Halbuki izin vermiş olsaydı bundan kurtulacaktım. Bu sefer acıdan zevk alır hale geldim. Mazoşist olmak bana zevk verdi, acılarla mutlu oldum. O acılarla yaşamayı öğrendim. Hayatımda kimseye beddua etmedim. Bir de hayatımda iki kere sesim çıkmadı. Biri menenjit geçirdiğimde belimden su aldılar, acıdan sesim çıkmamıştı. Bir de 18 yaşında ağbi dediğim insan tarafından tecavüze uğradığımda şoka girdiğimde... Bana tecavüz eden insanı anlatacağım, sokaklara çıkamayacak. Biraz daha çeksin ne zaman öğrenilecek diye. Bir insanın hayalinin yıkılması, 18 yaşında yaşadığı o şok ne demek. Annemin, hayatım boyunca bana yapmış olduğu baskı da var... Hükmederdi hep, yıllarca o kadar korktum ki... Bana tek başına bir hayatı öğretmedi. Benim adıma hep o karar verdi. Öldüğü zaman kalakaldım. Ben sadece söz dinleyen küçük bir erdim. O ise Nazi subayı gibiydi!

ABLAM ÇOCUĞUMU ALDIRDI

Zerrin Özer sadece çalışmalıydı, şarkı söyleyip para kazanmalıydı, annesine götürüp vermeliydi. Benim çocuğum olamazdı! Çünkü beni başka bir yere kanalize ettiler. Evlenmiştim, Tülay Ablam zorla götürdü, benim çocuğumu aldırdı. Hayır diyemedim, ne kadar büyük bir şahsiyetsizlik.

Hayatımda hiçbir zaman çocuk sahibi olma hakkını kendimde bulamadım. Bana bir şey olacak herhalde, hayatımda ilk defa bütün içimdekileri sana anlatıyorum hiçbir sansür olmadan. Ben bir kurbanım. Bir anne-babanın son ve istenmeyen evladı olarak bir kurbanım...

Menenjit geçirdiğimde annemle babam kavga ederken babam ‘Bu kız büyüyünce ne işe yarayacak’ demişti. O kız büyüdü ve öyle bir işe yaradı ki, babasına da baktı, son zamanında anasına da... Açmadan solmuşum ben. Ben bu hayata neden geldim...

Ya katil olacağımya da iltica edeceğim

Hapse de girsem söylüyorum; Ben bu ülkenin vatandaşı olarak kalmak istemiyorum. Bunun için her şeyi yapacağım. Bunun için içeri de atabilirler, umurumda bile değil. Her seferinde darbe yedim. Rahmetli Hilmi Topaloğlu’ndan başlayan darbeler, arkasından Kiss Müzik, Tün Müzik... Benim bunları vurmam lazım. Bana dava da açılabilir konuştuklarımdan dolayı. Ama umurumda değil, kaybedecek hiçbir şeyim yok. Halkın sevgisine güveniyorum. Kolay değil, ülkeniz var, ülkenizi seviyorsunuz ama yaşayamıyorsunuz. Ya katil olacağım ya iltica edeceğim ya da vatandaşlıktan çıkacağım...