Kanser gülüşümüzle baş edemez

Buğse saçlarını kaybetti, Ece özgüvenini... Yoruldular, zorlandılar, üzüldüler, zaman zaman umutsuzluğa kapıldılar ama yola devam ettiler, sonunda kanseri yendiler. Küçücük bedenlerinde verdikleri savaşta en büyük silahları moral oldu.

Ege, Zeynep, Esra, Serap, Elif ve daha niceleri zor günlerin ardından gelen aydınlığı yaşadılar. Ama Türkiye’de her yıl 16 yaşın altında 1.200-1.500 yeni lösemili çocuk vakası bildiriliyor. Birbirlerinden habersiz, hayatta kalma savaşı veren, ayrı ailelerden ama aynı kaderi paylaşan çocuklar...

Mayısın son haftasını Uluslararası Lösemili Çocuklar Haftası olarak kabul eden LÖSEV (Lösemili Çocuklar Vakfı) bu günlerde bu çocukları hatırlamamızı, hastalıkla ilgili farkındalık sağlamayı, çocukları ve aileleri bilinçlendirmeyi amaçlıyor.

Biz de Uluslararası Lösemili Çocuklar Haftası’nda onların sesine kulak verdik. Lösemiyi yenen çocuklarımızın hem Türkiye’deki hem de dünyadaki diğer lösemili çocuklara mesajı var: “Bu hastalıkta en önemli şey moral. Moralini hep yüksek tut. Asla kendini yalnız hissetme, burada kocaman bir ailen var. Sen de bizim gibi lösemiyi yenebilirsin.” 

AİLEMDEN, ARKADAŞLARIMDAN UZAKTA KOSKOCA DÖRT YIL...

Zeynep Naz Uzun, 12 (İstanbul)

Lösemiyi yendim. Tanının konmasının üzerinden dört yıl geçti. Hayatımdan, ailemden, okulumdan, arkadaşlarımdan uzakta koskoca dört yıl… Bu hastalığın en büyük ilacı moral. Bana bu moral ilacını etkinlikleri, hediyeleri, çat kapı ziyaretleriyle LÖSEV verdi. Tüm dünya çocuklarının, Afrika’dan Amerika’ya hepimizin eşit olduğunu düşünüyorum, her ne kadar eşit koşullarda olmasak da... Dünyanın hangi köşesinde olursan ol, sen de benim gibi lösemiyi yenebilirsin. Bu hafta hepimiz için!

Bu hafta sayesinde süreci yaşayan hasta ve yakınları yalnız olmadıklarının bir kez daha farkına varıyor. Bu çok kıymetli, bunu bizler
ve ailelerimiz çok iyi biliyoruz. O yüzden buradan seslenmek istiyorum: Lösemi değil, biz güçlüyüz. Sakın pes etmeyin!

Elif Nur Guzay, 15 (Kayseri)

Sadece ülkemizde değil, tüm dünyadaki lösemili çocukların duygularını, acılarını, sevinçlerini, mutluluklarını anlamaya çalıştıkları için LÖSEV’i çok seviyorum. Bu zorlu günlerin geçeceğini ve güzel günlerin geleceğini sakın unutma. Din, dil, ırk fark etmeksizin lösemi tüm dünyada aynı zorluklarla yaşanan bir hastalık... Bizim haftamızda herkese sağlık diliyorum.

Buğse Baloğlu, 19 (Ankara)

Ben LÖSEV’in iyileşmiş gençlerinden biriyim. Saçlarımı bağlamayı sevmezdim, hep açar kullanırdım. Bir sabah uyandığımda saçlarım yoktu. Çok üzüldüm fakat bu süreç bana özgüven duygusu kattı. Daha da güçlü çıktılar. Bu hastalık benden eğitimi çalmıştı. Okulun ilk günü herkes sosyal medyada okuldan fotoğraflar atıyordu, bense evde kendimi mikroplara karşı korumalıydım. Kalabalık ortamlara girememek, arkadaşlarımla görüşememek beni üzüyordu. Bu hastalıkla savaşan, güçlü, savaşçı kardeşlerime seslenmek istiyorum: Unutma, kanser tedavi edilebilir bir hastalık ve sen bunu yeneceksin. Ben başardıysam sen de, o da, diğeri de başarabilir. İstediğin zaman yapamayacağın bir şey yok. Kanser değil, sen güçlüsün.

Ece Yıldız, 19 (İzmir)

Bu hastalık eğitim hayatımdan bir yıl çaldı ve  özgüven eksikliğine sebep oldu. Ama bana hayatın geri kalanı için özgüven ve mücadele ruhunu kazandırdı. Lösemiyle savaşırken en önemlisi motivasyon, yenebileceğine inanma gücü. Tüm bunlara ek olarak müzik ve dans...

Serap Özgün, 17 (Eskişehir)

Dünyanın neresindesin bilmiyorum, birbirimizi de tanımıyoruz ama bir ortak yanımız var: Lösemi. Bu hastalığı yaşadığım için seni çok iyi anlıyorum. Lütfen hiçbir zaman umutsuzluğa kapılma. Sen bu hastalığı atlatacaksın, çünkü sen çok güçlüsün. Kendine inan. “Ben bunu yeneceğim” demelisin. Sakın karamsar olma ve moralini hep yüksek tut. Bu hastalıkta en önemli şey moral, biliyor musun? Bu hastalığı yenen kardeşlerin olarak biz her zaman senin yanındayız. Asla kendini yalnız hissetme çünkü burada senin kocaman bir ailen var. Kendine çok iyi bak ve bir an önce iyileş, sen de aramıza katıl.

Esra Sulutay, 18 (Antalya)

Sakın unutma, kanser bile gülüşümüzle baş edemez! Ayağa kalk, dünyanın neresinde olursan ol kocaman gülümse. Ben başardım, sıra sende… Hastalığı atlatmak için belki de çok yolun var ama moral olmasa ben atlatabileceğimize inanmıyorum. Yüzümüz gülmeli ki hastalığa karşı gelelim.

Dr. Üstün Ezer, LÖSEV Yönetim Kurulu Başkanı

Lösemi bir kan hastalığıdır ve kökeni kemik iliğidir. Kalıtsal değildir. Nedeni tam olarak belli değildir ancak kontrolsüz ve kanserojen kimyasallarla dolu gıdalarla beslenmek başta olmak üzere tarım ilaçları (pestisitler); mazottan plastiğe, katrandan parafine kadar tüm petrol ürünleri; sularda ve soluduğumuz havadaki toksik maddeler lösemiye neden olabiliyor.

Ailesinde kanser yükü bulunan anne-babalar çocuk sahibi olmayı düşündükleri tarihten çok öncesinden itibaren kanserojensiz doğal hayata geçmeliler. Özellikle sigara, alkol, gazlı içecekler, cips, ketçap gibi kimyasal ağırlıklı besinler, havadaki yüksek karbon, sudaki ağır metaller; bunlardan kaçınmalılar.

10 yıl önce löseminin en sık görüldüğü yaş aralığı 2-8 iken ne yazık ki son yıllarda 1 yaşın altına inmiş durumda, hatta yeni doğan bebeklerde bile görülüyor. Uygulanan yoğun tedavilerle bağışıklık sistemi düşen lösemili çocuklarımızın pandemi sürecinde hayati tehlikeleri de artıyor. Bu nedenle lösemili çocukların ve ailelerinin COVID-19’a karşı aşılanma süreçlerinin hızla tamamlanması çok önemli.