Bacacı Baba’dan birkaç yeni yıl ricası

Bir pazar kahvaltısında Nevşehir’in Kozaklı İmran Köyü’nde doğup büyümüş babamdan duymuştum: Çocuklara bilmedikleri bir yerden hediye geldiğinde veya mucizevi bir güzellik başlarına geldiğinde bacadan geldiği söylenirmiş. Bacacı Baba, Anadolu insanının yüzyıllardır inandığı bir olgu. Kezâ çorabın içinde hediye getirmesi de... Henüz Noel Baba’ların olmadığı, hatta Coca-Cola’nın ABD’de Noel Baba’yı kurumsal rengi olan kırmızı ile donatmasından daha da eski. Ben de yeni yıla umutlu bir çocuk ruhuyla girmek istiyorum. Bizim çalışkan insanlarımız oldukça, Anadolu insanının azmine, Trakya insanının doğru ve dürüstlüğüne kuvvet, her şeyin üstesinden geliriz diyerek, toprağa ve üretimimize sahip çıkarak, değil memleketimizi, dünyayı bile çok daha güzel bir yere çevirebileceğimize inanarak... 

Bacacı Baba’dan isteklerime gelince...

** Restoranların mönülerine yerel tariflerin daha çok girmesini, aşçıların fırıl fırıl Anadolu’yu gezip, otundan peynirine, tuzundan fırınlarına, pişirme tekniklerine her şeyi öğrenmesini istiyorum.

** Yeni çay fidelerinin ekildiği, verimi yüksek, boşuna yapay gübre kullanılmayan tarlalar istiyorum. Çiftçinin çay, zeytincinin hasat bekleyip hüsrana uğramadığı bereketli havalar istiyorum.

** Fındık, çay, Anamur muzu, incir, badem, ceviz, Antep ve Siirt fıstığı gibi ürünlerimiz de benzer sorunlar yaşamakta. Fiyat ve satın alma garantisi oluşturarak, çiftçiyi eğitip, verimi doğru yollarla artırmak akıllı yöneticilerin elinde.

** İsviçre’ye trekking’e gitmek yerine bir yayladan öbür yaylaya giden, gezen her kültür ve ekonomik seviyede insanımız olsun istiyorum. Mıhlamaya batırılan mısır ekmeğinin en az fondü kadar ‘cool’ olduğunun farkında olalım istiyorum.

** Yörelere gidince yöresel yemekler yiyebileceğimiz, yöresel zanaatların babadan oğula, ustadan çırağa geçmeye devam ettiği şehirler, köyler boşalmasın istiyorum. Edirne’ye geçenin edirnekâri nedir bilmeden gitmemesi, Mardin’den telkâri, Sakarya Taraklı’dan şimşir kaşık, Kastamonu’dan sarmısak ve pastırma almadan geçmesin istiyorum.

** Modern birçok genç tasarımcının Hacıbektaş’taki oniks atölyesini bulmasını, bir diğerinin Antep’teki yemeniye sahip çıkmasını istiyorum. Yüzbinlerce takipçisi olan tat ve stil sahibi insanların buralardan yemek yemesinin ve giyinmesinin mümkün olduğuna inanıyorum. Ne dersin Babacı Baba?

** Dünyaya Türk yoğurdunu ve ayranını tanıtmak, tattırmak, gerekirse Starbucks termoslarının içerisinde yoğurt yaptırmak istiyorum.

** GDO zararlı mı yararlı mı gibi bitmeyen tartışmaların “görünen köy kılavuz istemez”e dönmesini, çok uzun olmayan bir zaman sonra herkesin GDO’suz Amasya elmasının peşine düşmesini istiyorum.

** Çocukların yediği bütün meyvelerin çekirdeklerini toplamasını, Nasrettin Hoca’nın göle yoğurt çalması hikâyesini annesine anlatarak gezdiği bütün yollara tohum bombaları yaparak fırlatmasını istiyorum.  Memleketteki tek bombalar bunlar olsun!

** Haftada 3 kez kinoa yemekten mutluluk duyan insanların siyez bulgurunu öğrenmesini, siyez buğdayının neden çok kıymetli olduğunu bilmelerini istiyorum. Siyez buğdayını tam buğday gibi çeken bir değirmenin olmasını ve unundan yemekler, ekmekler yapmayı istiyorum. Aslında büyük hayal değil di mi Bacacı Baba?

** Herkes çinekopu, sarıkanadı tezgâhta gördüğünde satanı boykot etsin, restoranlar kimse ısmarlamadığı için satmasın, satanın herkes suratına uzaylı gibi baksın istiyorum...

** Dip tarama yapan tüm balıkçı tekneleri dünyadan uçup gitsin, çocuğumla Boğaz’da balık tutmaya gidebileyim istiyorum. Öyle ki her oltayı attığımızda seri halinde gelsin. Benim çocukluğumda yaşadığım livar doldurma heyecanını o da yaşayabilsin istiyorum.

Bence gayet makul şeyler istiyorum Bacacı Baba.. Biraz da kilo verdim mi bu iş tamamdır!
Çok güzel bir yıl geçirmek dileğiyle.. 

Afiyetle, muhabbetle...