İlkleri yaşadık, rekorlar kırdık... ‘Spor beni hayata döndürdü, başarı geldikçe daha fazlasını istedim’

Paris 2024’te 6 altın madalyayla paralimpik tarihimizdeki altın madalya rekorunu kırdık. Tekvando branşında Mahmut Bozteke, okçulukta Öznur Cüre Girdi, Kadın Golbol Milli Takımımız ve judoda İbrahim Bölükbaşı altın madalya kazandı. Yüzmede Umut Ünlü aynı organizasyonda iki altın madalya kazanan ilk Türk sporcu olarak tarihe geçti. Öznur Cüre Girdi makaralı yay sıralama atışlarında dünya ve paralimpik oyunlar rekoru kırdı. Aysel Önder kadınlar (T20) 400 metre elemelerinde dünya ve paralimpik oyunlar rekorunu egale etti. İbrahim Bölükbaşı judoda Türkiye’nin ilk altın madalyasını kazanırken Hakan Akkaya tekerlekli sandalye eskrimde Türkiye’ye bu branştaki ilk madalyayı getirdi. Aysel Önder ise para atletizmde madalya kazanan ilk kadın sporcumuz olarak tarihe geçti.

‘HEM FİZYOLOJİK HEM DE PSİKOLOJİK BİR SERÜVEN’

Mahmut Bozteke (27), tekvando

◊ Şanlıurfa’nın Birecik ilçesinde doğdum. Gaziantep’te yaşıyorum. Spora başladığımdan beri hayalini kurduğum madalyanın boynumda olduğunu hissedip bir şeyler başarabildiğimi fark ettim. İlk madalyayı ülkemize 30 Ağustos Zafer Bayramı’nda getirdim; hem ülkemiz adına hem de benim adıma zaferim oldu.

◊ Fizik tedavi görüyordum, fizyoterapistim ayaklarımı iyi kullandığımı söyleyip beni tekvandoya yönlendirdi. Başladığımda 17 yaşındaydım.

◊ Çok yoğun geçen bir kamp dönemi yaşadım; ailemden, sevdiklerimden, yeni doğmuş çocuğumdan uzak kaldım. Hem fizyolojik hem de psikolojik bir serüven yaşadım.Tokyo’da bronz madalya kazanmıştım. Paris’te altın madalyayla yarım kalan hikâyemi tamamladım.

◊ Spora başlamak isteyen engelli bireylerin, engellerin sadece zihinlerde olduğunu, eve kendilerini hapsetmeyip, dışarı çıkıp hayatı görmeleri ve istediklerinde başaramayacakları hiçbir şeyin olmadığına inanmaları gerekiyor.

◊ Sporun, tekvandonun en güzel yanı beni hayata geri döndürmesi. Birey olduğumu hissettirdi, başarı geldikçe hep daha fazlasını istedim, hep hedefimi en üste koydum ve bunu başardım. En zor yanıysa sevdiklerimden uzak olmam, sakatlığımın çok olması.

◊ Engelimle yaşadığım zorluklar oluyor. Ehliyet alamadım. Dünya çapında yarışıyorum, madalya kazanıyorum ama ülkemizde ehliyetle ilgili prosedürü aşamıyorum.

‘HERKESİN İÇİNDE YATAN BİR YETENEĞİN OLDUĞUNA İNANIYORUM’

Umut Ünlü (23), yüzme

◊ Böyle bir başarıya imza attığım için çok mutluyum. Tarihte ilk olmak, yüzmede ilk olmak ayrı, çok mutluyum. Hâlâ duygularımı tarif edemiyorum, rüyada gibi hissediyorum. Rüya inşallah bitmez.

◊ Van’da 2 yaşıma kadar kaldım. Sonra İstanbul’a geldim. Bedensel Engelliler Federasyonu’na e-posta attım, yüzme antrenörüyle tanıştım. 19 yaşımda başladım. Bir ay sürede yüzme öğrendim, beş ay içinde beş tane Türkiye rekoru kırdım. Antrenörüm “Sen milli sporcu olacaksın, daha çok çalışman gerekiyor. Kabul ediyorsan yol yürüyelim” dedi. Çok antrenman yaptım. Haftada 14 saate yakın antrenman yaptım.

