Hayat bir sınav!
Güncelleme Tarihi:
İlk üniversite sınavımda kâğıdın başında için için ağlamıştım. Sonra kazandım ama sınav ortamları hâlâ gereksinimleri karşılamıyor.
Benim ilk büyük sınavım üniversite sınavıydı. Meslek lisesinden mezun olacağım sene girdim sınava. Az gördüğüm için ilk 20 dakikadan sonra iyice zorlandım. Görüşüm iyice düşmüştü. Sinirlendim. Sınav bitene kadar kâğıdın başında için için ağladım. Karar verdim, okumayacaktım. Babamın işine sarıldım. Küskünlüğüm 13 sene sürdü. Neredeyse hiçbir şey okumadım bu dönemde.
Bu sırada yeni bir eve taşındık. Birkaç ay sonra komşumuzun iki çocuğunun da kör olduğunu öğrendim. Adeta mutlu gibi olmuştum benden başka körler de varmış diye. O çocukların anne-babasıyla konuşunca, yaptıklarını görünce tekrar öğrenmeye karar verdim.
O sıralar işimi değiştirdim. Yeni işim gereği üniversitelere gidiyor, müzemizi tanıtmak için konuşmalar yapıyordum. Öğrencilerle de sohbet ediyordum. Benim yaşlarımdaki birçok insanın okuduğunu görünce ben de sınava hazırlanmaya karar verdim tekrar.
‘Sesime gel’ dedi ve her şey değişti
Bir sabah, üniversite hayaliyle durakta otobüs bekliyordum. Otobüs geldi, bindim ve bir ses duydum: “Beyefendi burada yer var, sesime doğru gelin.” Bu sihirli bir cümledir. Çünkü biri size “Sesime gel” diyorsa büyük ihtimalle daha önce de körlerle paylaşımları olmuştur. Yanına oturdum, kitap okuyup okumadığımı sordu, “Bulabildiklerimi dinliyorum” dedim. “Ne mezunusunuz?” dedi. Her şey o an başladı zaten. “Üniversiteye hazırlanacağım” dediğim anda bana yardım etmeye gönüllü oldu. Daha ismimi bile öğrenmeden... Beraber çalıştık. Şu an üçüncü sınıftayım.
Geçen pazar KPSS vardı. İlerleyen günlerde de Engelli Kamu Personeli Seçme Sınavı (EKPSS) yapılacak. Okuyucular ve işaretçiler yardımıyla sınava gireceğiz. Ancak en büyük sorun bize yardım eden bu insanların dersler hakkında fikrinin olmaması... İkinci üniversite sınavımda bu sorunla karşılaşmıştım. Matematik bölümünde çok zorlandık, çok zaman kaybettim. Şimdi girdiğim sınavlarda da bu sorunlar devam ediyor. İngilizce sınavına giriyorum örneğin, okuyucum hiç İngilizce bilmiyor. Bütün soruları harf harf kodlatmak zorunda kalıyorum.
Salgın nedeniyle son sınavlarım çevrimiçi yapıldı ama. İstanbul Üniversitesi’nin sınav sistemi çok iyi. Her şey benim kontrolümdeydi. Çok rahat ettim. Bizim sınavlarımız salgından sonra da böyle yapılabilir. Bir salonda, gözetmenler eşliğinde kendi bilgisayarlarımızı kullanabilmeliyiz. Böylece okuyucu mağduru olmayız.
Sınav ortamları hazırlanırken gereksinimlerimiz göz önünde bulundurulmalı. Görevliler özenle seçilmeli. Bu başarımızı doğrudan etkileyen bir durum.