Kabakulak
Güncelleme Tarihi:
Kanat Atkaya
Oluşturulma Tarihi: Ekim 06, 2006 00:00
THE GREATEST SONGS EVER
(EMI)
ŞİLİ’nin beyaz üzüm, Fransa’nın siyah üzüm, Yunanistan’ın patlıcan, İtalya’nın domates, Afrika’nın mısır, Türkiye’nin karpuz olduğu enteresan bir alemden selamlar. Bu alemin mucidi Chris Murphy, INXS’le birlikte dünyanın dört bir köşesini gezmiş, turne ambiansının da gazıyla "Bu çalan yerel müzik ne güzel bir yerel müzik, bana bir şişe daha kurtlu tekila getirin!" demiş bir kişi. Dünya müziklerine merak salmasının ardından 2002 senesinde Petrol Records adlı şirketini kurmuş ve ülkeleri nebatatla temsil ettiği bu seriyi hazırlamış. Açıkçası albümün kapak tasarımının, "Uzak diyarlardan en süper şarkılar" serisi yapmaktan daha akıllıca olduğunu söyleyebiliriz. Serinin tamamını dinlemedim. Ama bu seri içinden üç albüm seçmem gerekirse -ki aynen böyle yaptım- ananas kapaklı "Jamaica"yı (Peter Tosh, Burning Spear, Horace Andy filan var), nar kapaklı "Orta Doğu"yu ve yeşil elma kapaklı "İrlanda"yı tercih ederim. Jamaica’da yapılmış en iyi 10 şarkı sıralamasını bana yaptırsalar, albümdeki 12 şarkıdan belki bir tanesi ilk 100’de görülür; o ayrı. Fakat "Ülkeler ve Müzikleri" temasına yakın olanlara enteresan gelebilir.
JULIO IGLESIAS
Romantic Classics
(Sony BMG)
JULIO Iglesias dedikten sonra durmak ve Şener Şen gibi devam etmek istiyorum hep "Seni hiç sevmedim Julio, oğlunu da sevmedim zaten!" Klasikleri ve standartları üzerlerinden birkaç tur geçmek suretiyle tükettikten sonra "Modern Klasikler" adıyla yeni bir açılım sağlamış Julio Abi. Bir yandan yazıyorum, bir yandan da Muazzez Ersoy duyacak ve yeni bir seriye başlayacak diye de tırsıyorum. Albümün adı "Romantic Classics" fakat reklamı promosyonu "Modern Klasikler" olarak yapıldı. Modern klasikler, Julio Abi’nin 60’lı, 70’li, 80’li yılların şarkılarına karşı açtığı savaşın bir neticesi. Bee Gees, George Michael, Foreigner, The Cars gibi sanatçı ve topluluklardan 11 şarkı seçmiş, stüdyoya girmiş ve hislerde kontrol edilemez bir isyana yol açacak şekilde seslendirmiş. Son albümden en zararlı çıkan kişi Foreigner’dan Mick Jones olmuş bence. Jones’un iki şarkısına birden bulaşmışlar çünkü. Hem "I Want to Know What Love Is" hem de "Waiting For A Girl Like You"yu kurban etmişler. Julio Ağbi’nin aşk şarkıları bende narkoz etkisi yarattığından uzak duruyorum. Bir de albümün içindeki fotoğraflardan birinde yerde ’zebra postu" gördüm, iyice soğudum adamdan. Geçmiş yanında sırıtıyor bir de solaryum solaryum...
(EMI)
ŞİLİ’nin beyaz üzüm, Fransa’nın siyah üzüm, Yunanistan’ın patlıcan, İtalya’nın domates, Afrika’nın mısır, Türkiye’nin karpuz olduğu enteresan bir alemden selamlar. Bu alemin mucidi Chris Murphy, INXS’le birlikte dünyanın dört bir köşesini gezmiş, turne ambiansının da gazıyla "Bu çalan yerel müzik ne güzel bir yerel müzik, bana bir şişe daha kurtlu tekila getirin!" demiş bir kişi. Dünya müziklerine merak salmasının ardından 2002 senesinde Petrol Records adlı şirketini kurmuş ve ülkeleri nebatatla temsil ettiği bu seriyi hazırlamış. Açıkçası albümün kapak tasarımının, "Uzak diyarlardan en süper şarkılar" serisi yapmaktan daha akıllıca olduğunu söyleyebiliriz. Serinin tamamını dinlemedim. Ama bu seri içinden üç albüm seçmem gerekirse -ki aynen böyle yaptım- ananas kapaklı "Jamaica"yı (Peter Tosh, Burning Spear, Horace Andy filan var), nar kapaklı "Orta Doğu"yu ve yeşil elma kapaklı "İrlanda"yı tercih ederim. Jamaica’da yapılmış en iyi 10 şarkı sıralamasını bana yaptırsalar, albümdeki 12 şarkıdan belki bir tanesi ilk 100’de görülür; o ayrı. Fakat "Ülkeler ve Müzikleri" temasına yakın olanlara enteresan gelebilir.
JULIO IGLESIAS
Romantic Classics
(Sony BMG)
JULIO Iglesias dedikten sonra durmak ve Şener Şen gibi devam etmek istiyorum hep "Seni hiç sevmedim Julio, oğlunu da sevmedim zaten!" Klasikleri ve standartları üzerlerinden birkaç tur geçmek suretiyle tükettikten sonra "Modern Klasikler" adıyla yeni bir açılım sağlamış Julio Abi. Bir yandan yazıyorum, bir yandan da Muazzez Ersoy duyacak ve yeni bir seriye başlayacak diye de tırsıyorum. Albümün adı "Romantic Classics" fakat reklamı promosyonu "Modern Klasikler" olarak yapıldı. Modern klasikler, Julio Abi’nin 60’lı, 70’li, 80’li yılların şarkılarına karşı açtığı savaşın bir neticesi. Bee Gees, George Michael, Foreigner, The Cars gibi sanatçı ve topluluklardan 11 şarkı seçmiş, stüdyoya girmiş ve hislerde kontrol edilemez bir isyana yol açacak şekilde seslendirmiş. Son albümden en zararlı çıkan kişi Foreigner’dan Mick Jones olmuş bence. Jones’un iki şarkısına birden bulaşmışlar çünkü. Hem "I Want to Know What Love Is" hem de "Waiting For A Girl Like You"yu kurban etmişler. Julio Ağbi’nin aşk şarkıları bende narkoz etkisi yarattığından uzak duruyorum. Bir de albümün içindeki fotoğraflardan birinde yerde ’zebra postu" gördüm, iyice soğudum adamdan. Geçmiş yanında sırıtıyor bir de solaryum solaryum...