‘Tur’lama zamanı...

Gözümüz ‘yüksekler’de!
Tur direktörü Christian Prudhomme ve organizasyon direktörü Thierry Gouvenou, son yıllarda parkur profil mönüsünü sürekli yenilediler, monotonluğu ve kurulan hegemonyaları bozmak istediler. Alp ve Pirene sıradağlarındaki klasik uzun yokuş etapları kısaltıp tempoyu yükselttiler. Zirve finişlerinin yanına inişle biten etaplar koyup en mühimi de zamana karşı etap mesafelerini azalttılar. Bu sene de toplam yedi tane 2000 m. ve üstü zirveye sahip yokuş seçerek, son yılların en yüksek irtifaya sahip parkurunu oluşturmuşlar. Üstelik üç tanesi etap finişi olarak geçilecek. Bu yıl mönünün konseptine ‘stratosfer’ veya ‘dikey limit’ diyebiliriz.
Brüksel’den Paris’e…

Yarışa başlayacak 22 takımdan 176 bisikletçi, üç hafta boyunca 21 etapta toplam 3640 km uzunluğunda yolu geçmeye çalışacak. Bu yıl Belçika’nın başkenti Brüksel’de başlayıp 1975’ten bu yana olduğu gibi yine Paris’te Champs-Elysees bulvarında son bulacak. Fransa Turu, tarihinde 23’üncü kez ülke dışından start alacak. İki gün Belçika’daki etaplardan sonra Fransa’ya geçilecek. Kuzeydoğuda Champagne ve Alsace bölgelerini takiben, France Profonde denen ülkenin orta kırsal bölgelerine doğru ilerlenecek. Sırayla Massif Central, Pireneler ve Alpler aşılacak. Bu yıl biri takım, diğeri bireysel olmak üzere toplamda 55 kilometreye kadar inmiş durumda. Bu, dağları ve rüzgârın etkileyebileceği bazı etapları daha mühim kılıyor.
Sarı Mayo’nun 100. yılı

Fransa Turu genel klasman birincisine verilen ‘Sarı Mayo’ simgesi bu yıl 100. yılını kutluyor. 1903’te düzenlenmeye başlanan yarışta 1919’da ilk kez ‘Sarı Mayo’ giyildi. 1919’da yarışın ortasında ‘10. Etap’ta kalan bisikletçiler arasında lideri ayırt edebilmek için bu uygulamaya gidildi. 19 Temmuz’da Eugene Christophe bu şerefe nail olur; her ne kadar kendisi ‘Sarı Mayo’yu hiç beğenmese de… Bu arada sarı tercihi ise, Fransa Turu’nu düzenleyen L’Auto gazetesinin kâğıdının rengidir.
Fransızların hasreti…
Fransızlar 1985’te Bernard Hinault sarı mayoyu kazandığından bu yana şampiyonluğa hasretler. Bu yıl L’Equipe yarışın başlamasına 11 gün kala “O sene, bu sene mi?” minvalinde bir manşetle çıktı. Elbette kapakta Romain Bardet ve Thibaut Pinot vardı. Parkurun yapısı bilhassa Pinot’ya çok uyuyor, zaafı hep bir ‘jour sans’ (‘kötü gün’) yaşama alışkanlığı. Bardet yüksek irtifada iyi ama zamana karşıda takımı AG2R La Mondiale’yle sorun yaşayabilir. İkisinin de en büyük handikabı bu büyük beklenti ve kazanma baskısı olacak.
Eddy Merckx’nin anısına
Birçok spordaki tartışmanın aksine bisiklet tarihinin en iyisi sohbetlerinde genel bir görüş birliği vardır: Kariyerinde toplam 525 birincilik kazanan ve kazanmaya doymadığı için ‘Yamyam’ lakabı takılan Belçikalı Eddy Merckx. Fransa Turu’nu da beş kez kazanan Merckx, ilk sarı mayo zaferini 1969 yılında elde etmişti. Bu yıl bu zaferin 50. yılı onuruna ‘Le Tour’ Brüksel’den başlıyor. Belçikalı yaşayan efsanenin evinin bulunduğu Woluwé Saint-Pierre kasabasından da geçilecek.
Chris Froome’suz bir yarış
Kariyerinde dört kez ‘Sarı Mayo’yu kazanan Chris Froome, bu yıl haziranda Dauphine yarışında yaşadığı korkutucu kaza sonrası vücudundaki kırıklar nedeniyle Fransa Turu’nda yarışamıyor. Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Bernard Hinault ve Miguel Indurain’den sonra tarihte beş kez sarı mayo kazanan beşinci isim olmak için çok iyi hazırlandığı yarışta Froome’un olmaması genel klasman savaşını da çok açık bir hale getirdi.
Yeşilmişik...
Süperstar Peter Sagan bu yılı çok iyi geçirememesine rağmen yine de puan mayosu olarak bilinen yeşil mayonun en büyük favorisi. Mark Cavendish, Marcel Kittel ve Fernando Gaviria gibi sprinterlerin yokluğunda Sagan sprint finişlerinden de daha çok puan çıkarması muhtemel. Sprint finişlerinde gözler, takımı tarafından kadroya alınmayan Cavendish’i arayacak. Dylan Groenewegen, Elia Viviani, Caleb Ewan düz sprint finişlerinde öne çıkması beklenen isimler.
‘Dağların Kralı’ kim olacak

