"Yargı bize ağlamayı öğretti" ‘Yargı’nın gençleri; Arda Anarat, Merve Ateş, Zeynep Atılgan ve Zeynep Parla ile buluştuk

En küçüğü 17, en büyüğü 25 yaşında. Dört gencin arkadaşlıkları setle sınırlı değil. Çekimler bitince de devam eden sıkı bir dostluk kurmuşlar. Çok heyecanlılar. Sohbete başlamadan kendi aralarında konuşuyor, ne sorulursa nasıl cevap vereceklerini tartışıyorlar. Hepsi neredeyse her cevapta birbirini destekliyor. Bir bakışla aralarında bağ kuruyorlar. Onlarla hayallerini, genç yaşlarına rağmen meslekte yaşadıkları zorlukları, hayatlarını ve genç olmayı konuşuyoruz.

‘Yargı’ yargılarımızdan bahseden bir hikâye. Sizin önyargılarınız var mı?

Arda Anarat: Elbette vardır. Oyunculuk dersi aldığımda bir hocam vardı, “Yargıladığın renge bürünemezsin” derdi. Bu kulağıma küpe oldu. O yüzden önyargım varsa da önüne geçmeye
çalışıyorum.

Zeynep Parla: Önceleri daha önyargılıydım sanırım. Ama biraz daha olgunlaşıp iş hayatında biraz daha tecrübe kazanınca insan törpüleniyor. Ve yavaş yavaş önyargılarından sıyrılıyor ister istemez.

Peki sizin karşılaştığınız önyargılar oldu mu?

Zeynep Parla: Bana “Soğuk duruyorsun ama tanışınca aslında ne kadar sıcakmışsın” diyen çok oldu. Bunları duydukça insanların aslında göründükleri gibi olmadıklarını anladım. Bu kendi önyargılarımı kırmaya çalışmama neden oldu.

Zeynep Atılgan: Ben de küçüklükten beri Zeynep’in dediği gibi çok önyargıya maruz kaldığım için şu an önyargılarım yok gibi. Zamanla onları kaldırdım.

‘Yargı’ ikinci sezonunda. Bu dizi size ne öğretti?

Merve Ateş: Kimseyi tam olarak tanıyamayacağımızı öğretti.

Zeynep Parla: İnsanların her koşulda her şeyi yapabileceğini öğretti.

Zeynep Atılgan: Bence ‘Yargı’ bize ağlamayı öğretti.

Arda Anarat: Kesinlikle katılıyorum!

Arkadaşız, samimiyiz, güzeliz

Neden? Hikâyeye ağlamaktan mı yoksa karakterlerinizin ağlamasından mı bahsediyorsunuz?

Merve Ateş: İkisi de... Sahnelerde de ağlıyoruz, hikâye de bizi ağlatıyor.

Zeynep Atılgan: Hele benim karakterim sürekli ağlıyor. Neredeyse her sahnede... Ağlamadığım sahnelerde insanlar şaşırıp sosyal medyadan yorumlar yazıyor.

Gerçekten mi ağlıyorsunuz yoksa teknik yardım mı alıyorsunuz?

Zeynep Atılgan: Ben gerçekten ağlıyorum. O kadar iyi anlıyorum ki karakterim Parla’yı, gerçekten hissediyorum ve ağlamamak mümkün değil.

Arda sen tek erkeksin bu grupta. Üç çiçek, bir böcek derler ya... Nasıl böyle olmak?

Arda Anarat: Çok keyifli. Biz çok iyi anlaşıyoruz. Dizide ağlıyor olabiliriz ama çekimler bitince çok eğleniyoruz. Zaten sadece dördümüz arkadaş
değiliz, çalıştığımız bütün insanlar gerçekten çok güzel. Hepimiz arkadaşız, samimiyiz, güzeliz... Kaliteli insanlarla birlikteyiz.

Dördünüz de Z Kuşağı’ndansınız. Sizin kuşağı nasıl anlatırsınız?

Merve Ateş: Ne kadar olgun olursak olalım,
çok da olgun olamıyoruz. Adımız çıkmış dokuza, inmez sekize... O yüzden bir yerden sonra da ‘koyver gitsin’ diyorum.

Arda Anarat: Sonuçta babamın yaşadığı şeyleri ben istesem de yaşayamıyorum. Çünkü dünya bu kadar değişirken babamın bana söyledikleri yeni dünyada işlemiyor. Bizim sürekli bir şeyleri deneyimlememiz gerekiyor. Başka zor yanları da var.

Ne gibi?

