Bu fiyatları hak etmiyor: Zuma

Dört kişilik rezervasyon benim adıma değil. Arkadaşımla içeri adım atar atmaz resepsiyondaki genç, “Welcome sir” diyor. Resepsiyondaki hanımsa beni tanıyor ve Türkçeye dönüyor.

Buyur edildiğimiz masa mangalın hemen bitişiğinde, gürültülü ve sıcak. Arkadaşım ve eşi henüz gelmemiş. Başka bir masa rica ediyorum. Lokantanın dörtte üçünde oturulacak yerler iskemle değil, rahat kanapeler şeklinde. Onlardan birine buyur ediliyoruz.

Arkadaşımı beklerken etrafı gözlüyorum. Kalabalık. Her yaş var, işadamları da genç sevgililer de. İnsanlar şık giyimli ve belli ki müşteri kitlesinin pek çoğu ülke dışına sık sık çıkma şansına sahip olan kesim.

Arkadaşım ve eşi geliyor. İki erkek kokteyl ısmarlıyoruz önce. Kokteyller, özellikle de greyfurtlu cin tonik gayet iyi. Arkadaşımın eşi dekoru inceliyor. Işıklandırma ve sütunların deseni ve genel estetik harmoni tam not alıyor.
Maalesef servis eksik not alıyor.

Şarap listesi önümüze benim ricam üzerine daha kokteyller gelmeden koyulmasına rağmen bir türlü şarap siparişini alacak birini bulamıyoruz. İtalyan somölye çok meşgul.

İstinye Park’ın birinci katındaki Zuma’nın müşteri kitlesinin pek çoğu ülke dışına sık sık çıkma şansına sahip olan kesim. (0212) 236 22 96

Hanım garsonumuz siparişi alıyor ama ilk iki porsiyon geldiğinde şarap henüz ortalarda yok. İlk iki porsiyon edamame. Biri haşlanmış, diğeri sarmısaklı ve acılı sote edilmiş. 18 ve 19 TL. ABD’deki Japon lokantalarında genelde bedava verilen bu fasulyeyi ben severim. Kuş kondurmak mümkün değil edamame’ye. Hemen her lokantada aynı ve keyifli.

LİMONU AŞIRI KAÇMIŞ

Dört kişi her şeyi paylaşıyoruz. Listenin mevsimsel tabaklar bölümünden mercan çeviche, avokado, hardal ve mizuna yaprağı seçiyoruz. İyi değil çünkü aşırı ekşi. Belli ki sous-şef Japon limonu ‘yuzu’yu ya da limonu, aşırı kaçırmış ve baş şef tarafından kontrol edilmemiş. 38 TL.

Tempuranın bulamacı kalın ve Japon işi tempuraya benzemiyor.

Acılı miso soslu ve shiitake mantarlı Japon mantısı gyoza ise başarılı. İçi sulu ve et-mantar-miso sos (fermante soyadan elde edilir ve çok lezzetlidir) oranı yerinde. 40 TL.

‘Soğuk yemekler’ bölümünden iki tabak seçiyoruz. İlki ponzu sos ve acılı daikon’lu (bir nevi şalgam türü daikon) sırlanmış tonbalığı. Mercandaki sorun bunda da var. Denge yok tabakta çünkü ponzu sos aşırı kaçmış. Sıradan bir soya sosu lezzeti ton balığını iyice bastırmış ve ton balığının lezzetini anlamak ve kalitesini değerlendirmek mümkün değil. 28 TL.

Ama benim damağımı asıl rahatsız eden trüf-yuzu soslu ve somon yumurtalı levrek dilimleri. Trüf sosu zaten kötü kalite yağdan yapılır ve suni, aşırı metalik bir tadı vardır. Batı’da artık kullanılmıyor gibi, kullanılsa bile son derece ölçülü olmak gerekiyor. Şef aşırı kullandığı için hepimizin damakları dumura uğruyor. 37 TL.

Listenin tempura yani kızartma bölümünden kadayıfa sarılı ve acılı dashi soslu kaya karides tempura seçiyoruz. Japon işi tempuraya pek benzemiyor.  Bulamacı kalın. Karides lezzeti pek alınmıyor. Benim damağıma göre yetiştirme ithal karides ama gerçekten kaya karidesiyse yazık olmuş. 56 TL.

Özel yemekler bölümünden de iki Zuma klasiği seçiyoruz. Acılı ponzu tereyağlı fırınlanmış ıstakoz fazla pişirilip kurutulmuş. 289 TL. Benim cebimden çıksa yaygara koparırım ama davetli olduğum için bir şey demiyorum. Marine edilmiş ve miso soslu hoba yaprağına sarılmış morina balığıysa eski Zuma’da olduğu gibi. Yani çok iyi. İçi sulu ve balık çok lezzetli.

Hafif tatlı ama morinaya yakışıyor bu sos. Gyoza ile birlikte başarılı bulduğum iki tabaktan biri. 136 TL.

EPEY BİR SÜRE BEKLİYORUZ TATLI SİPARİŞİ İÇİN...

Arkadaşımın eşi tatlı istiyor. Epey bir süre bekliyoruz tatlı siparişi için. Bu fiyatlarla kabul edilemez. Tatlılar gelince benim keyfim kaçmış olduğundan  tatlarına bakmıyorum.

KANEPELER RAHATSIZ

Bunun yerine seçtiğim şarabın son yudumlarını ağır ağır içiyorum. Bir Avusturya şarabı. Çok sevdiğim ve bu tip füzyon mutfağıyla gayet iyi giden bir şarap. Doğru sıcaklıkta ve bardakta servis edilmesi de bir artı. Yemeğin sonunda sırtım ağrıyor.

Kanepeler çok rahat ama daha çok arkana dayanıp tabağı eline almak ve bir yandan meşk yaparken diğer yandan atıştırmak için uygun. Karşınızdakiyle konuşmak istediğinizde ya da yemek yemek için dik oturup öne gelmek zorundasınız. O zaman da arkanızı dayayacak destek yok.
Umarım ileride Zuma bu fiyatları hak edecek bir düzeye kavuşur.