Ferhat Aslan: Dikkatimi en çok dalgın insanlar çekiyor

Kimi telefonuyla oynarken, kimi uzaklara doğru dalgın dalgın bakarken...
O sırada farkında değiller ama biri kucağında defteri, karakalemle onları çiziyor... O kişi, dört sene önce üniversite okumak için Batman’dan İstanbul’a yerleşen Ferhat Aslan. 23 yaşında. Toplu taşımada gördüğü insanları çizmekle kalmıyor, bir de resimlerini onlara hediye ediyor. İnsanların bu sürpriz karşısında verdiği tepkileri de videoya çekip YouTube, Instagram ve TikTok hesaplarından paylaşıyor. Geçen haftalarda, TikTok Türkiye’nin 2021 Yılının Gelecek Vaat Eden İçerik Üreticisi ödülüne de layık görülen Aslan’la Taksim metro durağında buluştuk. Konuşurken benim de resmimi çizdi.

*Neden tanımadığınız insanları çiziyorsunuz?
İstanbul’a geldiğimde, bu büyük şehirde yaşamanın nasıl olduğunu insanları izleyerek anlamaya çalışıyordum. Nereye baksam bir koşturmaca... Okula gitmek için günümün yarısı toplu taşımada geçiyordu. Bir süre sonra zamanımı değerlendirmek için onları çizmeye başladım. Yüzlerinde gördüğüm duyguyu resim çizerek ifade etmek istedim. Zamanla, çizdiklerimi onlara hediye etmeye ve bunu sosyal medyada paylaşmaya başladım.

*Nasıl ifadeler dikkatinizi çekiyor genelde?
Dikkatimi en çok dalgın insanlar çekiyor. Gün içinde yaşadığı olayı düşünürken duygusunu biraz da olsa dışarıya yansıtanlar...

*Özellikle nerelerde çizim yapıyorsunuz?
Metro, tramvay ve vapurda... Vapurda çizim yapmak için Adalar’a gidip geliyorum. Yolculuk daha uzun sürüyor ve insanlar akşamüzeri eve dönerken daha dalgın oluyor. Beklemedikleri anda karşılarına çıkıyorum, şaşırıyorlar.

*Resimlerini onlara hediye etmek ne hissettiriyor?
Güne ‘Acaba bugün nasıl bir insanla karşılaşırım, mutlu olur mu’ gibi sorular sorarak başlıyorum. ‘Yetişebilir miyim, acaba bir sonraki durakta mı inecek, sevinecek mi’ gibi düşüncelerle resimlerini çiziyorum. Bu heyecan, resmi verdiğim ana kadar devam ediyor. Sonrasında çok mutlu oluyorlar. Birilerini mutlu etmek insana kendini iyi hissettiriyor.

*Yakınlarınızı da çiziyor musunuz?
Tabii... Bir gece Kadıköy sahilinde kız arkadaşıma açılmıştım. O da bana duygularını söyledi. Birbirimize sarıldık. O anı ölümsüzleştirmek adına resmini çizmiştim. Hâlâ o çizimi yanımda taşıyorum. O da çok beğenmişti.

‘Hediye edemediğim çizimleri evde iplere asıyorum’

*Resme ilginiz nasıl başladı?
Resme ilgim çocukluğuma dayanıyor. Marmara Üniversitesi’nde de resim öğretmenliği okudum.

*Şimdi ne yapıyorsunuz?
Yeni mezun oldum, Kadıköy’deki küçük bir kafede çalışıyorum. Sosyal medyada da içerik üretiyorum.

*Çizdiğiniz resimleri nasıl tanımlıyorsunuz?
Kendimce ‘rastsosyalizm’ diyorum. Rastsosyal, sosyal hayatımızda rastgele ve aniden gelişen olayları, konuları ele alan bir akım bana göre... Metroda yaptıklarım rastgele ve aniden gelişen resimler olduğu için böyle diyorum.

*Bu çizimleri bir sergide değerlendirmeyi düşünmediniz mi hiç?
Hep istemişimdir. Özellikle çizip de hediye etmek için yetişemediklerim ve bende kalan resimleri saklıyorum. Evde çamaşır asar gibi iplere asıyorum.