İnsanlar neden aldatıyor?
Güncelleme Tarihi:
“Milli yenge vaziyetinde” dediği Pınar Altuğ’a “bütün Türk erkekleri - sadece Tony ya da Umut değil de - kendileri aldatılmış kadar kızgınlar” diyor Aldoğan. “Artık kadınlara kötü örnek oluyor diye mi canları yanıyor, aldatma tekelleri kırılıyor diye mi, bilinmez...” (Demek ki feministlerin içinin yağı eriyor Pınar aldattıkça!
J)Ve “İnsanlar niye aldatıyor?” diye soruyor... Aldatmak erkeklere has değil, diyor, “insanî bir şey!” ve bir iddia ortaya atıyor: kadınlar daha tedbirli oldukları için yakalanmıyorlar, tek fark bu. Ama asıl şu “psikolojik” yorum ilgimi çekti: “Aldatan kadın ya da erkek bir arayış içindedir; tatminsizdir, mutsuzdur ve çoğunluğun aksine kaderine razı olmayıp aranmaktadır. Aldatılanlar biraz da işin bu yönünü düşünsünler...” (Posta, 22 ağustos) Yani “aldatılanda da kabahat olabilir” demek istiyor Aldoğan... * Ben, meseleyi anlayabilmek için, soruyu tersine sormayı teklif ediyorum: İnsanlar neden aldatmazlar? Güzel bir meyve gördüğü zaman canı çeken, karnı açken duyduğu taze ekmek kokusundan hazzeden insanın güzel bir kadın / erkek gördüğü zaman ilgilenmemesi mümkün mü? Kadının da, erkeğin de, az veya çok, şu veya bu şekilde, canı çekecek, ‘aklına’ gelecek, en azından gözü kayacak. Bunun aksi, ancak, o insanın cinsel soğukluğu ve ilgisizliğiyle, yahut, daha yaygını, ‘beyninin (farklı ve birden çok sebeple) bedenine baskısıyla’ mümkün. Hadi biraz daha ‘kinik’ soralım aynı suali: İnsanlar neden aldat(a)mazlar? Aldat(a)mayan her kadın ve erkek, hayatının şu veya bu döneminde, bu suali kendine soruyordur. Kimi (nefsini kandırmada yahut bastırmada destek olur umuduyla) kendini ikna edecek bir ‘halkı ve ahlâki’ gerekçe arayarak... * Siz neden aldat(a)mıyorsunuz, bu sualin cevabını biliyor musunuz?
Kimi (Ulan elâlem yapıyor, biz niye... ? diye) kendini suçlayarak...