Yokuş kapılarından toplanan puanlarla elde edilen beyaz üzerine kırmızı noktaların olduğu puantiye mayonun en büyük favorisi yine Julian Alaphilippe. Fransız bisikletçi çok formda. Dünyanın en iyilerinden biri. Messina Köpekbalığı Vincenzo Nibali de bu mayoyu hedefliyor. Ancak dağların kralı klasmanında her sene beklenmeyen isimler öne çıkabiliyor. Bu yıl bisikleti bırakma noktasına gelen Warren Barguil, ‘Fransa Şampiyonu’ unvanı ve moraliyle geliyor. Ayrıca Enric Mas, Marc Soler, Jack Haig, George Bennett gibi yeni nesil çok iyi yokuşçular var. Ancak bazıları liderlerine yardım görevini ifa edecekler. Mayo hedefine gidemeyebilirler.
Bu yılın favorileri...
Froome’un yanı sıra geçen yılın ikincisi Tom Dumoulin’in yokluğu, Vincenzo Nibali’nin İtalya Turu yorgunluğu, bu yıl yarışı açık hale getirmiş durumda. Elbette 2018 şampiyonu Geraint Thomas ve 22 yaşındaki süper yetenek Kolombiyalı Egan Bernal ortak liderliğiyle yarışa gelen ‘Team Ineos’ yine çok güçlü ve iddialı. Ancak Thomas’ın İsviçre Turu’nda geçirdiği kaza ve Bernal’in deneyimsizliği diğer sarı mayo adaylarını heveslendirmiş durumda. Bu konuda Nairo Quintana, Mikel Landa ve Alejandro Valverde gibi isimlerle gelen Movistar takımı öne çıkıyor. Astana takımı ve lideri Jacob Fuglsang çok formda. Fransızlar Romain Bardet ve Thibaut Pinot, İngiliz ikiz kardeşler Adam ve Simon Yates, Avustralyalı Richie Porte, Hollandalı Steven Kruijswijk ve Kolombiyalı Rigoberto Uran diğer iddialı isimler.


Kritik etaplar
Bu yıl turun kritik etapları şöyle:
· 11 Temmuz: Mulhouse-La Planche Des Belles Filles / 160.5 km
· 19 Temmuz: Pau-Pau / 27.2 km / Zamana karşı
· 21 Temmuz: Limoux-Foix / 185 km
· 26 Temmuz: Saint Jean De Maurienne-Tignes / 126.5 km
· 27 Temmuz: Albertville-Val Thorens / 130 km