Oyunun kuralı: Biri gider, biri gelir

Roger Federer, 2003’te ilk Grand Slam’ini Wimbledon’da kazandığında 21 yaşındaydı. Andy Roddick’i yarı finalde, Mark Philippoussis’i finalde yenerek şampiyonluğa ulaşmıştı. Aynı yıl o günlerin dünya 1 numarası Andre Agassi’yi tahtından etmeye çok yaklaşmıştı ancak başaramadı. Dünya 1 numarası olmak için bir yıl daha beklemesi, aynı sezon içinde 3 Grand Slam kazanması gerekecekti. Başardı da... Avustralya Açık, Wimbledon ve Amerika Açık’ta
ipi göğüsledi. Bu sezon elde ettiği dünya 1 numarası unvanını kariyerinin sonuna kadar 310 hafta elinde tuttu.

Federer profesyonel kariyeri boyunca, 24 yılda, 1.500’ün üzerinde maça çıktı. Bu maçların hepsini tamamladı. Hiçbir müsabakadan sakatlık, hastalık ya da başka bir sebeple çekilmedi (Rafael Nadal 9, Djokovic ise 13 maçtan çekildi). 20 Grand Slam şampiyonluğu kazandı, toplamda 103 tekler birinciliği aldı. ‘Ekselansları’ olarak anılması boşa değildi.

Carlos Alcaraz

Kaderin cilvesi

Roger Federer, Wimbledon’da ilk Grand Slam’ini kazandığı gün (6 Temmuz 2003) dünyanın yeni 1 numarası Carlos Alcaraz (Doğumu, 5 Mayıs 2003) henüz 2 aylık bir bebekti. İki nedenden ötürü şanslı olduğunu iddia edebiliriz. Birincisi, spora başladığı Real Sociedad kulübünde babasının tenis direktörü olması... İkincisiyse tenis tarihinin en rekabetçi dönemine denk gelmesi. Federer’in 2003’teki ilk Grand Slam’inden sonra ‘3 büyükler’ olarak anılan Federer, Rafael Nadal ve Novak Djokovic toplamda 63 şampiyonluk kazandı (Nadal 22, Djokovic 21, Federer 20).

Bu rekabetten çıkardığı dersler ve bir zamanlar dünya 1 numarası unvanını kazanan Juan Carlos Ferrero’dan aldığı eğitimle Alcaraz 2020’de ilk kez bir ATP Dünya Turu müsabakasına çıktı. 2021’de ilk finalini gördü. 2022’deyse ilk Grand Slam’ini ABD’de kazandı. Bu zaferle dünya 1 numarası unvanını aldı. Kaderin cilvesi; bu zaferden sadece dört gün sonra Roger Federer emekliliğini açıkladı.

Federer emeklilik kararını geçen hafta sosyal medyada yayımladığı bir mektupla duyurdu: “Tenisin bana verdiği tüm armağanların en büyüğü bu yolda tanıştığım insanlar oldu: Arkadaşlarım, rakiplerim ve en çok da hayranlarım.

...Birçoğunuzun bildiği gibi, geçen üç yılda sakatlıklar yaşadım ve ameliyatlara girdim. En iyi halime dönmek için çok çabaladım. Öte yandan bedenimin sınırlarının farkındayım ve son zamanlarda bana çok net mesajlar veriyordu.

41 yaşındayım ve bu sürenin 24 yılında 1.500’den fazla maça çıktım. Tenis bana hayal edebileceğimden çok daha cömert davrandı. Artık kariyerime son vermem gerektiğini idrak ediyorum. Önümüzdeki hafta Londra’da gerçekleştirilecek olan Laver Kupası katılacağım son ATP etkinliği olacak. Elbette gelecekte tenise daha fazla zaman ayıracağım ancak bu Grand Slam’de olmayacak. Bu hem acı verici hem de beni mutlu eden bir karar; tenisin bana armağan ettiği her şeyi çok özleyeceğim.”

Federer kendi çabalarıyla başlatılan Laver Kupası’nda tekler kategorisinde yarışmadı. Son maçına ezeli rakibi (ve ebedi dostu) Rafael Nadal ile cuma akşamı çıktı. Ki Nadal’ın da haziran ayında 14’üncü kez kazandığı Fransa Açık’tan sonra emekli olabileceği konuşuluyordu. Ancak kupayı kaldırdıktan sonra yaptığı konuşmada emekliliğe hazır olmadığının sinyallerini vermişti. Yine de Federer ve Williams’ın emeklilikleri, Nadal’ın bu fikre alışma çabaları teniste bir ‘kuşak değişikliği’nin ispatı. Yıllarca bir turnuvadan diğerine koşan, sayısız başarılar yakalayan yıldızların birer robot değil, bizler gibi zamana yenik düşen ölümlüler olduklarını kanıtlıyor.