‘Çocuğumuzla bir deniz keyfi yapmayalım mı?’

‘Sayın site sakinleri, lütfen köpeklerinizi plaja getirmeyiniz!’ Özellikle yazlık sitelerde sık duyulan bir anons değil mi? Neden getirmeyelim köpeklerimizi plaja? Tüyleri var diye mi? Bizim de saçlarımız ve kıllarımız var. Hoş, artık sanırım, özellikle 40 yaş altı erkeklerde kıl yasaklandı. Lazer teknolojileri sayesinde hepsi yunus gibi. Ama hâlâ apoletli, doğal kazaklı amcalar var. Ve deniz hepimizin!

Plaja çişlerini yaparlar diye mi? Aileleri bunu kontrol edebilir. Biz de ayrıca her denize girdiğimizde ya tükürür ya sümkürürüz...

Havlarlar diye mi? Olabilir. Onlar da arkadaşlarıyla selamlaşacak. Biz konuşmuyor muyuz? Çocuklarımız çığlıklar atmıyor mu? (Bakınız: Dünkü Hürriyet Cumartesi, Çocukla Hayat yazısı.)

Kumda eşelenip oraya buraya kum mu atarlar? Evet, çünkü alttaki serin yere ulaşmaya çalışıyorlar. Ayrıca kumda çukur kazmayı kim sevmez! Onca kova, kürek boşuna satılmıyor.

Denize girdiklerinde denizi kirletirler diye mi? Neyle? Üzerlerindeki toz-toprakla mı? O toz-toprak rüzgârla denize karışıyor zaten. Ya biz? Güneş kremleri, yağlar, bir gece önce yenen mezelerin ve içilenlerin izlerini taşıyan terimizle denizi kirletmiş sayılmıyor muyuz?

Ayrıca köpekler artık ailenin çocuğu konumunda. 2 ya da 4 ayağı olsun, çocuğumuzla bir deniz keyfi yapmayalım mı?

Tabii, her yere de götürmemek gerekiyor. Mesela konsere, bara, diskoya, partiye… Özellikle küçük ırklar çantaya da giriyor diye paket gibi taşınıyor. Yüksek sesli müzik, ışıklar, kalabalık… Elbette sizinleyken çok mutlu. Ama bizden üç kat daha iyi duyabildiklerini düşünürsek, o tizler, baslar o kulaklara ne acılar veriyor kim bilir...