◊ Kötü bir dönem geçirdiğim oldu. İntiharı düşündüm. Sonra ölmeyi değil, yaşatmaya çalışmak istedim. Hep kendimi, bana özenen insanları düşündüm. Sporu kendim yapıyorum ama benimle beraber yüzmeye başlayan çok sporcu var. Engelli sporculara öncülük etmek istedim. Ben başarılı olursam insanlar engellileri görecek dedim, daha çok değer verilecek dedim. Bunu devam ettirmeye çalışacağım.

◊ Aslında engelimle ilgili bir problemim olmadı ama insanımızın engelli birini gördüğümde besmele çekmesi, dua etmesi komik geliyor ve rahatsız ediyor. Bunu aşsak çok iyi olabilir.

◊ Herkes spor yapacak diye bir şey yok, herkes başarılı olacak diye bir şey yok. Herkesin içinde yatan bir yeteneğin olduğuna inanıyorum. Sanat, müzik, spor... Bu yetenekler için keşfetmeye çalışsınlar ve denesinler.

◊ Planım 2025’te Singapur’da düzenlenecek yarışlarda dünya şampiyonu olup dünya rekoru kırmak.

◊ Halkın desteği inanılmaz. İki gün önce bir engelli çocuk ameliyat olacakmış, benimle görüntülü konuşmak istedi. Aradım, güzel şeyler söyledim. Sonraki gün ameliyatını takip ettim, iyi geçtiğini öğrendim. Halkla bir oldum gibi. Engelime değil ismime bakıyorlar. Benim için  çok değerli. Dualar, videolar alıyorum.

◊ Türkiye tarihinde yüzmede ilk kez bayrağımızı dalgalandırmak, yabancıları 40 bin kişilik salonda İstiklal Marşı için ayağa kaldırmak mükemmel bir gururdu. Altın madalyadan daha önemliydi. Naim Süleymanoğlu, Taha Akgül’ü görünce ben de bir gün onlar gibi olur muyum diyordum, belki olamam ama onların yolunda ilerlediğime inanıyorum.

◊ Psikoloğum var, diyetisyenim var. Komite, bakanlık bu destekleri sağlıyor. Altın için her şeyi yapıyorlar. Ekranda görünen benim ama arkamda çok büyük bir dağ var.

‘ROL MODEL OLABİLMEK BENİ ÇOK MUTLU EDİYOR’

Öznur Cüre Girdi (26), okçuluk

◊ 13 yaşında spora başladım. Tekvando yapıyordum. 17 yaşında ailemle birlikte trafik kazası geçirdik. Annemin boynu kırıldı, engelli kaldı. Benim de belim kırıldı. Uzun yıllar tedavimiz devam etti. Hiçbir zaman sporu içimden atamadım, her zaman ait hissettim. Spora tekrar başlamak istedim. Çevrede çok örnek olmadığından araştırma yaptım. Bolu’da tedavi görüyordum, oturarak voleybol oynamaya başladım. İstanbul’a döndüğümde başka bir branşa yönelmem gerekti. Bahattin Hekimoğlu arkadaşım Okçular Vakfı’na götürdü, 2018’de başladım.

◊ Bir yıl elime ok-yay alamadım, lastik çektim. Tekniğimin oturması ve kaslarımın alışması için. Sonra makaralı yaya geçiş yaptım. Oku elime ilk aldığımda en iyi puanı attım. 

◊ Aile desteği çok önemli. 13 yaşında spora başlatan annem oldu. Eşimin de desteği çok. 2017’de bir hastanede karşılaştık eşimle. Hiçbir yük hissetmeden sadece ok atabildim sayesinde. Takım arkadaşım Can (Ünsal) sağ olsun, beni çok rahatlatıyor. Ben masabaşı bir iş yapamam, olabildiğince bu sporu yapmak istiyorum. Unvanlarımı korumak istiyorum.

◊ Los Angeles oyunlarını yazdık kenara, hazır bir şekilde bekleyeceğiz. Öncesinde dünya ve Avrupa şampiyonaları var tabii.

◊ Sosyal medyadan “Seni kızıma izlettim, okçuluğu merak ediyor”, “Öznur ok atarken ruhsuz gibisin, sevincini görünce oturup ağladım” diyenler oldu. İnsanlara rol model olabilmek çok mutlu etti, özellikle de çocukların...

