Şehirli iki anneyle üç miniğin kamp tecrübesi

Melis: Gizem, benim boynum hâlâ ağrıyor, ya sen ne durumdasın?
Gizem: Sus, sorma. Memleketine döndüğünde toprağı öpen insanlar vardır ya, ben de eve gider gitmez yatağımı öptüm. Biz kim, kamp kim yahu!
Melis: Bizi kopardılar vakti zamanında doğadan. Şimdi bünye toprak üstü matta yatmayı kaldırmıyor tabii. Zaten sonuçta biz de çocuklarımız doğayla haşır neşir olsun diye gitmedik mi bu ebeveyn-
çocuk kampına?
Gizem: Evet ama bundan sonra Lorin büyüdüğünde kendi gitsin artık! Şaka bir yana, çocuklar için çok güzel deneyim oldu. Keşke ben bir de Memo’ya uyku tulumunu doğru bir şekilde giydirebilseydim. Çocuk küçücük çadırın içinde yılan gibi kıvrılıp durdu benim yüzümden. Ama hayatımda ilk defa uyku tulumu görmüşüm ben de. Nereden bileyim tamamen açıldığını (gülüyor)?

Hepimizin hayaliydi...

Melis: Yaaa, o da sonra bana giydirmeye çalışırken “Anne bak yılan gibi döneceksin içinde” diyordu. Ben çırpınıp duruyordum!
Gizem: Kitleleri yanlış yönlendirdiğim için üzgünüm.
Melis: Peki, yine en cool’umuzun kızlarımız olması... Lorin’le Deniz, abla-kardeş süper uyum gösterdiler bence.
Gizem: Ateş başında marshmallow içindi her şey...
Melis: Bence de kampın en keyifli anlarıydı. Gece ateş başında marshmallow kızartmak hepimizin çocukluk hayali değil mi, Amerikan filmleri sağ olsun...
Gizem: Şimdi biz böyle konuşunca okurlarımız doğada tek başımızaydık, çadırımızı kurduk, ateşimizi yaktık filan zannetmesin. Biz çocukları alıp tek başımıza bir yere kampa gitmedik tabii ki. Son zamanlarda aile-çocuk kampları düzenleyen birçok organizasyon firması var. Size çadırdan uyku tulumuna, kahvaltıdan akşam yemeğine her şeyi sağlıyorlar. Gün içinde hem çocuklar hem de yetişkinler için farklı atölyeler oluyor. Biz Kamp Kuşağı’nın Şile’deki doğa kampına katıldık. Seçenek çok fazla; karavan kampları, bungalovda konaklama, il dışı kampları... Ailece bir şeyler yapmak isteyenler için süper bir kısa tatil alternatifi bence. Lorin çadırda uyuduğumuz geceden beri her gün evde kamp oyunu oynamak istiyor. Her gördüğüne “Biz çadırda uyuduk” diye anlatıyor. Küçük yaşta bu deneyimleri yaşamaları önemli bence.

Melis: Evet. Biz acemiydik ama kampa gideceklere mutlaka yanlarına almaları gerekenleri de yazalım bence.
Gizem: En önemlisi ayakkabı tercihi. Ayağınızı üşütmeyecek ve su geçirmez bir bot giymelisiniz. Akşamları istediğiniz kadar sıkı giyinin, ayağınız soğuk toprağa basıyorsa yandınız, bana öyle oldu. Dondum...
Melis: Polar ya da yün bir üst ve yine gece için kalın pantolon ya da eşofman önemli. Ama bu mevsimde gündüz, güneşliyse, sadece tişörtle takılabiliyorsunuz. Hareket ediyorsunuz çünkü.
Gizem: Ayrıca bizim gibi azıcık rahatınıza düşkünseniz, çadırda yere serilen matlar, üzerinde uyumak için size yeterli gelmeyecektir. Çadır içi şişme yatak en iyisi. Eğer o yoksa belki yorgan ya da kalın iki battaniye götürmekte fayda var. Soğuk anlamında içiniz rahat olsun, çadır ve uyku tulumları gerçekten üşütmüyor.
Melis: Kamp sandalyeleri çok önemli. Mümkünse tabak, çatal, kaşık ve çay için kendi kupalarınızı götürün. Bir de çocuklar için sağlıklı atıştırmalıklar...
Gizem: Evet, biz deneyimsizlikten
çok eksikle gittik. Bir daha gidersem
bir bavul eşya götüreceğim kesin. Fakat sen beni dinlemedin Melis, kamp alanına 250 metre kala bir pansiyon vardı, gece gizlice kaçacaktık oraya... Sabah da kahvaltıya dönecektik. Hem yokluğumuz fark edilmeyecekti hem de yumuşacık bir uyku uyuyacaktık.
Melis: Çocuklarımız için o çadır deneyimini ya yaşayacaktık ya yaşayacaktık!
Gizem: Yaşadık arkadaşım, Allah razı olsun senden (gülüyor). Sabah erkenden Şener Şen’in “İnek obasıııı, uyaaaan” sesiyle uyanmayı da sevdin kesin.
Melis: İflah olmaz bir romantik olarak o sesi duyar duymaz çocukluğuma döndüm tabii...