‘Altın madalyaya doymayı düşünmüyorum’

Meryem Betül Çavdar, geçen hafta İstanbul’un ev sahipliği yaptığı 9. Dünya Para Tekvando Şampiyonası’nda altın madalya kazanarak tarihi bir başarıya imza attı. Doğuştan bir kolu gelişmeyen sporcu, 21 yaşına üç Avrupa şampiyonluğu, bir dünya şampiyonluğu ve Tokyo Paralimpik Oyunları ikinciliği sığdırdı. Şimdi de Paris’te gerçekleşecek 2024 Olimpiyatları’na hazırlanıyor. Para tekvandonun (paralimpik tekvando) genç yıldızıyla hayatını, başarılarını ve hayallerini konuştuk.

Tokyo’da gümüş, Dünya Şampiyonası’nda altın madalya kazandınız. Neler hissediyorsunuz?

Para tekvando bu sene Tokyo 2020’de ilk defa yer aldı. Ben de para tekvandoda gümüş madalya kazandım. Ardından Avrupa ve Dünya şampiyonalarında şampiyon olmam önümüzdeki olimpiyatlar için bana büyük bir puan kazandırdı. Çok mutluyum.

2024 Olimpiyatları’na gitmeniz garanti diyebilir miyiz?

Aynen öyle. 2024’e kadar bütün altın madalyaları toplayıp Paris’in yolunu tutacağım.

Nasıl başladınız bu spora?

Ortaokulda en yakın arkadaşım tekvandoya başladı. Bana da gel dedi. Ailem hocama “Engel durumu var, yapabilir mi” diye sormuş. O da “Sıkıntı yok” deyince başladım. Salonda engelimin eksikliğini hiçbir zaman bana hissettirmediler. Bu spor bana kendi ayaklarımın üzerinde durabileceğimi gösterdi. Kendimi fark etmemi sağladı. Özgüvenim kat kat arttı. Hayallerimin çok ötesinde bir seviyeye geldim. Yapabileceklerimin sınırı olmadığını gördüm.

Ringde olduğunuz anlarda ne hissediyorsunuz?

Tokyo 2020’de maça çıkarken zaten apayrı bir heyecan oldu. Avrupa ve Dünya Şampiyonası’ndaTokyo’da gümüş madalya kazandığım için üzerimde ayrı bir sorumluluk oldu. Çünkü herkes benden altın madalya bekliyordu. 2024 Paris Olimpiyatları’ndan da bir altın madalya daha alırım diye ümit ediyorum.

Karşılaşmalara hazırlanma süreciniz nasıl geçiyor?

Haftada 6 gün antrenman yapıyoruz, 1 gün dinleniyoruz. O gün sabahları yürüyüş yapıp küçük egzersizlerle vücudumu ayık tutmaya çalışıyorum. Yoğun bir çalışma programım var.

Maç öncesi ritüeliniz var mı?

Müsabaka günü kendi başıma olmayı seviyorum. Çoğunlukla müzik dinlerim ve maça çıkmadan önce dua ederim. Onun dışında hocalarıma sarılıp o şekilde maça çıkarım.

Kimleri dinliyorsunuz?

Maç günleri telefonum kapalı olur. Sadece çevrimdışı müzik listem açık kalır. Sia’nın ‘Never Give Up’ (Asla Vazgeçme) şarkısını çok severim. Eypio’nun Naim Süleymanoğlu filmi için yaptığı şarkıyı, bir de One Republic grubunu dinlerim.

Nasıl bir ailede büyüdünüz? Onlar nasıl karşılıyor bu başarıları?  

Ben 2000’de Afyonkarahisar’da doğdum. Doğuştan engelli bir birey olarak dünyaya geldim. Engelli olduğum ultrasonda gözükmemiş, kolumu saklamışım. Doğduktan sonra fark etmişler. Ailem engelli olduğum için beni hiç kısıtlamadı. Bir ablam var. Babam askeri fabrikadan emekli, annem ev hanımı, ablam gıda mühendisi. Başarılarımla gurur duyuyorlar. Maçlardan dönüp eve gelince coşkuyla kutluyoruz. Maçlarda kilo kaybettiğim için maçtan dönünce annem bana hep sevdiğim yemekleri yapar.

Spor ve okul dışında neler yapmayı seviyorsunuz?

Sosyalleşme konusu benim için zor oluyor aslında. Çünkü akşamları antrenman geç bitiyor. Dinlenmek vücudumuz için çok önemli. Boş kaldığım zamanlarda da arkadaşlarımla vakit geçirmeyi, kafeye gitmeyi ve alışveriş yapmayı seviyorum.

Hayalleriniz neler?

Yaşım genç olduğu için 2-3 olimpiyat daha zorlamayı düşünüyorum. Bu sektörde olabildiğince devam etmek istiyorum tabii... Altın madalyaya doymayı düşünmüyorum açıkçası (gülüyor).

MERYEM’İN BAŞARILARI:

- 2017 Bulgaristan Avrupa Şampiyonası-Altın madalya

- 2019 İtalya Bari Avrupa Şampiyonası-Altın madalya

- 2020 Tokyo Paralimpik Oyunları-Gümüş madalya

- 2021 İstanbul Avrupa Şampiyonası-Altın madalya

- 2021 İstanbul Dünya Şampiyonası-Altın madalya