Ä°NCÄ°R AÄžAÇLARININ ÖTESÄ° BeyoÄŸlu'nu Galata'ya baÄŸlayan

Ä°NCÄ°R AÄžAÇLARININ ÖTESÄ° BeyoÄŸlu'nu Galata'ya baÄŸlayan Tünel, beni sana baÄŸlayan sevgi… Bir köşesinde, aÅŸk hikayeleri, bir diÄŸerinde kavgalar, cinayetler tiner… SaÄŸ tarafta lezzet, biraz ilerde keyif, boylu boyunca , yol boyunca uzanan düşler ve yolun sonunda hayat… Gün batımında, sonbaharda buradayım; o sevdiÄŸim tarih kokulu semtte, yanımda sevdiÄŸim… Ya ilk buluÅŸmanın verdiÄŸi heyecandan, ya senin güzel kokundan; ne tarih umrumda, ne burnumda birahanelerin fıçı fıçı, duman duman kokusu… Ä°ki sevgiliyi yanyana görme hevesimden ya da, seni daimi sevgilimle tanıştırma isteÄŸimden bir telaÅŸla BeyoÄŸlu'na götürdüm. BeyoÄŸlu'nun karanlığında, aydınlığında ben ve sen yürüdük. Yanımızdan sarhoÅŸlar, aşıklar geçti. Binbir surat, binbir hayat gördük aldırmadık. Ne "Pala"nın BeyoÄŸlu'na sığmayan bıyıkları, fötr ÅŸapkası, iri taneli tesbihi, ne de alev alev yanan kırmızı mendili dikkatimizi çekmedi. Biz seninle incir aÄŸaçlarının arasında yürüdük, tramvay yolunda yürüdüğümüzü sanarak. Herbirimiz kendi geçmiÅŸine dayanmış, incir aÄŸaçlarının ötesine doÄŸru, bir yolculuÄŸa çıkmıştık. Deva çıkmazına vardığımızda incir aÄŸaçları yerine bir BeyoÄŸlu çıkmazı vardı karşımızda. Ne yürüdüğümüz yol toprak yoldu, ne de tepebaşı mezarlıkları; bunların hiçbiri yoktu. BeyoÄŸlu'nu Galata'ya baÄŸlayan Tünel varsa beni sana baÄŸlayan birÅŸeyler olmalıydı. Daha ilk günden bir baÄŸlılık istemekle baÅŸlamıştım beklentilerime. Beklemek, bekletilmek, beklentiler seninle birlikte hep peÅŸimden geldiler. Telefon etmeni bekledim, aramadığın günlerde. YaÅŸ günümü hatırlamanı; beklemediÄŸim bir anda, bana bir buket çiçek yollamanı bekledim. Seni deÄŸiÅŸtiremiyeceÄŸimi bildiÄŸim gibi, kıskançlık yapmasını da iyi bildim. Ve ben tüm beklentilerimi birbirine ekleyerek, senin beni sevmeyi bırakmanı bekledim. Hayat benim için beklenti demekti; belki de senin içinde. DiÄŸer insanlar da beklediler sevmek için, yaÅŸamak için… Beklentiler olmasa hayat olmazdı belki, ben hiç bilemedim. Niye aranmadım diye düşünüp kendi kendimi yiyeceÄŸime, nerede olduÄŸunu merak edeceÄŸime, yanındaki kız arkadaşına aldırmamayı öğreneceÄŸime, neden seni sadece beni sevdiÄŸin için sevmedim? Belki de beni sevmediÄŸindendir, ben hiç bilemedim. Nasıl ÅŸimdi bir Pera yerine BeyoÄŸlu varsa, incir aÄŸaçlarının, üzüm baÄŸlarının yerinde yeller esiyorsa, onca cafe, restaurant varken deli gibi "Markiz"e gitmeyi isteyipte gidemiyorsam. Ä°ncir aÄŸaçlarının ötesine geçme vakti gelmiÅŸ demektir. Beklentili ya da beklentisiz, sevgiyle geçelim incir aÄŸaçlarının ötesine…Çünkü hayat geçmiÅŸten gelen, tanıdığımız bildiÄŸimiz o incir kokulu aÄŸaçların çok daha ötesinde. Günbatımında, baharda burdayım. O sevdiÄŸim tarih kokulu semtte, yanımda kimse yok sürüklediÄŸim... Ya BeyoÄŸlu'nu sevmenin verdiÄŸi heyecanın ürpertisinden ya da akÅŸam serinliÄŸinden üşüyorum. Birahanelerin keskin kokusu burnumda, incir aÄŸaçlarının ötesine doÄŸru yürüyorum. SevmediÄŸin PerÅŸembe günlerinin anısına Ömür Ä°SFENDÄ°YAROÄžLU - 11 Haziran 2001, Pazartesi Â