Büşra Işıldar: Annem beni uzun süre izleyemedi, alışması çok zaman aldı

Milli sporcumuz Büşra Işıldar (19), Polonya’da düzenlenen Gençler Dünya Boks Şampiyonası’nda altın madalya kazanarak ülkemize döndü. Kadınlar 81 kilo kategorisinin çeyrek finalinde Hint rakibi Khushi’yi yenen Büşra, yarı finalde Polonyalı Martyna Jancelewicz’i, finaldeyse Rus Kseniia Olifirenko’yu mağlup ederek kürsünün en üst basamağına çıktı.

RİNGE ÇIKMADAN DUA EDERİM

Işıldar, İstanbul Marmara Üniversite’nde birinci sınıf öğrencisi. Spor yöneticiliği okuyor. Dört kardeşler... Ailenin tek kız çocuğu. Abisi yıllarca boks yapmış, diğer iki kardeşi de bu sporla ilgilenmişler ancak sonra bırakmışlar. “Bu zorlu serüveni aileden sadece ben devam ettirdim” diyor Işıldar.

13 yaşındayken kilo vermek için başlamış boksa. Kayıtlı olduğu spor kulübünde antrenmanlarına gidip gelirken hocası bir gün “Şampiyon olmak ister misin” diye soruyor... “İsterim” diye yanıt verince başlıyor hikâyesi...  2017’de ilk müsabakasına Türkiye Şampiyonası’nda katılıyor. Dört maçta dört nakavtla Türkiye şampiyonu oluyor. Aynı sene Bulgaristan’da düzenlenen Avrupa Şampiyonası’na da katılıp tüm maçlarını nakavtla kazanarak Avrupa şampiyonu seçiliyor. 2018’de Rusya’da, 2019’da Bulgaristan’da Avrupa şampiyonluğu başarısını sürdürüyor. Toplamda beş Türkiye, üç Avrupa ve bir dünya şampiyonluğu var. Tüm bu başarıların sırrını “Müsabakalara çıkmadan sevdiklerimle konuşurum. Dua etmek de maçlardan önce bana en iyi gelen şeylerden... Uğruna inandığım tek şey bu” diyor.

Büşra Işıldar elde ettiği başarının ardından çok mutlu olduğunu söylüyor: “Dünya Şampiyonası çok istediğim ve beklediğim bir şampiyonaydı. Polonya’da İstiklal Marşımızı okuttum ve çok gururlandım. Şampiyonluk maçına çıkmadan önce şehit askerlerimizi düşündüm. Kazanmış olduğum madalyamı onlara armağan ediyorum.”

Büşra Işıldar’a şampiyonaya nasıl hazırlandığını sordum. Sabah, öğle ve akşam, günde üç antrenman yaptığını anlattı: “Bir ay boyunca Kastamonu Kadıdağı’ndaki kampta antrenman yaptık. Disiplin, sürdürebilirlik ve çalışmak benim için en önemli şeyler. Her sporda olduğu gibi bu sporda da fedakârlık çok önemli. Ailenden bile fedakârlık göstermeyi bileceksin yoksa başarı elde edemezsin. Ben iki ay ailemden uzak kaldım.  Her maç döneminde en az 20 gün ailemizle görüşemiyoruz.” Işıldar’a göre başarısının sırrı ailesinden aldığı destek: “Aileniz arkanızdaysa hedeflerinize odaklanıp daha kolay ilerleyebilirsiniz.”

Çocuğunuz bu kadar sert bir sporla ilgileniyorsa onu maçta izlemek kolay olmasa gerek. Işıldar ailesi için de durum böyle: “Boks bir şiddet sporu değil. Tüm koruma ekipmanlarımızla maça çıkıyoruz. Ailem her zaman destekledi fakat annem beni uzun süre izleyemedi, buna alışması çok zaman aldı. İlk defa bu sene maçımı izleyebildi. Yavaş yavaş alıştı sanırım” yanıtını veriyor.

Peki milli sporcuların antrenmanları pandemiden ne kadar etkileniyor? Işıldar, evde ve bahçede antrenörleriyle beraber çalışmalarına devam ettiğini anlatıyor. Salgın nedeniyle müsabakaların çok zor şartlar altında sürdüğünü söylüyor. Maç sabahları test verdiklerini, testi pozitif çıkanların müsabakaya katılamadığını aktarıyor.

“Ringe çıktığınızda nasıl biri oluyorsunuz” diye sorduğumdaysa “Normal hayattan çok farklı biri oluyorum” cevabını veriyor: “Bu sporu yapanlar dışarıda şiddete ihtiyaç duymazlar. Beni, konuşmamı her gören ‘Sen nasıl boksörsün’ diyor. Ama boks yapan herkesin kaba olması şart değil. Her kadın boks yapabilir. Kadın cinayetlerini sıkça duyduğumuz bir toplumda ben her kadının en azından hobi olarak boks yapmasını tavsiye ediyorum.”

ERKEN YAŞTA BAŞLAYIN

“Eğer müsabakalara katılarak başarı elde edip bu spor dalını profesyonelliğe çevirmek istiyorsanız küçük yaşta başlamalısınız. İlerleyen yaşlarda başlanırsa ancak hobi olarak yapılabilir.”