‘Survivor 2019’un şampiyonu kazandığı parayla ne yapacak?

Sizi aylardır ekranda görüyoruz ama hakkınızda pek bir şey bilmiyoruz... Sizinki nasıl bir hikâye?
- Benim hikâyemin adı; azim ve hırs. İçinde dram ve aksiyon var. Hayat bana çok şey yaşattı. Ama ben pes etmeden hep hayallerimin peşinden koştum.
Peki bu hikâye nerede başlıyor?
- Elazığ’da, bir köyde doğdum. Babamın iki evliliği oldu. Toplam 11 kardeşiz. Altı erkek, beş kız. Bir abimi terörle çatışmada kaybettim. Şehit kardeşiyim. Bunu yarışma boyunca hiç anlatmadım. Çünkü oylamayı etkilemesini istemedim.
Anne-babanız ne iş yapıyorlardı?
- Tarım ve hayvancılıkla uğraşıyorlardı. Varlıklı değildik. Ama beni ellerinden geldiğince iyi yetiştirdiler. 14 yaşıma kadar aileme yardım amaçlı çalıştım.

Dünyanın en iyi sporcuları arasına girmeyi diledim
Neler yaptınız?
- Sanayide çıraklık yaparak harçlıklarımı çıkarıyordum. Ama 14 yaşımda kurduğum bir hayal, benim hayat hikâyemi alıp başka yerlere taşıdı.
Neydi o hayal?
- Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine dövüş kulübüne gittim. O kadar sevdim ki bir gün dünyanın en iyi sporcuları arasına girmeyi diledim. Ama bulunduğum yerde bunu gerçekleştirmem çok zordu. Açılmam gerekiyordu. İlk durağım Antalya’ydı.
Paranız var mıydı?
- Harçlıklarımdan biriktirdiğim 200 TL vardı. Bunun 70 TL’siyle terminale gidip otobüs bileti aldım.
Kalan para neye yeter?
- Eğer otelde kalsam bütün param hemen biterdi. Yazdı. Sokakta yattığım zamanlar oldu. Aç kaldım. Pes etmedim.
Para kazanmam için dövüşmem gerekiyordu
O noktadan nasıl çıktınız?
- İnternet üzerinden takip ettiğim bir spor kulübü vardı. Orada antrenman yapmam için izin verdiler. Antrenörüm, “Para veremem ama ekmeğimi paylaşırım. Sen salonu temizlersin, ben de sana antrenörlük yaparım” dedi. 18 yaşıma kadar orada yaşadım. Ama profesyonel lige adım atabilmem için bu yetersizdi. Tayland bu işin merkezi. Uçak bileti için bir sponsor buldum ve 700 dolarla Tayland’a gittim. İngilizcem yoktu. Türk arkadaşlarım vardı. Biri de ‘2016 Survivor’ şampiyonu Avatar Atakan’dı. Zamanla dili öğrenmeye başladım.
Nerede kaldınız?
- Çok çok kötü bir oda kiraladım. Para kazanmak için dövüşmem gerekiyordu. İlk maçımda oranın şampiyonunu yendim. Daha sonra Tayland’da çok önemli olan Kraliçe Kupası’na katıldım. Nakavtla maçı aldım. Tayland’ın en önemli dövüş kulübü bana yatacak yer ve yeme içme imkânı tanıdı. Kral Kupası’nı kazandım. Dünyanın en iyi dövüşçüsü Nieky Holzken’le dövüşmem istendi. Ama maçta burnuma darbe aldım. Dört kez burnumdan, iki kez göğsümden ameliyat geçirdim. İki yıl hastanedeydim.

Okul ne oldu?
- Liseyi ikinci sınıfta terk ettim. Sonra açıktan bitirdim. Bundan sonra üniversiteye gitmeyi çok istiyorum. Kız arkadaşım içmimar, benim de çizim yeteneğim var. Deneyeceğim.
Koşarak annemin yanına gideceğim
Finalde anneniz hastaneye kaldırıldı.
Sonra sağlık durumunun iyi olduğunu öğrendik...
- Annem heyecanına yenildi. Tansiyonu düştü. Bu da beni çok korkuttu. Aile benim için her şey demek. Onlar için canımı veririm. Çok şükür şu anda iyi. Buradan koşarak onun yanına gideceğim.
Annenizin rahatsızlığı oylarınızı etkilemiş midir?
- Bu asla bilinçli olarak yapılmış bir şey değil. Eğer böyle bir düşünce varsa bu zavallılık olur. Annem ve babam okuma yazma bilmiyor. İki kelimeyi bir araya getirirlerken de heyecanlanıyorlar. Ayrıca beş ay emek verdik. Bu noktaya kadar zaten herkes kafasındaki şampiyonu belirlemişti. Mesela ilk hafta yarışmadan Kader elendi. Bu gece finale o çıksa ve ailesindena biri bayılsaydı, sırf bu yüzden o mu şampiyon olacaktı? Alakası yok!
Psikolojik savaş içindeyken
aklına cinsellik gelmiyor
Yarışmada sizi en zorlayan neydi?
- Özlem.
Açlık?
- Aç kalınca agresifleşen biriyim. Ama insan bedeni bir süre sonra alışıyor. Özleme çare yok.
Aç kalmak size ne öğretti?
- Bir pirinç tanesinin değerini anladım. Eğer yiyecek bir kap yemeğiniz, başınızı soktuğunuz bir eviniz ve yanınızda sevdikleriniz varsa dünyada sizden daha zengini yokmuş.
Hijyen sorununu nasıl çözdünüz?
- Günde iki-üç defa duş alan biriydim. Saçım hiç bu kadar uzamamıştı. Tuvalet ormanda yapılıyordu. Dişlerimizi odun parçalarıyla ve tuzlu suyla temizlemeye çalışıyorduk.
Cinsellik?
- O kadar açken, parkurlarda yorulurken, özlem ve psikolojik savaş içindeyken aklına cinsellik gelmiyor.


