Dünya değişti, Laetitia da...

Pirelli Takvimi’ne 2000’de poz vermiştiniz. 18 sene aradan sonra sizin için ne değişti?
- Hem hiçbir şey hem her şey. Böyle özetleyebilirim.
Biraz muğlak oldu; takvim açısından bakarsak; iki edisyonda da çıplaklık var ama farklı bir anlayışla sunuluyor.
- Bu çok normal değil mi? Dünyayı kasıp kavuran bir #meetoo/ #bende kampanyası varken... Fotoğrafçımız Albert’ın (Watson) görüşü değişti, benim bakış açım değişti. Tüm dünya değişti. Pirelli Takvimi hiçbir zaman kadınları cinsel obje gibi gören bir mecra olmadı, her zaman eleganlığa ve dişiliğe öykü gibiydi. Ama bu kez kadın-erkek öyküleri arasında bir kurgu yaptık.

 Hikâye dört kadının birbirinden farklı hayatında kurduğu düşlere odaklanıyor. Peki tüm başarılarınızı bir yana koyarsak, elde etmediğiniz bir düşünüz kaldı mı?
- Hayatta bazı şeyleri ne kadar uğraşsanız da elde edemezsiniz. Çünkü bazı şeyler sizin dışınızda gelişir. Ben bir kadınım, anneyim. Mesela Yemen’de kadın ve çocukların güvenliği için düşlerim var. Herkesin mutlu, huzurlu olmasını istiyorum. Beylik sözler gibi gelecek ama bir annenin kendisinin ve bebeğinin güvenliğini sağlayamaması gibi bir kâbus düşünemiyorum. Kâbusun zıddı da ancak bir düş olabilir.
 Canlandırdığınız karaktere dönelim; partneriniz dünyaca ünlü balet Sergei Polunin’le birlikte bir stüdyo dairede yaşayan bir ressamı oynuyorsunuz. Ortak bir düşünüz var: Siz başarılı bir sanatçı, partneriniz dansçı olarak başarılı olma hayalleri kuruyor. Dünyaca ünlü bir baletle çalışmak nasıl bir şeydi?

Gigi Hadid
- Birbirimize teslim olduk ve keyif aldık diyelim. Çok sabırlıydı. Tabii ki onun yanında iyi bir dansçı değilim. Ama çok sabırlıydı. Hatta onu ilk gördüğümde bir dansçı değil bir melek gördüğümü düşündüm. Ve melek kadar sabırlıydı. Çok güldük, eğlendik ve yansıtmamız gereken hisleri yansıttık.
Ve takvimde yine çıplaklık var...
- Evet ama takvimdeki çıplaklık asla estetik dışı değildi. Hiçbir zaman değildi, hiçbir zaman olmaz. Bir kadının ve sevdiği erkeğin arasında yaşanan duygusal bir anın kusursuz yansıması diyelim...
 Fotoğrafçı Albert Watson sizden bahsederken ‘Sanatçı’ terimini kullandı. Heykeltıraş olduğunuzu bilmiyorduk...
- Sanatçı çok cömert bir terim. Evet, seramik ve heykel üzerine çalışmalarım var ama sanatçı denir mi bana, emin değilim...
Peki son bir soru: Neden sizi hiç İstanbul’da görmedik?
- Çağıran oldu mu diye sorsanız... Kimse davet etmedi. İstanbul’a gelmeyi çok istiyorum, bir şekilde mutlaka ziyaret edeceğim. Çağıran olsa, çoktan gelirdim ama.

Julia Garner
Monica Bellucci
son dakikada ekti
Takvimde balerin, oyuncu, heykeltıraş derken birden bire araya top model Gigi Hadid sıkıştırılmış gibi. Süpermodeller olmadan takvim satmaz mı?
- Aslında planda Gigi yoktu çünkü takvimin modayla alakalı olmasını istemiyordum. O rol Monica Bellucci’nindi, son dakikada iptal etti, yerine Gigi geldi. İyi ki de geldi, farklı bir boyut kattı.
Karelere bakınca, çıplaklık faktörü bir hayli azaltılmış. Dünyayı kaplayan kadın hareketinden çekindiğiniz için mi bu hamle?
- Bir kere #metoo/#bende hareketini çıplaklıkla özdeşleştirmek bence cahilce. O, cinsel istismarla alakalı. Biz ise sanatsal kareler çekiyoruz. Bir kadına ben “Senin fotoğrafını çekmem için soyunur musun” dediğimde, bu bir hakaret değil, iltifattır. Bu arada ekleyeyim, daha geçen ay New York’ta yaşayan bir Türk fotoğrafçının, Su’nun fotoğraflarını çektim. Sonuç da mükemmel oldu.
Soyadını paylaşır mısınız? Bildiğimiz bir isim mi?
- Ünlü mü değil mi bilemem. Ama benim için ölümsüzdü.