Fanusun içinde değil ‘güvende’ eğlenmek meselemiz

Geçen günlerde Beyoğlu’ndaki Divane Cihangir isimli yeni nesil meyhanede işletme çalışanlarıyla mekâna eğlenmeye giden üç kadın müşteri arasında tartışma çıkmış, tartışmanın nasıl kavgaya dönüştüğünü ve kadınların nasıl darp edildiğini güvenlik kamerası görüntülerinden şaşkınlıkla izlemiştik. Benzer bir başka olay yine kısa bir süre önce Çeşme’de yaşandı. Bu defa adres, Alaçatı’nın en popüler yerlerinden House 44’tü. İddiaya göre olay şöyle gelişiyor; mekânın bar kısmında siparişini veren avukat Ceylan Eruçman ve arkadaşı, başka bir müşterinin durdukları yerin dolu olduğunu söylemesi üzerine yan tarafa geçiyor. Ardından koruma görevlisi gelip o yerin de dolu olduğunu söyleyerek Eruçman ve arkadaşını oturdukları yerden kaldırmak istiyor. Koruma görevlisine sipariş verdiklerini, neden kalkmaları gerektiğini soran Ceylan Eruçman, olaya müdahil olan başka bir güvenlik görevlisi tarafından kameraların olmadığı bir yere götürülüyor. Ve aynı kişi burada Eruçman’ın önce boğazını sıkıp ardından onu dışarıya atıyor.

Yıllardır kız arkadaşlarımla gece eğlencesine çıkarım. 30’larıma geldim, hâlâ en çok sevdiğim şey; ‘kız kıza’ bir meyhaneye gideyim, oradan bir bara geçeyim, dans edeyim, eğleneyim. Ama son birkaç yıldır öncelikle gideceğim mekâna çok dikkat ediyorum. Giden kitle nasıl, yoldan her geçeni içeri alıyorlar mı? Gece taksiye tek bineceksem mutlaka yanından ayrıldığım arkadaşıma canlı konumumu gönderiyorum ki beni eve varana kadar takip etsin, birbirimizin nerede olduğunu bilelim. Bu yaşanan olayları duydukça çekincelerimde ne kadar haklı olduğumu daha iyi anlıyorum.

Eğlenmeye giden müşterinin, kadın-erkek fark etmeksizin rahatlığını sağlamak mekânın, sahibinin ve çalışanlarının sorumluluğu.

Referans sistemi

Kadınların ‘ekstra’ bir korumaya ihtiyaçları olduğunu savunmuyorum asla. Ama eğlenmeye giden müşterinin, kadın-erkek fark etmeksizin güvenliğini sağlamak mekânın sorumluluğunda. Müdavimlik de burada başlıyor. Gittiğinde kendini evinde hissettiğin, olaysız, rahatlıkla eğlenebildiğin yeri tercih ediyorsun genelde.

Mesela referans sistemi çok tartışılan bir konu ama güven veren bir uygulama. İşletme sahibi, müdürü arkadaşlarımla konuştuğumda hepsi aynı şeyi söylüyor; “Gelen müşteriyi tanıyoruz, alkol satıyoruz nihayetinde, gece tatsız sonlanmasın diye tanımadığımızı almıyoruz” diyorlar. Yıllardır Müştemilat’ın işletme müdürlüğünü yapan Fatih Demirtaş ekliyor: “Ben alkol kullanmıyorum, dolayısıyla gece gözüm hep açıktır. Mekânda dolaşırım, rahatsız edilen bir kadın müşterimizi görürsem karşı tarafı uyarırım. Zaten tanıdığımız insanlar içeridekiler, o nedenle yıllardır böyle sorunlar yaşamıyoruz.”

Dikkatinizi çekerim; sonu şiddete varan bu son olaylar müşteriler arasında değil, mekânda çalışan personelle mekâna eğlenmeye giden kadınlar arasında çıkıyor... Hem Çeşme’nin hem de İstanbul’un en popüler mekânlarından Korto’nun işletme müdürü Barış Şanlı’yı da aradım bu olayları duyunca; “Siz içerideki güvenliği nasıl sağlıyorsunuz” diye sordum. “Personeli doğru seçmek çok önemli. Biz mekânlarımızda 30 yaşın üzerinde kimseyi çalıştırmıyoruz. 24-25 yaşında, genç, söz dinleyen çocuklarla çalışıyoruz. Müşteriye karşı saygı çok önemli, her toplantımızda bunu mutlaka söylüyoruz” diyor.

Büyümeden müdahale

Bir mekâna eğlenmeye gideceğimiz zaman en doğru referanslardan biri, daha önce giden arkadaşlara sormak, diğeriyse sosyal medya hesapları üzerinden yapılan paylaşımlara bakmak. Ekip arkadaşlarımdan Gizem Coşkunarda da aynı fikirde: “Kız arkadaşlarımla eğlenmeye çok çıkarım ve bilmediğim yerlere neredeyse hiç gitmem. Yeni bir mekâna gideceksek  mutlaka mekânın sosyal medyasına bakarım, mekândan bir tanıdığımız olup olmaması da bizim için önemli bir kriter, arkadaş referansları da aynı şekilde.”