Arda Anarat: Sosyal medya hayatımızda, birilerinin her gün sana bir şey yazıp ‘like’ atması garip bir şey. Gerçekten binlerce kişi seninle etkileşime geçiyor. Bence Z Kuşağı bu açıdan da biraz yorgun.

‘Orası kurtlar sofrası’ dediler

Bu etkileşimler sırasında acımasız eleştiriler de oluyordur. Oysa dışarıdan genç, iyi bir işte rol alan, ünlü, tozpembe hayatlı insanlar gibisiniz...

Arda Anarat: Ben tozpembe bir hayat yaşamıyorum. Dediğiniz gibi “İki dakika televizyona çıkıp milyonları götürüyorsunuz” diyorlar ama 23 yaşındayım
ve kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıyorum.

Ne gibi zorluklar yaşadınız?

Arda Anarat: İş bulamadığımız dönemler olabiliyor. Benim de oldu. Bir dönem ozalitçide mektup katladım, serbest fotoğrafçılık yaptım, köpeğime mama bile almakta çok zorlandığım zamanlar oldu. 

Zeynep Atılgan: Bu işi yapmak için seçimler yapmamız gerektiği de oluyor. Mesela sanat benim hep içimdeydi ama önceliğim konservatuvarda değil de istediğim bölümü üniversitede okumaktı. Marmara Üniversitesi Fizik Bölümü’nü kazandım. Sonra dizi geldi. İnsanlar başlarda “Dizi dünyasına gireceksin ama orası kurtlar sofrası” dedi. Ama ‘Yargı’ setinde çok güzel bir ortamla karşılaştım. Kendimi sette çok mutlu hissediyorum, bütün ekip çok tatlı. Hayalimdeki mesleği bulduğuma inandım. Bu işe saygı duyduğum ve daha çok zaman ayırmak istediğimden okulu dondurmak zorunda kaldım.

Herkesin süreci kendi içinde değerli

Yaşıtınız olan birçok genç sektöre giriyor. Bu rekabet ortamı ne hissettiriyor?

Zeynep Atılgan: Ben bunu yarış olarak görmüyorum. Mesela biz çok yakınız ve birbirimizden öğrenip birbirimize kattığımız çok şey oluyor.

Merve Ateş: Sektörde çeşitlilik iyi ama umarım herkes işini iyi yapar.

Arda Anarat: Bence bu kadar çokluk kaliteyi de düşürüyor.

Neden öyle dedin?

Arda Anarat: Çünkü bazıları bu işe sadece ünlü olmak için giriyor. Oyunculuk mesleğiyle ilgili gerçek anlamda kaygısı olmayan biri de bu işe başladığında, evet, belki iyi para kazanıyor ama kendini geliştirme ihtiyacı duymuyor.

Zeynep Parla: Bir de bence herkesin kendi yolu var. Kiminin yıldızı 30 yaşında, kiminin 15 yaşında parlar. Ama herkesin süreci kendi içinde değerli ve güzel. Olması gerektiğinde bir şeyler oluyor. Çok zorlayınca olmuyor.

Yüzümüzde çıkan sivilceler genç olduğumuzu gösteriyor

Oyunculuk mesleğinde ve özellikle başrolsen beklenen fiziksel kriterler de var. Genç olmanıza rağmen kendinizi o psikoloji içinde bulduğunuz oluyor mu?

Merve Ateş: En başından beri bunu hissediyorum. 14-15 yaşında başlıyor beklenti. Kilo aldıysan vermek zorundasın. Sivilcen çıkamaz. Çıkarsa ilaç ya da krem kullanman lazım. Bunlar boğucu şeyler. Oysa bizim yaşımız genç ve yüzümüzde çıkan sivilceler çok güzel çünkü bizim genç olduğumuzu gösteriyor. Ama maalesef ünlü olabilme kriterlerinde bazı şeylerle yaşamak zorunda kalıyorsun.

Bu umutsuzluğa düşmenize neden oluyor mu?

Arda Anarat: 11 yaşımda ‘Muhteşem Yüzyıl’la oyunculuğa başladım. Tiyatro diye çıktığım yola dizi ve sinemayla devam ettim. Bu iş özgüvene dayalı. Televizyona çıkıyorsun, milyonlar seni izliyor. İki sene iş yapmadığım bir dönem oldu. Ben kötü oyuncu muyum, çok mu ‘baby face’im, sivilcelerim yüzünden mi iş alamıyorum, neyim eksik diye düşünmeye başlıyorsun. Sonra arkadaşlarım ve çevrem sayesinde üstesinden geldim. Şimdi hayata kaldığım yerden devam ediyorum. Yaşıyoruz...

