Güncelleme Tarihi:
Bugün Babalar Günü. Biz her yıl, herkes de bilir, gönlümüzden kopan duyguların yanına bir de hediye koyar çıkarız babamızın karşısına. İlle hediye de gerekmez, tatlı bir söz de yeter. Biliyorum klişe ama seviyorum klişeleri. Gerçekten de yeter o tatlı söz... Elimiz para göreli biz de ufak tefek organizasyonlar yaptık. Bu beni her zaman duygulandırırdı. Babam da çok konuşamazdı. Genellikle eski babalar böyle kutlamalara alışkın da değildir. Mahcup bir şekilde teşekkür ederler.
BİRBİRİMİZİ DÜŞÜNEREK...
Bir evlat olarak Babalar Günü’ne hazırlanmak vardır ya... Düşünürsünüz, kardeşlerinizle organizasyon yaparsınız ve o gün gelir. Bir de hem baba hem evlat olarak Babalar Günü’nü babanızla paylaşmak var... Çok farklı bir duygu. Sabah kahvesini büyük bir coşkuyla içiyorsunuz çünkü bu defa kızınız hazırlıyor kahveyi. O değişimi, geçen yılları gözlerinizle görerek, duyarak, dokunarak yaşıyorsunuz. Baba olmak, babanızın Babalar Günü’nü kutlamak, o günü babanızla paylaşmak... Hepsi çok güzel duygular. Umarım her isteyen yaşar.
Ben babamı fiziksel olarak hiç göremeyeli 15 yıl oldu. Acaba nasıl değişti, soramadım. Az gördüğüm yılları da saysam 25 sene... Hâlâ uzun, üzüm karası saçlarıyla düşünüyorum onu... Bugün yine her şey sosyal medya üzerinden olacak. Duygularımızı, aldığımız hediyeleri ve babalarımızı paylaşacağız. Ben de kutlayayım: Babalar Günü kutlu olsun.
Peki, babası ya da evladı yanında veya bu dünyada olmayanlar ne yapacak? Onlara farklı duygular yaşatıyor bu gün. Kimi bekliyor, kimi kabrine gidiyor, kimi de görüntülü konuşup özlemini dindiriyor. Bazen de hediyelerle birlikte dualar gönderiliyor. Belki bu fikir için bu yıl geç ama yine de söyleyeceğim: Hepimizin birbirimizi düşünerek kutladığı bir gün olsun bu gün.