“Maradona’nın İngiltere’ye attığı gol de bana ilham kaynağı oldu, Ara Güler’in İstanbul fotoğrafları da...’"

T he New York Times, The Washington Post, The Wall Street Journal, Mad, The New Yorker gibi birçok dünyaca tanınmış iyi yayında çalıştı. DC Comics, Dark Horse, Image başta olmak üzere çeşitli yayınevleri için halen çizgi romanlar hazırlıyor. Bunların arasında ‘Air’, ‘Cairo’, ‘The Unwritten’, ‘Fables’, ‘The Escapist’, ‘The Dreaming’, ‘Todd’ ve ‘Insomnia Cafe’ gibi seri ve tek kitap olarak yayımlanmış işleri de var.
Dünyaca ünlü çizgi roman, karikatür ve illüstrasyon sanatçımız Kutlukhan Perker, namı diğer M.K. Perker’in çizgi roman kahramanı Ece’yi ise her pazar gazetemiz Hürriyet’te okuyoruz. Perker’in 2013’te çizmeye başladığı muhabir Ece’nin hikâyesi, 500 haftadır süren macerasına ithafen, bu kez farklı bir biçimde okuyucuyla buluştu. M.K. Perker’in yazıp çizdiği ‘Ece-Hep Başkalarının Düğününde Oynadım’ Karakarga Yayınları’ndan çıktı. Kitapta Ece, ilk kez çizgi roman formatı dışında karikatürleriyle karşımızda...

*Ece’yi nasıl çizmeye başladınız?
Daha önce birçok gazetede birlikte çalıştığım sevgili arkadaşım Selim Akçin bana Kelebek’e bir çizgi dizi yapmam için teklifte bulundu. Ben de hikâyesi devam eden bir karakter hazırlamayı önerdim, böylelikle Ece doğmuş oldu.

*‘Acar muhabir’ Ece nasıl bir gazeteci? Gündemdeki hangi konulardan besleniyor?
Aslında kültür-sanat muhabiri... Ama sonradan bir TV kanalı için sokak röportajları yapmaya başlıyor. Modern bir genç kadın kimliği her zaman daha ön planda. Her neslin kendini bulduğu dönemsel diziler vardır. 90’larda ‘Sex and the City’ydi, 2000’lerde ‘Gossip Girl’, şimdilerde ‘Fleabag’. Ece’nin öykülerinde de genel konsept olarak işte bu trendi sürdürmeye çalışıyorum.

*Ece’yi yaratırken kimlerden ilham almıştınız?
ABD’ye gitmeden önce, 90’lı yıllarda aynı gazete ve dergilerde çalıştığım kadın gazeteci arkadaşlarımı model olarak belirlemiştim. Konuşma, giyim ve çalışma tarzları, takıntıları, heyecan ve depresyonları, idealist tarafları, özel hayatlarındaki çıkmazları ve maharetleri Ece için çıkış noktalarını oluşturdu.

*Bir kadını çizmek, kadınları yakından tanımayı gerektiriyor mu?
Ne çizerseniz çizin yakından tanımak gerekiyor, evet. Ama hep atlanan bir konu var, çizerler çizdiklerini aynı zamanda yazıyor. Aynı zamanda derken şunu kast ediyorum: Bir roman, dizi ya da bir komedi skeci yazar gibi yazıyoruz. Çizme eylemi tıpkı dizi film çeker gibi, senaryo yazıldıktan sonra devreye giriyor. Bir kadın gazetecinin hayatı için bütün sosyal hayat manevralarını, ortak dili ve psikolojiyi takip etmek en doğru yaklaşımdır. Hem meslektaşlarımdan hem de kadın okurlardan Ece’de kendilerinden bir şeyler bulduğunu duyuyorum. Erkek okuyucularsa sürekli mesaj atıyor ‘Ece artık evlensin’ diye... Kitabın adı da okurların Ece’nin evlenmesi için başlatılan bu kampanyadan geliyor (gülüyor).

*‘Ece–Hep Başkalarının Düğününde Oynadım’ı nasıl anlatırsınız?
Önceki Ece kitapları çizgi öykülerden oluşuyordu. Bunda sadece karikatürleri var. En önemli özelliği Ece’nin 500’üncü haftasının bir kutlaması niteliğinde olması...

*Karikatür ve çizgi roman arasındaki fark ne?
İkisinde de hikâye anlatırsınız. Karikatürde bu genellikle tek karede başlar ve biter. Çizgi romandaysa daha geniş bir anlatım dili gerekir. Ama Ece’de olduğu gibi zaten bir çizgi roman karakterinin karikatürlerini çiziyorsanız işiniz biraz daha kolaydır çünkü çizdiğiniz karakter için ihtiyacınız olan hayali evren çoktan kurulmuş, karakterin özellikleri okuyucuya verilmiştir.

Perker “Ece, kültür-sanat muhabiri... Ama sonradan bir TV kanalı için sokak röportajları yapmaya başlıyor. Modern
genç kadın kimliği her zaman daha ön planda” diyor.

‘Tek bir kariyer planım var; erken uyanmak’

*Çizmek için nasıl bir ortama ihtiyacınız var? Neler size ilham veriyor?
Bohem takıntılarım hiç olmadı. İlham gelmesini de hiç beklemedim. Sanatçı depresyonları ve varoluş sorunları yaşamadım. Picasso’nun Guernica’sı da, Maradona’nın İngiltere’ye attığı gol de, Ara Güler’in İstanbul fotoğrafları da, Rolling Stones da, Metin-Ali-Feyyaz da bana eşit derecede ilham kaynağı oldu. Daha iyi bir çizer olabilmek için de tek ihtiyaç duyduğum şey, başka çizerlerin güzel çizgileri oldu hep. Tek bir kariyer planım var, o da sabahları erkenden uyanmak.

Kitap, Karakarga Yayınları’ndan çıktı.

‘Entelektüel tüketici her zaman var olacaktır’

*Z Kuşağı’nın çizgi roman ve karikatürlere karşı ilgisi nasıl?
Çizgi roman ve karikatüre, hatta çizgi filme, anime’ye ilgi her zaman vardır. Animeyi şimdiki nesil seviyor zannediliyor. Oysa ben 1972
doğumluyum ve benim kuşağım da animeyle büyüdü. ‘Şeker kız
Candy’ de anime’ydi. Tarzlar ve konular değişebiliyor ama edebiyat ve sinemada da olduğu gibi entelektüel tüketici her zaman var olacaktır.