Yazmayı ağaca bağlayıp onunla konuştum
Ada yaşamı, açlık, yalnızlık sizde neleri değiştirdi?
- Maddi-manevi çok zenginmişiz, onu anladım. Bir küçük dilim ekmek orada o kadar önemli ki. Çoğu zaman onları yediğimi hayal ettim.
Nasıl?
- “Şimdi şunu yiyorum, üzerine bunu yiyorum” diye düşünüyordum. Annemin bana verdiği bir yazması vardı. Onu ağaca bağlayıp konuştuğum zamanlar oldu. Üç yıldır bir kız arkadaşım var. Onun tokası hep bileğimdeydi. Tokayla konuşuyordum. Denize sanki kız arkadaşımın elini tutuyormuşum ve suya birlikte giriyormuşuz gibi düşünüyordum.
Sanki durum delirmeye doğru gidiyormuş...
- Hayır öyle demeyelim, ben kendimi böyle avutuyordum. Çünkü çok özlüyordum.
İki dakika sonra belki dövüşecek
ve öleceksiniz
Ringde dövüşmek mi ‘Survivor’da yarışmak mı daha zor?
- Tabii ‘Survivor’. 50 cephede savaş veriyorsunuz. Başarırsanız şampiyonluk geliyor.
Dövüş sporlarıyla ilgilenenler sanki yarışmada bir adım önde. Nedir sizi diğer sporculardan farklı kılan?
- Kickboks zor ve koordinasyon isteyen bir spor. Psikolojik olarak güçlüyüz. Çünkü bu mesleği yapıyorsanız iki dakika sonra belki biriyle ringe çıkacak, dövüşecek ve öleceksiniz. Bunu sindirmek güçlü bir psikoloji gerektiriyor. Bu ruh hali de yarışmada başarı getiriyor.
Aileme rahat edecekleri
bir ev almak istiyorum
Bir insan neden dövüşerek para kazanmak ister?
- Dövüşmeyi seviyorum. Bu benim için bir spor ve iş.
Hayat hep ölüm riskiyle nasıl geçer ki?
- Çocukken daha çılgın oluyor, bunları düşünmüyorsun. 20 yaşında geçirdiğim ameliyatlar, yaşadığım maddi-manevi kayıplar sonrası bir B planı düşündüm. Şimdi antrenörlük yapıyorum.
Aileniz yarışma heyecanına bile dayanamadı. Peki bu işi yapmanıza nasıl izin verdiler?
- Ailem okumamı istedi. Ama baktılar çare yok... Maçlarımı hiçbir zaman onlara izletmiyorum. Yaşlı insanlar, heyecanlandıkları için onlara bir zarar gelirse kendimi asla affetmem.
Kazandığınız 500 bin TL ödülle ne yapacaksınız?
- 14 yaşımdayken bana bir el uzatıldı. Eğer o el uzatılmasaydı bugün belki başka bir yerde olurdum. Ben de birkaç yetenekli kardeşime kol kanat gereceğim. Belki içlerinden biri başarılar kazanır, başkalarına kol kanat gerer. Dünya böyle böyle değişecek. Ayrıca aileme rahat edecekleri bir ev almak istiyorum. Kendimle ilgili en büyük hayalimse dünyanın en büyük arenası UFC’de dövüşmek.


Hindistancevizini görmek bile istemiyorum
· Dövüşmek için ABD’ye gidecektim. Kız arkadaşım ‘Survivor’ı denememi istedi. “Büyük torpiller dönüyordur” diye düşünüyordum. Benim adıma internetten başvuru yaptı. TV8’e çağırdılar, altı görüşme sonrası seçildim. Hayatım değişti.
· Dövüş sporları yapan insanlara agresif, sert, kavgacı diye bakılıyor. Ama biz hiç öyle insanlar değiliz. Her zaman sakinlikten yanayız.
Ben bunu yarışmada da gösterdim. Üstüme geldiğinizde bile sakin kalabilirim. Beni en kızdıran şey, sevdiğime zarar verilmesi.
· Adada bol bol hindistancevizi yedik. Bırak yemeyi, bir daha görmek istemiyorum, midem kaldırmıyor. Aylardır denizdeyim. Denize de uzun süre girebileceğimi zannetmiyorum.