‘Bu işin en zor yanı yemek yiyememek’

Motosiklet tutkunlarına çağrı yapıyor: “Kesinlikle kaskınızı takın, en önemli şey bu” diyor. İkizi Can Öncü ile birlikte 4 yaşından
beri motor sürüyorlar. Onları izlerken motorla adeta bütünleştiklerini görebiliyorsunuz. Deniz Öncü, henüz 15 yaşındayken Gençler Dünya Şampiyonası’nda 2’nci, 2017’de Asya Yetenek Kupası’nda şampiyon oldu. 2021’in Moto3 Şampiyonası’nda sezonu 11’inci, 2022’deyse 5’inci sırada bitirdi. Son olarak Dünya Moto3 Şampiyonası’nın İspanya’nın Valensiya pistindeki sezonun son yarışını 2’nci, Red Bull KTM Tech3 takımıyla mücadele ettiği kategoride de sezonu 5’inci tamamlayan Öncü’yle buluştuk; hikâyesini, podyuma çıktığındaki hislerini konuştuk...

FOTOĞRAFLAR: SELÇUK ŞAMİLOĞLU

Motosiklet tutkunuz nasıl başladı?

Biz kardeşimle Alanya’da büyüdük. 3 yaşımızdayken annemiz bizi anaokulundan aldıktan sonra babamızın işyerine gidiyorduk. Eve geçerken yol üstünde bir kırtasiye vardı. Bir gün bir baktık ki orada çok küçük ‘pocket bike’ adında iki motor duruyordu. Durduk, incelemeye başladık. Hoşumuza gitti, üstüne bindik. Babam doğum günü hediyesi olarak onları almış. Hobi olarak sürüyorduk başlarda. Babam sokakta motor sürerdi, motoru seviyordu. Bizim ilgimizi de çekince sürdük ve öylece devam etti.

Aile desteği olmasa böyle zor sporlar yapılabilir mi?

Sanmıyorum, aile desteği çok önemli. Maddi, manevi her konuda. Zaten bir yere kadar gelemedikten, Red Bull gibi büyük markaların gözüne giremedikten sonra bir şey olmaz.

Yarış serüveniniz nasıl başladı?

Toprak Razgatlıoğlu (motosiklet sporcusu) ve Kenan Sofuoğlu (eski motosiklet sporcusu) desteğini hiç esirgemedi, o zamanlar Türkiye şampiyonasında yarışıyordu. “İstemez misin yarış ortamını görmeyi” dediler. Macera olsun diye girdik. Kardeşim ilk yarışı kazandı. Ben giremedim çünkü bir gün önce düşüp omzumu kırmıştım. İyileştikten sonra geri döndüm. Sürekli domine ediyorduk Türkiye şampiyonasını... Birincilik, ikincilik... İki kardeş olarak, öyle de başlamış olduk.

Sizce bu sporun en zor ve en güzel yanı ne?

En zor yanı yemek yiyememek ve antrenman yapmak. En güzeliyse yarış haftası çünkü istediğin gibi yemek yiyebiliyorsun (gülüyor).

Antrenman demişken... Ne kadar çalışıyorsunuz?

Yazın sezonun içindeyken Sakarya’da Kenan Sofuoğlu ile kalıyoruz. Normalde her gün 11.00-12.00 gibi piste gidiyoruz ve 3-4 saat motor antrenmanı yapıyoruz. Sabahları kardeşlerimle kondisyon antrenmanı yapıyoruz. Koşu, bisiklet gibi... Yeme düzeninde kardeşim ya da Toprak Abim daha fazla yiyebiliyor. Ben Moto3’te olduğumdan kiloma dikkat etmek zorundayım. Neredeyse hiç yemiyorum diyebilirim. İki gündür üç dakikada yapılan hazır makarnalarla duruyorum. Kilomu 60 kiloda tutmak gerekiyor.

‘Zoruma gidiyordu’

Hiç kaza yaptınız mı?

Tabii ki. Sürekli yaptığım bir şey var; diyelim ki pistte 15 viraj var, bir virajda düştüm. İlla bir his oluyor: Acaba yine düşer miyim? Lastik yine kayar mı? Gerektiği durumlarda yardım alıyorum. Özellikle geçen sene büyük bir kaza geçirdim. Daha doğrusu kazaya sebebiyet verdiğim söylenmişti. Beni iki yarıştan diskalifiye etmişlerdi. Şöyle bir zorluğu olmuştu; tehdit mesajları aldım. Sürekli kötüleniyordum. Psikolojik olarak kötüydüm, zoruma gidiyordu.

‘O kadar insan arasında tek Türk benim ve başardım’

*10 insanın 9’u futbol izliyordur, 1-2’si motorsporlarını takip ediyordur. Ama her gün sayının arttığını görebiliyorum. Başta Instagram’dan 30-40 kişi destek mesajı atıyordu, şimdi belki bir yarışımda 300-500 kişi paylaşıyor. Çok güzel hissettiriyor. Ülkenin desteğini görünce mutlu oluyorsun. Yarışı güzel yaparsan gurur duyuyorsun. Kötü geçerse rezil olmuş hissi oluyor bazen.

* MotoGP arenasında tek Türk sporcu şu an benim. Başardım, podyumdayım. Seneye dünya şampiyonu olma hedefim var. Türk bayrağını havada görmek çok gurur veriyor.

* Açıkçası ne motor olarak ne araba olarak antrenman yapabileceğimiz çok sayıda pistimiz yok. Araba olarak İstanbul Park var ama sürekli açık değil. Motorsporları olarak zaten her gün İstanbul Park’ta yapamıyoruz.

‘Rahatlatıcı şarkılar dinlemeyi tercih ediyorum’

* Rol model aldıklarınız ve toteminiz var mı?

Kenan Sofuoğlu rol modelim, aynı zamanda Toprak Razgatlıoğlu.
Totem olarak rahatlatıcı şarkılar dinlemeyi tercih ediyorum.

*Kenan Sofuoğlu’nun desteğini biliyoruz, Valentino Rossi gibi bir motor efsanesiyle de el sıkışmıştınız. Bu iki başarılı isimle iletişimde olmak nasıl?

Çok gurur verici, bir bakıyorsun kariyerlerinde çok güzel işler başarmışlar.
Bir sürü dünya şampiyonlukları var. Seninle uğraşıp iletişime geçiyorlar. Bunları düşününce insan çok mutlu oluyor.

*Okul ve spor hayatı peki? Birlikte yürütebiliyor musunuz?

Üniversite sınavına henüz giremedim. Ülkemde mi okurum,
yurtdışında mı bilmiyorum. Bunu zaman gösterecek. Sınavdan sonra bakacağım.

* Sizin gibi yarış tutkusu olan gençlere ne tavsiye verirsiniz?

Eğitim-öğretim hayatı çok önemli. Okulu bırakmasınlar ama motorsporlarında başarılı olmak istiyorlarsa öncesinde çok fedakârlık yapmaları gerektiğini bilmeleri gerekiyor. Pes etmesinler. Onun haricinde, en önemlisi motor sürecekleri zaman kasklarını taksınlar.