Rüya gibi bir gece ama...
Güncelleme Tarihi:
Geçen hafta caz konserinde çok eğlenince bu hafta da bir tango etkinliğine katılmaya karar verdim. Rüya gibi bir geceydi fakat dönüşüm zor oldu.
Dört görmeyen insan, yeni keşfettik Müze Gazhane’yi. Alan çok büyük geldi bize. Metrobüsten yürüdük oraya kadar. Google Maps 700 metre diyor fakat Gazhane’ye girdiğimizde geldiğimiz yoldan daha fazlasını yürüdük. Google Maps’te ‘tekerlekli sandalyeyle ulaşılabilir’ diye not düşmüşler, sevindim.
Eğlenceye bir bulaşınca daha fazlasını istiyor insan; caz gecesinden sonra bir de tango gecesi yapalım dedik, eski tango hocamın düzenlediği bir etkinliğe gitmeye karar verdik. Sıcak bir pazartesi günü 45 dakikalık bir yolculukla Gazhane’ye vardık. Görünce şaşırdı hocam, sarıldık birbirimize. Bizi hiç beklemiyorlardı. Kısa bir tango atölye çalışması yapacağız ve sonra dansa devam edeceğiz... Etkinliği düzenleyenler çok ilgilendiler bizimle. Çok güzel hatta rüya gibi bir geceydi.
Bir restoranda devam etti gece. Yedik, içtik; gülüp eğlendik. Tabii her gidişin bir dönüşü var. Metrobüse gideceğiz, oradan dağılacağız İstanbul’un dört bir yanına, dört görmeyen… Metrobüsten Bayrampaşa Maltepe durağında indim. Yolun karşısına geçemedim çünkü yaya geçidi uzaktı. Yoldan geçen, haliyle o saatte alkollü bir abi geçirdi beni karşıya. Uygulamadan taksi çağırdım. O arada hızla bir araba geldi ve asabi bir fren yaptı, durdu 2-3 metre sağımda… Hem uygulamaya bakıyorum hem de bir taksi yakalayabilir miyim diye el sallayıp duruyorum. Tam o sırada bir araç durdu ve “Yardımcı olabilir miyim” diye sordu. “Taksi misiniz” dedim. Sivil araç olduğunu söyledi. “Vaktiniz varsa, taksi bulmak için bana yardımcı olur musunuz” diye sorunca beni ilerideki durağa götürmeyi teklif etti. Ama bir anda yanımda bir insan belirdi, “Sizi rahatsız mı ediyor” deyince “Hayır canım, ne münasebet, yardımcı oluyor, siz kimsiniz” dedim. Az önce asabi fren yapan bir polis arabasıymış meğer. Yani ben orada yarım saat boyunca deli gibi taksi bulmak için el sallarken beni görmemişler! Kendimi tutamadım , “Peki neden, gecenin bu vakti sağa sola el sallayan bir kör varken,, gelip yardım etmediniz” diye sordum. Sessizlik oldu, bindim yardım öneren arkadaşın arabasına, komşuymuşuz, beni evime bıraktı. Mahalledeki kahvede çay içtik, sohbet ettik… Velhasıl biri görüyor, biri de görmezden geliyor. Hangisinin hangisi olduğuna siz karar verin. Ben evde tango müzikleriyle eğlenceye devam ettim elbette…