İhsan Yılmaz: Mürekkebi Kurumadan
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Ekim 26, 2007 00:00
Nargile
Deniz Gürsoy
Oğlak Yayınları
Nargile’nin son yıllarda eski tahtına yeniden oturduğunu söylemek bilineni tekrarlamaktan öte gitmez. Çemberlitaş’ta yakılan mangır (nargile kömürü) önce Tophane’yi, ardından da İstanbul’un ve Türkiye’nin dört bir yanını sardı.
Deniz Gürsoy sigarayı bıraktıktan sonra başlamış nargile içmeye. Daha önce tarihini yazdığı tespihi elinde bir gün nargile içmeye gittiği kahvede gençlerin nargilenin nasıl doğduğunu, kökeninin nerelere dayandığını merak ettiklerini konuştuklarını duyunca karar vermiş kitabı yazmaya. Evet, bu konuda merak edilen, akla gelebilecek bütün sorulara yanıt verirken bizim ilavede yapılan en iyi on nargileciye kadar pek çok ayrıntıyı ve ünlü nargilecilerin anılarını da anlatmadan geçmiyor.
Bu anekdotların en ünlülerinden birisi Mimar Sinan’ın başından geçtiği söyleneni.
Süleymaniye Camii’nin yapımı sırasında yaşanmış olay:
Koca Sinan inşaatın belli bir yerine gelindiğinde işi yavaşlatır ve zamanının çoğunu caminin çeşitli yerlerinde nargilesini fokurdatarak geçirmeye başlar. Sinan’ı çekemeyenler bunu fırsat bilir ve durumu hemen Padişah’a ispiyonlarlar.
Kanuni Sultan Süleyman adını taşıyacak bir eserin yapımında böyle gayri ciddi davranılmasına çok sinirlenir. Hemen camiye gelir ve Sinan’ı nargilesinin başında bulur. "Bu ne rezilliktir. Mübarek çatı altında nargileyle keyif mi çatıyorsun?" diye sorar.
Sinan bunun üzerine nargilesinde tömbeki (tütün) olmadığını gösterir ve nargileden çıkan fokurdamayla caminin içindeki ses dağılımını kontrol ettiğini söyler.
Bir başka versiyona göre de Sinan’ın nargilesinde tömbeki vardır ve gerçekten nargile içer. Bunun nedenini de yakılacak yağ kandillerinin tavan süslemelerine zarar vermemesi için hava tahliye sistemini kontrol ettiği şeklinde olur.
Yani mimarimizi bile etkilemiş nargile kültürü. İçmenize gerek yok, yaşam kültürümüzün içinde önemli bir yeri var nargilenin ve sırf bu renkli tarihçe için bile kitabı alıp okuyabilirsiniz.
Nargilelerin ateşlerini değiştiren eski ateşçilerin müşterilerinin kulağına eğilirek söyledikleri temenniyle bitirelim sözü: "Keyfiniz bol, sağlığınız daim, muhabbetiniz hoş olsun."
Deniz Gürsoy
Oğlak Yayınları
Nargile’nin son yıllarda eski tahtına yeniden oturduğunu söylemek bilineni tekrarlamaktan öte gitmez. Çemberlitaş’ta yakılan mangır (nargile kömürü) önce Tophane’yi, ardından da İstanbul’un ve Türkiye’nin dört bir yanını sardı.
Deniz Gürsoy sigarayı bıraktıktan sonra başlamış nargile içmeye. Daha önce tarihini yazdığı tespihi elinde bir gün nargile içmeye gittiği kahvede gençlerin nargilenin nasıl doğduğunu, kökeninin nerelere dayandığını merak ettiklerini konuştuklarını duyunca karar vermiş kitabı yazmaya. Evet, bu konuda merak edilen, akla gelebilecek bütün sorulara yanıt verirken bizim ilavede yapılan en iyi on nargileciye kadar pek çok ayrıntıyı ve ünlü nargilecilerin anılarını da anlatmadan geçmiyor.
Bu anekdotların en ünlülerinden birisi Mimar Sinan’ın başından geçtiği söyleneni.
Süleymaniye Camii’nin yapımı sırasında yaşanmış olay:
Koca Sinan inşaatın belli bir yerine gelindiğinde işi yavaşlatır ve zamanının çoğunu caminin çeşitli yerlerinde nargilesini fokurdatarak geçirmeye başlar. Sinan’ı çekemeyenler bunu fırsat bilir ve durumu hemen Padişah’a ispiyonlarlar.
Kanuni Sultan Süleyman adını taşıyacak bir eserin yapımında böyle gayri ciddi davranılmasına çok sinirlenir. Hemen camiye gelir ve Sinan’ı nargilesinin başında bulur. "Bu ne rezilliktir. Mübarek çatı altında nargileyle keyif mi çatıyorsun?" diye sorar.
Sinan bunun üzerine nargilesinde tömbeki (tütün) olmadığını gösterir ve nargileden çıkan fokurdamayla caminin içindeki ses dağılımını kontrol ettiğini söyler.
Bir başka versiyona göre de Sinan’ın nargilesinde tömbeki vardır ve gerçekten nargile içer. Bunun nedenini de yakılacak yağ kandillerinin tavan süslemelerine zarar vermemesi için hava tahliye sistemini kontrol ettiği şeklinde olur.
Yani mimarimizi bile etkilemiş nargile kültürü. İçmenize gerek yok, yaşam kültürümüzün içinde önemli bir yeri var nargilenin ve sırf bu renkli tarihçe için bile kitabı alıp okuyabilirsiniz.
Nargilelerin ateşlerini değiştiren eski ateşçilerin müşterilerinin kulağına eğilirek söyledikleri temenniyle bitirelim sözü: "Keyfiniz bol, sağlığınız daim, muhabbetiniz hoş olsun."