◊ Mete (Gazoz) ve Göktuğ (Ergin) hocaların okçuluğun bu denli ilerlemesinde katkısı çok büyük. Biz de başarılara imza attık. Çok mutluyuz ve inanıyorum daha da ileriye gidecek.

‘MOTİVASYONUM SEVDİKLERİMİ VE ÜLKEMİZİ ONURLANDIRMAKTI’

Sevda Altunoluk (30), golbol

◊ 2016 Rio, 2020 Tokyo, 2024 Paris oyunlarında üst üste üçüncü kez şampiyonluk yaşadık. Ülkemizi en iyi şekilde temsil ettiğimiz, bayrağımızı göklerde dalgalandırırken İstiklal Marşımızı okuttuğumuz ve Türk kadınının gücünü bir kez daha gösterdiğimiz için gururluyum. Bu başarıları elde ederkenki motivasyonum, kendime koyduğum büyük hedefler, sevdiklerimi ve ülkemizi onurlandırmaktı.

◊ İlkokulda görme problemim ortaya çıkınca Ankara Mitatenç Görme Engelliler İlköğretim Okulu’na geçiş yaptım. Golbolu arkadaşlarım anlattı. Merak ettim, spor salonuna indiğimde şu anki antrenörüm Osman Karalı bu branşı yapabileceğimi söyledi. Bu sayede hem kulüpte hem de milli takımda oynamaya başladım.

◊ Paralimpik oyunlarında golbol branşı en yüksek seyir zevki veren spor. Benim bu spora verebileceğim tek katkı çevremdeki insanları bu spora özendirip onlara bu sporu tanıtmak.

◊ Yaşadığım en büyük zorluklar sakatlık süreçlerimdi. 2024 Paralimpik Oyunları’nın kısa süre öncesinde omzumdan ciddi bir sakatlık geçirdim. Bu süreç içerisinde fiziksel ve mental olarak zorluklar yaşadım. Fizyoterapistim ve bana destek verenler sayesinde toparlanıp güçlü bir şekilde geri dönebildim.

◊ Golbol bir takım oyunu. Bundan dolayı oyunlar içerisinde takım bütünlüğü önemli. Sürekli takım antrenmanlarımız dolayısıyla paralimpik oyunlarında başarılı sonuçlar elde ettiğimizi düşünüyorum.

◊ Paralimpik sporların geniş kitlelere ulaşmasında sosyal medyanın büyük miktarda önemli olduğunu düşünüyorum. Ben de bunun için elimden geldiği kadarıyla golbol branşıyla ilgili paylaşımlar yapmaya çalışıyorum.

‘HEDEFİMİZ TÜM BRANŞLARDA OYUNLARA KATILMAK’

Murat Aksu, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Başkanı

◊ Gelecek dönem ve sonrası için en temel hedefimiz, son engelli bireyi evden çıkarana kadar
bu amaç için çalışmak.

◊ Bilindiği üzere, tarihin en başarılı oyunlarını geçirdiğimiz Paris’te 15 branşta 94 sporcuyla 28 madalya aldık. Altın madalya sıralamasında 23, toplam madalya sayısı sıralamasında oyunları 17’nci sırada tamamladık.

◊ Hedefimiz paralimpik oyunlar programındaki 23 branşın tamamında oyunlara katılmak ve ülkemizi ilk 10 içerisine sokabilmek. Bir diğer hedefimizse paralimpik hareketin toplumumuzun her kesiminde benimsenmesini sağlayabilmek. Tüm engelli bireylerimizi spora entegre edip amatör ya da elit düzeyde spor yapmalarını sağlayarak ülkemizi daha yukarılara taşıyabilmek.

◊ Atina 2004’te Atıcılık branşında Korhan Yamaç’la başlayan ilk madalyalarımızla birlikte her oyun bir seviye daha yukarı çıktık. Paris 2024’e gelene dek en iyi tecrübemiz Tokyo 2020 oyunlarıydı. Tokyo’da 2’si altın olmak üzere toplamda 15 madalya kazanmıştık.

◊ Başarının keyfini sürmek sporcularımızın hakkı, bizse İstanbul’a iner inmez 2028 Los Angeles Paralimpik Oyunları sayfasını açtık ve planlamalarımıza başladık. 2028’den başlayarak ülke sıralamamızı daha yukarılara taşımak en büyük önceliğimiz.