Mutfakta elin kesilir, koli bandıyla sarıp devam edersin

Oteller insanlara mesafeli gelir. Neden? Otel restoranlarını es geçerek ne kaçırıyoruz?
Bence çok şey. Sizi karşılayan belboy, restoranda garson, yemeğinizin nasıl olduğunu soran şef... Bir otelin kapısından içeri girdiğinizde, kendi hayatınızın dışına çıkıp bir filmin içinde olursunuz.

‘Kitchen Guerilla’ hareketinin de kurucularındansınız.... Ne demek bu gerilla işi mutfak?
Sosyal medyadaki insanları sosyal bir masada bir araya getirmeyi hedefledik. Bir Guerilla buluşmasında, randevu alamayacağınız, linkedin’de bile kaydını bulamayacağınız insanlarla, bir garajda, bir feribotta, uçakta ya da şehrin en dolu restoranlarından birinde yan yana gelmeniz mümkün!

Çıkış noktası mutfağı sadece gerekli şeyleri barındırmak üzere sadeleştirmek. Nasıl olacak bu?
Guerilla mutfağında yemeklerimizi sade ve içten gelen bir tutkuyla yapıyoruz. Bizleri bir araya getiren bu tutkumuzu diğer insanlarla paylaşıyoruz. Bu felsefe kariyerimin her noktasında devam ediyor; sadeleşmeyi çağdaş Türk mutfağı sunduğumuz Rocca’daki mutfağımızda da uyguluyoruz.

Lyon’daki eğitim, işin teknikleri dışında, size neler öğretti?
Lyon’da Institut Paul Bocuse’ün mutfağında eğitim alma fırsatım oldu. Okuldaki en güzel şey, farklı ülkelerden öğrencilerle, onların mutfak kültürünü tanıma fırsatımın olmasıydı: İtalyan, Fransız, Koreli, Japon şefler ve bir Türk olarak ben...

Zamanında Anthony Bourdain çekim için İstanbul’a geldiğinde kendisine eşlik edenler arasında siz de vardınız...
Bir yolunu bulup ona ulaşmak isterken, çalıştığım otelde kalacağını öğrendim; aman Tanrım! En keyifli anı Nevizade’de birlikte rakı içerken, bir yandan da Türk milli maçını seyretmemizdi.

Dövme, şeflerin ortak dili adeta. Neden özellikle şefler arasında bu kadar yaygın?
Dövmelerin, beden üzerinde insanların mutlu veya mutsuz anlarının tasviri olduğuna inanıyorum. Şefler de tutkulu insanlar. Bu tutkunun bedendeki yansıması da dövmeler oluyor bence.