Zeynep Parla: Yeterince iyi değil miyiz duygusunu sanırım hepimiz hissettik, hissediyoruz.

Zeynep Atılgan: Bu benim ilk işim. Her insan bedeninin uyabileceği cast’lar vardır. Ya da bir karakter gelir, onun için değişirsin. Ama tabii ekran kilosu diye bir şey var. İnsanlar beni dışarıda görünce “Aaa zayıfmışsın” diyor. Şu an genç skalasındayız diye aşırı sıkıntımız yok ama ileride kilomuza dikkat etmemiz de bizden istenilen çerçeveye girmemiz de gerekecek.

Hayat tek bir insan olmak için fazla uzun
Merve Ateş

-Konyalıyım, 17 yaşındayım. Oyunculuğa henüz 3.5 yaşında, çok küçükken başladım. Kendimi bildim bileli oyunculuk yapıyorum. Lisede okuyorum, üniversite sınavına hazırlanıyorum.

-’Beş Kardeş’, ‘Masum’, ‘Bu İşte Bir Yalnızlık Var’, ‘Akif’, ‘Sihirli Annem’ gibi işlerde rol aldım.

-Hayat tek bir insan olmak için fazla uzun. Bir hayata birden fazla hayat sığdırmak benim için oyunculuğun karşılığı. Kendi bedenimde, her nefesimde farklı bir insan olmak benim yaşama sebebim.

-Taylan Biraderler’le çok kısa çalıştım. Onlarla uzun soluklu iş yapmak isterim.

Kendimi doğaçlama kulübünde keşfettim
Zeynep Atılgan
-Aslen Tokatlıyım ama doğma büyüme İstanbulluyum.
20 yaşındayım. Okul yıllarında tiyatroyla hep iç içeydim.
-Bir doğaçlama kulübündeki ilk doğaçlamamda o an yarattığım karaktere girmem ve o duygu yoğunluğunu bütün hücrelerimde hissedip etkilenmem sonucu kendi keşfimi net bir şekilde yapmış bulundum. İlerleyen zamanlarda menajerim Berna Konukman’la tanıştık. O da bana ve yeteneğime çok güvendi.
-Marmara Üniversitesi Fizik Bölümü’nde okuyorum ve bir yanda da oyunculuk eğitimlerine başladım.
-Pınar Deniz’i daha önce izlediğimde “Çok tatlı ve doğal oynuyor” diyordum. Şu an onunla aynı dizide oynamak çok güzel.

Çocuk oyunlarıyla heves ettim
Arda Anarat

-Aslen Samsun, Bafralıyım. 23 yaşındayım. Oyunculuğa Göztepe Kültür Merkezi’ne gelen çocuk oyunlarıyla heves ettim.

-İlkokulda İngilizce tiyatro kulübündeki Aslı Hocam beni ilk menajerimle tanıştırdı. İlk işime 11-12 yaşlarımda ‘Muhteşem Yüzyıl’da başladım. Eğitimlere  katıldım. Şimdi Işık Üniversitesi Sinema Televizyon Bölümü’nde okuyorum.

-‘Diriliş: Ertuğrul’, ‘Çukur’, ‘Tek Yürek’ dizilerinde, ‘Bilmemek’ ve ‘Göçebe’ gibi filmlerde rol alma şansı yakaladım.

-Mehmet Ada Öztekin’le kısa bir süre çalışmıştık. Tekrar çalışmayı çok isterim. ‘Çukur’da Aras Bulut İynemli’yle birkaç sahnemiz olmuştu. Daha çok beraber olacağımız bir işte oynamak isterdim.

Gülse Birsel’le çalışmak isterim
Zeynep Parla

-İstanbul doğumluyum.
25 yaşındayım. Çocukken eve her misafirliğe geleni karşıma oturtup gösteri yapardım. Oyunculuk, sahneye çıkmak ve rol yapma hevesim o zamanlarda başlamıştı. Liseye geçerken de artık gerçekten bu işi yapmaya karar verip ailemin desteğiyle tiyatro okuluna başladım.

-Kadir Has Üniversitesi Tiyatro Bölümü mezunuyum. Beş sene önce çektiğimiz ‘Hilal Feza ve Diğer Gezegenler’ bu sene gösterime girdi. ‘Kuş Uçuşu’ ve ‘Özelden Yürüyenler’ dizilerinde oynadım.

-Komedi yapmayı çok istiyorum ve bu alanda en çok çalışmak istediğim kişi Gülse Birsel.