Dinlemeyi bıraktım, yazmaya karar verdim

Taksitle aldığım kulaklığımı taktım, Spotify’ın hazırladığı Türkçe Rap playlist’ine tıkladım. Ocak ayında yayımlanan Ceg ve Anıl Piyancı imzalı ‘Yeşillendir’ çalmaya başladı: “Geçen yıl çekiyordum geçim derdi!” Tanıdık bir tema! Ben de eşlik ediyorum: Geçim derdi, geçim derdi! Ceg devam ediyor: “Şimdi ise yıllık kiramı peşin verdim!” Şarkıya eşlik etme isteğim sona eriyor. Ceg hâlâ mikrofonda: “Yani moruk hayalinin peşinden git. Yeşil varsa ben de varım yeşillendir. ... 1-0 yeniktim şimdi eşitlendim. Yeşil varsa ben de varım yeşillendir.” Kafamda hesap yapıp çenemi değil ama zihnimi yorarken şarkı bana tüyoyu veriyor: “Dostum oyun değişti artık; hit bi’ şarkı kaydeden, search ediyor Google’da ihtişamlı daireler!”
‘Boynumdaki zincir’
kararmış gümüşten!
Marmaray ile Yenikapı’dan Sirkeci’ye, Üsküdar’dan Ayrılıkçeşmesi’ne... Yeryüzüne çıkıp internet bağlantıma kavuşunca hemen Google’ı açıyorum. İhtişamlı daire değil ama şunu arıyorum: “Spotify sanatçılara dinleme başına ne kadar ödüyor?” Birkaç sitede çeşitli rakamlar var, ‘0.004 dolar’ mantıklı gelince şarkıların dinlenme sayısını bu rakamla çarpıyorum! Ve kendi kazancımla kıyaslayınca dünyam başıma yıkılıyor.
Son birkaç yılda yayımlanan birçok rap şarkıda bu temayı görmek mümkün aslında. Grogi ve Khontkar imzalı ‘Gelemem’den örnek verelim: “Louis V.! Aksine gelemem, sahte olan hiçbir şeye gelemem... McLaren ver, Chevrolet’ye gelemem...” Bu sözlerin tamamının gerçeği yansıttığını söylemek abesle iştigal olur. Ancak ülkemizde rap müziğe olan ilginin her geçen gün artması belki de sosyolojik, hatta sosyo-ekonomik bir meseleye işaret ediyor. Birçok genç köşeyi dönmenin hayalini kurduğu için bu şarkılar bu kadar ilgi görüyor belki de...
İşin anavatanına da bakmak lazım. ABD’nin Florida Devlet Üniversitesi’nde yayımlanan bir araştırma rap ve hip-hop’ta sözlerin zamanla nasıl değiştiğini anlatıyor. Buna göre ticari rap şarkılarının sözleri bu janrın ilk yıllarında şehirlerde yaşayan Afrikalı-Amerikalıların ‘sosyo-ekonomik alandaki ezilmişliği’ni anlatıyordu. Daha sonra bu tema bir ‘parti atmosferini’ anlatmaya evrildi; çeteler, hızlı arabalar, pırlantalar, güzel kadınlar ve uyuşturucular... Benzer bir geçişin ülkemizdeki janrın tamamında gözlemlendiğini söylemek zor. Ancak rap’çilerin değişen hayatını şarkılarda takip edebilirsiniz. “... Karnımız aç! N’apsak şimdi? Süpermarketten çalsak bi’ şey; sosis ve salam!” sözleriyle bilinen ‘Şehrimin Tadı’ da Ezhel’in, Murda ile birlikte seslendirdiği ‘Boynumdaki Chain’ de... Birinde çaresizlik, diğerinde yeni alınan Rolex’ler ve pırlantalı süslü zincirler... Oysa benim boynumdaki zincir kararmış gümüşten! Rap’i dinlemeyi bırakıp yazmaya karar veriyorum. Açıyorum Bulutsuzluk Özlemi’ni, eşlik ediyorum yine; “Bir umuttur yaşatan insanı, aldım elime sazımı!”