Müdavimi olduğum mekânı sevmemin, sürekli oraya gitmemin nedenlerinden bir diğeriyse kapıdaki güvenliğin, işletme müdürünün, içerideki garsonun tavrı, tutumu ve sohbeti oluyor. Yoksa haftanın üç günü uğra, değişmiyor, çalan şarkılar da aynı, gelen müşteriler de. Ama “Garson Mehmet’in elinden bir kadeh bir şey içeyim, biraz Barış’la sohbet edeyim, evime öyle döneyim” diyorsun. Üstelik o garson Mehmet seni yıllar içinde öyle iyi tanıyor ki; yan masadan hoşlanmadığım bir bakış aldığım vakit, ben bir şey demeden müdahale edebiliyor, iş büyümüyor.

İş bu noktada tekrar mekânların doğru personel seçimine geliyor. 24 yıldır sektörde olan, hem canlı müzik mekânı hem de yeni nesil meyhane işleten Abdullah Olcay, müşteriler gibi mekânda çalışacak personeli de
referansla seçip aldıklarını anlattı: “Biz mekânlarımıza referansla personel alıyoruz. Mesela bir garson alacağız, ben hemen sektörden arkadaşlarımı arıyorum, ‘Biz bu çocukla çalışacağız, tanır mısın, bilir misiniz’ diye soruyorum. Ona göre iş görüşmesine çağırıyoruz. Zaten işe başlama prosedürleri sırasında bir sicil kaydı olup olmadığını da görüyoruz. İşimizi de müşterimizin huzurunu ve güvenliğini de sağlama alıyoruz.”

Müşteriyle iletişim

Asmalımescit’teki Yakup’un sahibi Yıldıray Arslan soruyor “Güven duymadığın bir yere gitmek ister misin” diye ve devam ediyor sözlerine: “Gelenler zaten güvenilir olduğumuz için bizi tercih ediyor. Bu güveni sağlamak için kadroyu iyi oluşturuyoruz, kemik kadroyla yıllardır bu işi sürdürüyoruz. Çalışan personelimizin en yenisi 5-6 yıllık. Mesela garsonun davranışına bakıyoruz, müşteriyle iletişimi nasıl… Güvenliği sağlamanın sırrı da uzun yıllar yanında güvenle çalıştığın insanların ekibinde olması. Gelen müşteri dükkândaki garsonu, komiyi, barda çalışan çocuğu tanıyorsa otomatikman mekâna rahatlıkla geliyor ve sorun çıkmıyor. Müdavim meyhanecilik böyle böyle oluşuyor. Kadro düzgünse, dört kadın müşterimizin yan masasına beş erkek müşteriyi oturtmakta sakınca duymuyoruz. Çünkü masalardaki müşterileri de tanıyoruz… Yıllardır babadan gördüklerimizi
uyguluyoruz işin özünde…”

Peki, son yaşanan olayların tekrarlanmaması için ne yapmak gerekiyor? İstediğimiz ‘fanus’un içinde eğlenmek değil. Gece eğlencesine çıkıyorsun, alkol alıyorsun. Yan masa oturanlarla  tanışılacak da, sohbet de edilecek. Ama sen gecenin bu saatinde buradaysan dayak da yiyeceksin, yan masanın sarkıntılığına da maruz kalacaksın zihniyetine varıyorsa mevzu, burada ben işletmenin sahibini, müdürünü sorgularım.

Yaşar

Ah geceler

◊ Ebru Gündeş bu gece 22.00’de Günay Yalıkavak sahnesinde. (0532) 443 33 33
◊ Bengü Beker bu gece 00.00’da Lineup Suadiye sahnesinde. (0531) 498 80 93
◊ Linet bu gece 23.00’te Alaçatı Jolly Joker Private’ta.
(0850) 549 01 38
◊ Begüm Obiz yarın 00.30’da Rise‘n’Fall Suadiye’de. Rezervasyon: @risenfallsuadiye
◊ Yıldız Tilbe 13 Ağustos Salı 23.00’te
Cahide Alaçatı’da. (0232) 729 99 90
◊ Yaşar 14 Ağustos Çarşamba 22.00’de
Üzüm Kızı Türkbükü’nde. (0532) 218 45 37
◊ Berk Sunal 15 Ağustos Perşembe 23.00’te Alaçatı Boop’ta çalacak. Rezervasyon: @boop_alacati
◊ Emrah Ekiz 16 Ağustos Cuma 22.00’de
Cunda, Cundeli’de setin başına geçecek.
(0542) 457 88 80

◊ Aybüke Albere yarın gece 00.30’da Korto İstanbul sahnesinde. Rezervasyon: @kortoistanbul
7/242 yetmez

◊ 7 Eylül Cumartesi Lifepark’ta yapılacak K-Pop Festivali, DreamCatcher ve PurpleKiss’in performanslarına ev sahipliği yapacak. 15.00’te kapı açılacak, etkinlik 00.00’a kadar sürecek. Biletler satışa çıktı, fiyatları 1.296 ila 3.456 lira.
◊ Karaköy’e yeni bir restoran açıldığını duydum: Poppy Karaköy. Henüz gitmedim ama duyduğuma göre şimdiden çok popüler. Nedeniyse tabii ki
TikTok’ta viral olması. Burası 14.00’te servise başlıyor, 22.30’da mutfak kapanıyor. İşler ondan sonra değişiyor, müzik yükseliyor, içeridekiler DJ
performansıyla coştukça coşuyormuş. (0541) 767 79 01
◊ Swissôtel The Bosphorus’ta açık hava sinema geceleri devam ediyor.
12 Ağustos Pazartesi 21.00’de ‘The Menu’ gösterilecek. Patlamış mısır, içecek içinde 675 lira.