Gökhan Zan tüm Türkiye’ye seslendi: ‘Önümüzdeki süreç uzun ve zorlu, size ihtiyacımız var’
Güncelleme Tarihi:
Depremin ilk saatlerinde Hatay’da yaşananları ondan öğrendik. O da tüm yatırımını, anılarını madalyalarını enkaz altında bıraktı. Yıkım büyüktü. Ama Gökhan Zan ilk andan itibaren metanetle, sevgiyle memleketine yardım ediyor. “Paranın geçmediği bir yerdeyiz. Hataylının sesiyim ben” diyen Zan, ‘Omuz Omuza Türkiye’ kampanyası için geldiği İstanbul’da sorularımızı yanıtladı.
Hatay’da doğdu, orada yetişti Gökhan Zan.O günleri “7 kişi, 1 odada kalıyorduk. Çok zor şartlarda büyüdüm” diye anlatıyor. Futbolla birlikte yolu daaçılan Zan’ın; Hatayspor’da başlayan yolculuğu Galatasaray, Beşiktaş takımlarında devam etti. En son Hatayspor’un yardımcı antrenörlüğünü yaptı. Memleketiyle olan bağını hiç koparmadı. Tüm yatırımlarını Hatay ve Antakya’da yaptı. Depreme de orada yakalandı. 11 ili yıkan deprem, onun da evini yıktı. Depremin ilk saatlerinden itibaren sahada olan Zan, bölgenin ihtiyaçlarını ve yapılması gerekenleri anlattı.
Muhabirimiz Ceren Naz Büyük, Gökhan Zan’la ‘Omuz Omuza Türkiye’ kampanyasından önce konuştu.
* Depremin ardından sosyal medyadan yaptığınız çağrıları gördük... O geceyi anlatır mısınız?
Çok zor bir geceydi, sallanmaya başladık, durmak bilmiyordu... Artık kaderimize razı olduk, binanın yıkılmasını bekliyorduk. Apartmanın içi savaş alanı gibiydi. Tüm duvarlar patlamıştı, komşular kapıdan değil, duvarların içinden çıkıyordu. Kurtulan insanlar bu şekilde kurtuldu. Düşünün, 1,5-2 dakika içinde oldu her şey. Kimseyle vedalaşamıyorsunuz. Ailenizi, dostlarını, şehrinizi kaybediyorsunuz. Anılarınızı kaybediyorsunuz, tarihinizi, kültürünüzü... Geride kalanlar yaşayan ölü gibi hayatına devam edecek.
* Sosyal medyadan seslenmeye nasıl karar verdiniz?
Eşimle insanları yerinde gözlemledik. İnsanların hangi şartlarda yaşadıklarını ülkemize göstermek istedik. Halkın sesi olmak için temel ihtiyaçları belirlemek ve yardımların bir an önce gelmesi için sesimizi duyurmak adına o paylaşımları yaptık. Halkımız bu süreçte yanlış düşünebilir, isyan edebilir... Devlet yetkililerinden rica ediyorum; bu insanları yanlış anlamayın, bu insanlar evlerini, ailelerini kaybetti. Geleceklerinden endişe duyuyorlar. Sevgi gösterelim, yanlarında olalım. Halkımızın dayanacağı tek yer devlet, sırtını oraya dayamak zorunda.
* Siz de evinizi, anılarınızı kaybettiniz, ne yapmayı düşünüyorsunuz?
Tüm anılarım Hatay’da. Orada yetiştim, çok zor şartlarda büyüdüm. Biz, 1 odada 7 kişi kalırdık. Annem naylonla kapatırdı odayı, 4 yıl boyunca cam alacak paramız olmadı. O şartlardan bugünlere geldim. Aileme bakıp tüm yatırımlarımı Antakya’da yaptım. Onlar da yok oldu, önemli değil. Ben yine de ayağa kalkarım. Bir taraftan bir yol kapanır, diğer taraftan açılır. Futbola orada başladım, altyapım oradaydı. Sokaklarda büyüdüm, top oynadım. Tüm anılarımı, her şeyimi kaybettim. Madalyalarım, ödüllerim maalesef yanımda değil artık. Formalar, her şey. Hiçbiri şu an yok, acı verici tabii ki.
* Çok uğraşıyorsunuz, yetersiz hissettiğiniz anlar oluyor mu?
Olmaz mı? Keşke elimizde sihirli değnek olsa, her şeyi düzeltebilsek. Yardım ettikçe daha güçleniyoruz. Yardımlaşmanın gücü bize iyi geliyor. Türkiye Futbol Federasyonu’nun düzenlediği ‘Omuz Omuza’ kampanyası için İstanbul’a geldik. Bu süreçte eşimle odadan dışarı çıkmıyoruz, acı çekiyoruz, bir an önce dönelim istiyoruz. Bütün eşyalarımız evde kaldı, ağır hasarlı, alamıyoruz. Kendimize bir şeyler alalım dedik, programa gideceğiz, röportajlar olacak. İnanır mısınız? Saklana saklana, utanarak alışveriş yaptık. Depremzedeler orada, biz alışveriş yapıyormuşuz gibi görünsün istemedik, utandık.
‘Hasta bakıcı ihtiyacı var’
* Gönüllüler azaldı mı?
Evet. Hem gönüllüler hem insan gücü azalmaya başladı. Tabii ki ülkemizin normalleşme sürecine girmesi, insanların tekrar gülmesi, ayağa kalkması gerekiyor. Hayat devam etmek zorunda ama depremzedeler unutulmamalı. Birkaç ay değil, önümüzde zorlu ve uzun bir süreç var. Yardım, planlı ve sürdürülebilir şekilde olmalı.
* Deprem bölgesini çok iyi biliyorsunuz, güncel ihtiyaçlar neler?
Hem devlet hem millet olarak insanlarımız için hem geçici barınma hem kalıcı barınma için projeler geliştirmeliyiz. Bundan sonrası için çocukların eğitim ihtiyaçları olacak. Hâlâ suyun ulaşmadığı, elektriğin olmadığı birçok yer var. Bölgeye sağlıklı su verilmeli, tahliller yapılmalı. Bunlar sağlanmazsa sağlık sorunlarıyla karşı karşıya kalabiliriz. Bir de hastabakıcı lazım. Ricam, hastabakıcı olarak çalışanlar gelsin.
* Hatay’ın tekrar inşa edilmesi gerektiğini söylüyorsunuz...
Tüm inançların bir arada yaşadığı bu şehri tekrar inşa etmek sadece Hataylıların değil, 86 milyon insanın temel görevlerinden biri. Çünkü Hatay, Mustafa Kemal Atatürk’ün şahsi meselesidir. Emanetini sonraki nesillere bırakmak, 86 milyon insanın şahsi meselesi olmalı. Türkiye’nin işinsanları, bilim ışığında akademisyenler, siyasiler bir araya gelmeli ve bir şehir şûrası kurulmalı. Hatay, diğer şehirlerimiz unutulmasın, yardımınıza ihtiyacımız var. Hatay’ın üzerinde durmamın nedeni memleket sevdasından. Yanlış bir şey söylediysem, kırdıysam affetsinler.
* Deprem bölgesinde kalmaya ne kadar devam edeceksiniz?
Son ana kadar kalmak istiyorum. Doğal olarak hayatımıza, işimize devam etmek zorundayız. Neyle karşılaşacağımızı ben de bilmiyorum. Sağlıklı barınma alanları kurulana kadar, sesleri olup tüm ihtiyaçları karşılanana kadar, gücüm yettiğince mücadele etmek istiyorum.