Ali GÜLERYÜZ/ADANA, (DHA)
Oluşturulma Tarihi: Mart 31, 2008 15:40
ADANA’da, Rumuz Goncagül adlı tiyatro oyununu ‘Huzur Goncagül’ olarak sahneleyen Seyhan Belediyesi Huzurevi sakinleri, izleyenler tarafından uzun süre ayakta alkışlandı.
Adana Büyükşehir Belediyesi tiyatro salonundaki gecede yaşlılar ve huzurevi çalışanlarının birlikte gerçekleştirdiği Türk sanat müziği konseri ve tiyatro oyunu davetlilerin büyük beğenisini kazandı. Geceye Adana Valisi İlhan Atış’ın eşi Birsen Atış, Vali Yardımcıları Turgut Serimer, Haluk Sezen, Seyhan Kaymakamı İsmail Hakkı Develi, Yüreğir Kaymakamı Abdullah Dölek ve eşleri, Seyhan Huzurevi Müdürü Hamza Dönmez ve çok sayıda davetli katıldı. Etkinlik, Adana Fotoğraf Amatörleri Derneği (AFAD) üyelerinin çektiği fotoğraflardan oluşan sergi ve slayt gösterisi ile başladı. Ardından, huzurevi sakinlerinden Ahter Ahmet Can’ın bir ay kadar kısa bir sürede oluşturduğu koronun konseri gerçekleşti. Şarkılara dinleyenlerin de eşlik ettiği konserde nostaljik parçalar beraber ve solo olarak seslendirildi.
Daha sonra Adana Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu oyuncularından Hanife Ser’in yönettiği ve 6 huzurevi sakini ile 4 huzurevi personelinin rol aldığı ‘Huzur Goncagül’ adlı oyun sahnelendi. Oyunda başrolü huzurevi sakinlerinden Güzin Sevimli (68) oynarken, diğer karakterleri ise İsmail Köse (78), Ünsal Kıral (73), İhsan Sağlambilek (63), Mustafa Şenol (78), Mahmut Palo (76) ve huzurevi çalışanlarından hemşireler Leyla Doğan, Selma Kaya, Ayşe Tatlıkiraz ve bakıcı Erdal Tümren canlandırdı. Huzurevi sakinlerinin gösterdiği performans karşısında hayranlık duyan izleyiciler, yaşlı oyuncuları uzun süre ayakta alkışladı. Çalışmalara 2 ay önce başladıklarını söyleyen Ser, “Projeye başladığımızda son derece umutsuzduk. Çünkü hiç biri daha önce bir tiyatro oyununda görev almamıştı. Bir hafta geçmesine rağmen kadroyu güçlükle oluşturduk. Sonra birlikte Rumuz Goncagül oyununu izlemeye gittik. Huzurevi sakinleri bu fikre alışınca ortaya inanılmaz bir performans çıktı. Oyuncularımız 70 - 75 yıllık yaşam deneyimlerini rolleri ile harmanladı. Her biri huzurevine beraberinde getirdiği çok farklı yaşanmışlıklarını sahnede buluşturdu. Rollerini yaşayarak yaptılar. Belki de seyirci bu nedenle onları çok sevdi. Bu sadece bir tiyatro oyunu gibi görünse de, aslında bizlere insanların yaratıcılık duygusunu yaşamın her noktasına taşıyabileceğini gösterdiler. Onlara çok teşekkür ederim. Hepsini çok seviyorum” dedi.