Oluşturulma Tarihi: Temmuz 28, 2006 00:00
PET SHOP BOYSFundamental
(Parlophone)
PET Shop Boys’un yeni albümü "Fundamental" ile ilgili olarak müzik dergisi NME’de çıkan eleştiriden alınan bir cümle duruyor kapaktaki çıkartmada: "10 yıldan uzun bir süredir yaptıkları en iyi albüm..." Albümü kimi parçaları 42 saniye filan dinledikten sonra atlayarak dinledim, sonra dönüp tekrar o cümleyi okudum ve "Vah o zaman, vah ki ne vah!" Pet Shop Boys’un bazı şarkılarına 1980’lerin hatırına katlanabilirim, bulunduğum ortamda çalarsa kendime ve çevreme zarar vermeden üç Pet Shop Boys şarkısı dinleyebilirim. Fakat söz konusu müzik Tennart/Lowe ikilisine ait olunca, sabrım bir albümü tamamlamaya yeterli olmuyor. Aslında 1980’lerin disko sound’una göndermeler içeren "Fundamental"ı bu kadar ağır eleştirmek haksızlık. Ortada sepetle kötü albüm var. Onların yanında rafine bir pop albümü olarak pırıl pırıl görülebilir. Prodüktörlüğünü Trevor Horn’un yaptığı albüm, bir stüdyo harikası. Pop müziğin bu kısmıyla ilgilenenlerin dikkatini çekebilir diye belirteyim dedim. Benim Pet Shop Boys’a katlanamıyor olmam sizi engellemesin, seviyorsanız tabii buyurun. Beğenenler, çok beğenenler de çıkabilir ama bu Pet Shop Boys’un benim gözümde çok sıkıcı bir grup olduğu gerçeğini ne yazık ki değiştirmez.
DREAM HITS Vol. 2(EMI/ Sony BMG)
DREAM TV’nin katkılarıyla hazırlanan bu albüm (Adından da gayet net anlaşılıyor zaten, niye sizi vurgu manyağı yapıyorsam artık?..) 19 şarkıdan oluşmakta sayın okur. Albümün şarkı listesine bakarken, ilk etapta "Alternatif müzik derlemesi yapmışlar galiba..." diyorsunuz fakat bu ilk intibayı yerle bir edecek bombalar da var. Mesela, Backstreet Boys. "Sometimes They Come Back" diye bir korku filmi vardı, bizde ’Geri Döndüler’ diye oynamıştı galiba. Backstreet Boys’u görünce aklıma hemen o
film geldi. Sonra bir iki tane daha tel maşa şarkı var ama kötü şeylerden bahsetmeyelim. Mesut geleceğimiz, mutlu yuvalarımız için güzel şarkıların bahsi olsun aramızda yalnızca! Röyksopp, Jay Jay Johanson, Moby, Maroon 5, Jamiroquai, Oasis gibi kimi "light", kimi aşırı histen nemlenmiş, kimi de kendince gayet hoş hadiselere rastlıyoruz albüm ilerledikçe. Bir de bütün bunlardan ayrı tutmak gereken Gorillaz var (Dirty Harry) tabii. Neticede kötü olmayan, makul şarkıların ağırlıkta olduğu (nadir rastlanan bir özellik) bir karışık albüm. Kabakulak karışık albümleri pek sevmez; malumunuz zaten, o yüzden üstünde ayrıca durmayacağım.