Kabakulak

RAY CHARLESGenius Loves Company(Kent/EMI)RAY Charles’ın haziran ayı baÅŸlarında ölürken ardında bıraktığı son albüm ‘Genius Loves Company’, arÅŸivinizde Frank Sinatra’nın ‘Duets’ albümünün yanına koymanız gereken bir albüm. Önce bunu söyledikten sonra vakit kaybetmeden albüme geçelim. Çünkü önemini sizin takdir edeceÄŸiniz birkaç ÅŸey söylemek gerekiyor... 12 ÅŸarkılık albümde Ray Charles aralarında Norah Jones, Elton John, James Taylor, Van Morrison, Willie Nelson, Natalie Cole’un da bulunduÄŸu sanatçılarla düetler yapmış. Norah Jones ve Van Morrison ile yaptıkları için doÄŸaüstü bile denebilir. Fakat mesela Elton John (‘Sorry Seems To Be The Hardest Word’ü söylemiÅŸler) kendi ÅŸarkısında Ray Charles’ın gölgesinde kalıyor. Michael McDonald niye var diye sormak bana düşmez ama sorayım yine de anasını satayım. ‘Fever’ı Charles süper söylüyor, Natalie Cole eÅŸlik etmeye çalışıyor ama olmuyor. Aynı ÅŸey Willie Nelson için bile geçerli. Bundan tabii ki albümdeki sanatçıların kötü sanatçılar oldukları sonucunu çıkarmayacağız. Bu olsa olsa Ray Charles’ın nasıl mühim bir isim olduÄŸunu giderayak bir kez daha gösterdiÄŸini iÅŸaret eder ki; bunu da zaten biliyorduk. Son olarak ‘Bu albüm bir düetler, bir de solo formatında, yani iki ayrı ÅŸekilde yayınlasaydı hangisi daha çok beÄŸenilirdi ve satardı’ gibi aslında fesat bir soru sorayım. Cevabımı biliyorsunuz di mi?KLAZZ BROTHERS & CUBA PERCUSSIONJazz Meets Cuba(Sony)KILIAN ve Tobias Forster, klasik müzik eÄŸitimi almış iki müzisyen kardeÅŸ. Yanlarına yine klasik müzik kökenli Tim Hahn’ı alarak Klazz Brothers’ı kurmuÅŸlar. Ä°yi yapmışlardır herhalde. Sonra bu üç Alman’ın yolu bir gün Küba’ya düşüyor. Orada bünyeye mojito yüklemesi yapılan bir anda ‘Klasik müzikle Küba havalarını harmanlayalım’ diye karar alıyorlar ve Kübalı müzisyenlerle birlikte ‘Classic Meets Cuba’ diye bir albüm yapıyorlar. ‘Sempatik olması planlanan ve belki de öyle olan ama ciltte kızarıklık ve kaşıntıya yol açan müzikal giriÅŸim’ kontenjanından bir albümdü. Hızlarını alamamış olacaklar ki; bu kez de caz klasiklerine el atmışlar. Miles Davis’in ‘So What’ı da var, Jobim’in ‘Girl From Ipanema’sı da. Benim anlamadığım niye orijinal olduÄŸu? Albümü dinlerken hiç de orijinal gelmiyor. Resmen düğünlerde veya asansörlerde çalınacak bir müzik. ‘Aaa; albüm çıplak!’ diyorum, baÅŸka da bir ÅŸey demiyorum.Â