Güncelleme Tarihi:
*Görmeyi 2023’e bıraktığım ve methini duyduğum oyun sayısı epeyce fazla. Yakalayabildiğim oyunlar arasından bende iz bırakanlarsa şöyle: TiyatroPOL’ün bizi hareket halindeki bir belediye otobüsünde vicdan testine tabi tutan ‘Çok Uzak Çok Yakın’ı, Zorlu PSM’nin evlilik müessesesine nokta atışı yapan oyunu ‘Kum Zambakları’, Kumbaracı50’nin uçuş uçuş yorumuyla ‘Biraz Eksik Yaz Gecesi, Biraz Fazla Rüyası’, Moda Sahnesi’nin çağdaş bir Norveç metni yorumu olan, absürt oyunu ‘Eve Dönüşler’, İstanbul Şehir Tiyatroları’nın Yiğit Sertdemir imzalı, pek eğlenceli ‘Tartuffe’u, Galata Perform’un kıyıcı kapitalist düzeni güncel bir dille eleştiren ‘Fairfly’ı, Nilüfer Kent Tiyatrosu’nun feminist hareketlere selam çakan ‘Nora: Bir Bebek Evi’ ile insana tazelik hissi veren ‘Aşkın En Kısa Gecesi’… 42 sene sonra yeniden seyirciyle buluşan Ortaoyuncular klasiği ‘Şahları da Vururlar’ da bu senenin kişisel tiyatro almanağında yerini alan işler oldu.
*Ekonomik darboğaz ve mekânsızlık başta olmak üzere türlü sebeplerden pek çok topluluğun tek kişilik yapımlara ağırlık verdiği bir sene geçirdik. Bora Akkaş’ın rol aldığı Talimhane Tiyatrosu oyunu ‘Harika Şeyler Listesi’, Hakan Emre Ünal’ın performansıyla, Tiyatro Hemhal yapımı ‘N’Olcak Bu Yusuf Umut’un Hali’, Özge Korkmaz’ın doğal komedisiyle sarmaladığı, Boa Sahne yapımı ‘Mutlu Değilim Ama Kahrımdan da Ölmüyorum’, prömiyeri 2021 kasım ayında yapmış olsa da Nergis Öztürk’lü, TOY İstanbul yapımı ‘Düğün Şarkıcısı’ ve yeni bir yazarı (Özden Selim Karadana) da müjdeleyen, Tiyatro Yan Etki yapımı, Algı Eke’li ‘Tilkiler ve Kötü Kalpli İtler’ 2022’nin izleyebildiklerim arasında dikkat çeken tek kişilik işleri oldu.
* 2022; Mersin, İzmir ve Gaziantep’te yeni ve genç kadrolarla yeniden yapılanan şehir tiyatrolarının da senesi oldu. Farklı kentlerdeki nitelikli üretime tanık olduğumuz bir sene geçirdik.