Güncelleme Tarihi:
50 ülke arasından ‘Best Model of the World’ seçildiniz. Birinci olduğunuzu duyduğunuzda ne hissettiniz?
- Aklıma ilk gelen yaşadıklarım ve emeklerim oldu. Her şey şimdi başlıyor diye düşündüm.
Neydi sizin farkınız?
- Podyuma çıkıp herkes yürüyebilir ama bakışlarımla, enerjimle “Ben buradayım” dedim. Kate Mass da öyle değil mi?
İddialıyız yani...
- Evet, star olacağıma inanıyorum. Oyunculukta iyi ve saygı duyulan bir isim olacağım. Farklıyım. Fiziğim, yüzüm... Ama asıl eğitimimle iyi bir noktaya geleceğimi düşünüyorum.
Sizi eğitimde bu kadar ‘farklı’ yapan ne?
- İki buçuk yaşımdayken dil eğitimine başladım.
Ben o yaşta Türkçeyi anca sökmeye başlamıştım... Siz İngilizceye mi başladınız?
- (Gülüyor) Ortaokulda da Fransızca başladı. Bilkent Uluslararası Laboratuvar Lisesi’nde okudum. Annemle babam ODTÜ Elektrik-Elektronik mezunu. Ben de daha lisede mühendis olmayı kafaya koydum. Şimdi Londra King’s College’a kabul edildim. Dünya sıralamasında bir üniversite.
Güzel kızdan ‘inek’ öğrenci olmaz ki...
- Sağol ama biz ona ‘çalışkan’dım diyelim.
Anlayamadığım, ‘Best Model’da ne işiniz vardı?
- Çocukluk hayalimdi...
Bu eğitimden sonra... Böyle bir klişe beklemezdim...
- Yok bunun bir hikâyesi var, ondan... Annem bana hamileyken, Türkiye Güzeli Aslıhan Koruyan Sabancı ile tanışmış. Ondan çok etkilenmiş. “Kızım olursa adını Aslıhan koyacağım” demiş. Kaderimde varmış. Küçüklüğümden beri beni “Türkiye güzelim” diye severdi. Ben de yarışmaya katılmak için reşit olmayı bekliyordum.
Hiç kimseyle öpüşmedim
Aşk?
- Hayatımda biri yok. Zaten şimdiye kadar hiç âşık olmadım.
Neden?
- Derslerim ve spor... Hatta daha kimseyle öpüşmedim bile.
Nedir Best Model’ın sevgili kriterleri?
- İdolüm babam. Onun gibi saygılı olsun. “Dış görünüş önemli değil” yalanını söylemeyeceğim, önemli.
Arızalarım var.
Ankara’da doğup büyüdüm. Anne-babam Çanakkaleli. Korumacı bir erkek kardeşim var. Hep yabancı dile önem verdim.
Boyum 1.77. Vücut ölçülerim 82-57-85... Gözlerim renkli olsun isterdim. En çok burnumu beğeniyorum. Kendim için ne seksi, ne güzel diyebilirim; ben duruyum.
Arızalarım var. Çocukken ödevlerim bitmeden uyuyamazdım; her sabah uyanır, duş alır koşuya gider sonra okul ve antrenmanlar... Bir süre sonra bunun beni yorduğunu fark ettim. Anın tadını çıkarma kararı aldım.
Hayatımda bir anımı ‘tbt’ yapma şansım olsa, Türkiye’deki yarışmada tacı giydiğim anı yapardım. Kamp süreci çok zorluydu ve katılan en küçük
kız bendim.