İhtişamın yüzyıllık tarihi

Son sayısında Kate Upton kutlama pastasını üfleyedursun, biz arşivin altın tozlu sayfalarında meşhur parıltının peşindeyiz.

Vanity Fair dünyasına hoş geldiniz! Trajedik ölümlerin, karanlık davaların, sırlarla dolu soylu ailelerin iştahla didik didik edilip lezzetle uzun uzun yazıldığı; şöhret parlatmanın, skandal çözmenin sanata dönüştüğü bir dünya burası. Medyanın asil çocuğu, Condé Nast’ın 1913’te erkek moda dergisi Dress’i satın alıp adını ‘Dress and Vanity Fair’ olarak değişmesiyle doğar. Dergi çağdaş sanat galerilerine göz kırpan soyut kapaklarıyla, entelektüel dozu yüksek yazılarıyla şöhretine kavuşsa da Buhran Yılları tüm parıltısını söküp atar, 1936’dan 1983’e kadar kardeş dergi Vogue’un içinde, ‘dergi içinde dergi’ fomatında sürdürür yaşamını. Ta ki Tina Brown tünelin ucunda belirene dek. Dergi, gerçek kimliğini bir yıl sonra ‘Tatler’ mucizesini yaratmış Tina Brown’ın ellerinde bulur. Brown, “Zekâ parıltısından yoksun, donuk ve ağır” bulduğu dergiyi birkaç yıl içinde popüler sulara, ihtişamlı partilere sokar. Başta Dominick Dunne’ın araştırmacı gazeteciliği, Annie Leibovitz’in Whoopi Goldberg’li, Diane Keaton’lı sanatsal şöhret kapakları olmak üzere birçok
entelektüel yazar, saygın fotoğraçı sayesinde Vanity Fair kısa sürede o arzu edilen sofistike kimliğine bürünür.

İTİRAFLAR... İTİRAFLAR...

2000’li yıllarda Vanity Fair, skandala batmış Hollywood şöhretleri için başını yaslayacakları bir omza dönüştü. Paparazzi farelerinden yaka silken, birkaç tatlı masum itirafla imaj parlatmak isteyen, kendini temize çekmek isteyen kendisini önce Graydon Carter’la pazarlık masasında, sonra Annie Leibovitz ya da Mario Testino objektifinin karşısında buldu. Teri Hatcher çocukken uğradığı tacizi, Martha Stewart hapisanede yaşadıklarını, Jennifer Aniston Brad Pitt ayrılığı sonrası yaşadıklarını ilk kez Vanity Fair’e anlattı. Aniston, ağladıkça anlattı, anlattıkça ağlattı. Üzerinde Brad Pitt’ın olduğuna dair şüphe uyandıran beyaz bir erkek gömleği, yüzünde acı bir tebessüm Jennifer Aniston
kapağı, Vanity Fair’in tarihinde en çok sattığı sayı oldu.
1992’de koltuğu Brown’dan devralan, hâlâ Vanity Fair dümenin başındaki isim Graydon Carter, sadece medya değil; Hollywood ve New York için de mühim bir figür, güçlü bir isim. Gelenekselleştirdiği Hollywood özel sayısı ve Oscar sonrası verdiği partiler, Los Angeles için en büyük arzu nesnesi. Yıllardır maddi manevi kişisel çıkarları karşılığında şöhretleri derginin kapağına taşıdığı söylenedursun, Carter yazdığı Bush karşıtı kitaplarla, açtığı restoranlarla politikadan gece hayatına geniş bir coğrafyada sesini yükseltiyor, gücünü konuşturuyor. Karizması ve medyadaki etkisiyle Ercan Arıklı’yı, saç stiliyle Ahmet Misbah Demircan’ı anımsatabilir, doğaldır o ayrı! Carter, bugünlerde bir yandan ‘Vanity Fair:
100 Years’ kitabının lansmanı telaşında, diğer yanda HBO için çekeceği merhum dostu Nora Ephron belgeseli hazırlığında, ortağı olduğu Monkeys Bar’da ya da Waverly Inn’de elinde Martini’siyle tebrikleri kabul etmekle meşgul. Yolunuz düşerse...

Vanity Fair’in en...

ses getiren kapağı: Ağustos 1991, Demi Moore. Moore’un 7 aylık hamile haliyle Annie Leibovitz’e verdiği çırılçıplak poz büyük yaygara koparır. Gelsin milyonluk tirajlar, “Hamile kadın seks objesi olur mu?” tartışmaları, Britney Spears ve Jessica Simpson gibi isimlerden çakma Demi Moore pozları...
hayal kırıklığı yaratan kapakları: Şaha kalkmış bir Will Smith (Temmuz’99), öpücüklere boğulmuş bir Justin Bieber (Şubat’11) ya da ‘Kaçak’ filmine göndermeli nefes nefese koşan bir Harrison Ford (Temmuz’93) teoride şahane bir kapak fikri gibi durabilir. Fakat rakamlar öyle demiyor. Smith 202 bin; Bieber 246 bin; Ford 243 binlik satışla dergiye tüm zamanların en düşük tirajlarını tattırmış oldu.
çok satan iki sayısı: İlki, Eylül 2005 tarihli Jennifer Aniston kapaklı sayı; ikincisiyse Tom-Katie Cruise çiftinin Suri bebeğinin nur yüzünü dünya kamuoyuyla paylaştıkları Ekim 2006 sayısı.

Bir dergiden kaç film çıkar?

Vanity Fair’de yayımlanan her makale, bir roman titizliğinde, senaryo derinliğinde kaleme alınıyor. Binlerce dolarlık masraf fişlerini cömertçe imzalayan Vaniy Fair, işin meyvesini bazen bir Hollywood filmi bazen yılın en çok satan romanı olarak aldı. Marie Brenner’ın tütün pazarında dönen karanlık işlere dair yazdığı “Çok Şey Bilen Adam” makalesi 1999’da ‘The Insider’ filmine; Nancy Jo Sales’in Hollywood şöhretlerinin evini soyan ergen hırsız çetesi hakkındaki “Louboutin Giyen Şüpheliler” yazısı, Sofia Coppola’nın ‘The Bling Ring’ filmine ilham verdi.