Meyve anksiyetesi diye bir şey var mı?

Hava almanın iyice yalan olduğu yeni bir hafta sonundan selamlar. Bu da geçer tabii de geçtiğinde ben neye dönüşmüş olurum diye soruyor musunuz? Soruyorsunuz tabii, hangimiz sormuyor ki! Ben de sordum. Ahan da cevaplarım.

m Karbonhidrata “yeter artık senden çektiğim” diyerek başlayacağım. Geçen şu harflerin rastgele serpiştirildiği “Burada gördüğünüz üç şey karantinadan çıkınca ilk kavuşacaklarınız” yazılı testimsilerden birine baktım. İlk gördüğüm pizza oldu. Ben zaten karbonhidrattan şişmişim. Pizza için dışarı çıkmam. Dışarıdaki kaderim pizzaysa evde kalmaya devam etmek için tramvay falan yalayabilirim. Çıkınca seni daha az göreceğim karbonhidrat.

Ya yıkayamadıysam?

* Yıkama işinde hafiflemeye gitmek zor olacak diye endişeleniyorum. Mesela meyveleri sabunlu suyla yıkama olayını hayatımdan çıkarmak için profesyonel yardıma ihtiyaç duyabilirim. Virüs varsa gitsin diye yıka, sonra sabun kaldıysa o gitsin diye yıka, sürekli bir ya yıkayamadıysam kaygısı altında ezil. Meyve anksiyetesi oldum, meyveyi komple bırakmaya kadar yolu var bu işin.

* Sosyalleşme kısmında bu süreçte elde ettiğim kazanımları korumak için mücadele edeceğim. Zira kameradan sosyalleşme işini sevdim. Verimli, kompakt bir sosyalleşme modeli bu. Konu bitince de küt kapatıyorsun. Hatta geçenlerde İstanbul Elsewhere üzerinden online meyhane işine girdim. Gerçek meyhane kadar randıman almakla kalmadım, sapık supuk hesaplar da ödememiş oldum.

Pati temizliği önemli

* Hayvan ayağı silmekte edindiğim know-how’ı bir gelir modeline çevirmenin yollarını arayacağım. Bezi köpürt, kapının yanına bırak, gel ısırıla ısırıla pati temizle falan derken yıldım. Bu kadar vaktimi ve sabrımı alan bir şeyin hiç uğruna yaşanmış olmasını istemiyorum.

* Evden çalışma işine fazla alıştım. Ofise gitmek lüzumsuz gelmeye başlayacak. Bir kere yolda kaybettiğim zamanı artık kaybetmiyor olmam çok etkileyici. Üstelik iş çıkışı toplu taşımada hayatta kalmak zorunda olmamak da müthiş gerçekten. Tekrar oraya dönmek fikri, ‘Platform’ filmindeki gibi bir ortamdan kurtulduktan sonra tekrar girmek kadar kötü geliyor kulağıma.

* Ekmek için maya alacağım bir de abi! Yapmayacak olsam bile alacağım. Çünkü marketlerdeki mayaları yağmalama hızınız beni gerçekten korkuttu. Herkes ne kadar da hazır bekliyormuş evde ekmek yapmak için...

Müthiş fikir: Listeler!

Ama bu karantinanın bitmesi fikrinde beni en heyecanlandıran şey ne derseniz, artık daha fazla ‘evde yapılabilecek şeyler’ listesi görmeye yerim kalmadı. Bitecek olması harika. “Klasikleri okuyun” diye tavsiye geliyor hâlâ! Ekran karşısında “Ya müthiş bir fikir gerçekten kardeşim, nasıl güzel geldi aklına” diye bağırmaktan sesim kısıldı. Tabii bu tabloya bakınca galiba biraz da sinirli bir insan olarak çıkacağım evden sonunda diye düşünmeden edemiyorum.