Anneannemi ve onun gibi acı çekenleri özgürleştirmeliydim

Güncelleme Tarihi:

Anneannemi ve onun gibi acı çekenleri özgürleştirmeliydim
Oluşturulma Tarihi: Aralık 22, 2018 08:30

Savaşın hâkim olduğu bir dönemde, bir yanda genç bir çiftin bebekleriyle taçlanmış ama yarım kalan aşkı, diğer yanda cinayetler ve entrikaların dağıttığı bir aile... Gazeteci Levent Gökmen Demirciler’in ilk romanı ‘Zemheride Aşk’ın satırlarında dolaştık.

Haberin Devamı

Siz bir ekonomi gazetecisisiniz. İki yıl önce iyi dadının nasıl bulunacağına dair ebeveynlere hitap eden bir kitap yazmıştınız, şimdi bir romanla karşımızdasınız. Hangisini yazmak daha çok mutlu ediyor; ekonomi mi roman mı?

- Yazdıkça çoğalan, mutlu olan bir insanım. 20 yıl önce, Vahap Munyar yönetimindeki Hürriyet Ekonomi servisinde işe başladığımda duyduğum heyecanı hâlâ hissediyorum. Aradan geçen zaman bana tecrübe kattı. İnsan tecrübesi arttıkça yeni tatlarla çoğalmak istiyor. İlk kitabım ‘Dadın Kadar Konuş’, sosyal sorumluluk projemdi. İki kız annesi, çalışan bir kadın olarak dadı arama sürecinde zorluklar yaşadım, diğer annelere rehberlik edecek bir kitap hazırladım. ‘Zemheride Aşk’ ise yazarlık serüvenimin başlangıcı.

 Bu kitabı anneanneniz Behice Hanım’ın hayatından yola çıkarak yazmışsınız. Nasıl bir yaşamöyküsüydü bu?

Haberin Devamı

- Anneannem sekiz aylıkken, babası Çanakkale Harbi’ne gidiyor, bir daha dönmüyor. Annesi, kocasının gidişiyle hayata küsüyor, kendine ceza verircesine formaliteden başka biriyle evleniyor. Behice’yi babaannesi sahipleniyor. Ama o da küçük oğlunun kaza kurşunuyla ölüyor ve varlıklı bir ailede dünyaya gelen Behice, savaşın hâkim olduğu bir ülkede, çocuk yaşta yapayalnız kalıyor.

 Çok sık anlatır mıydı bunları?

- Bu hikâyeyi dinleyerek büyüdüm. 80’lerindeki Behice, her defasında gözyaşlarıyla ilk kez anlatır gibi özlemle anlatırdı hiç görmediği babasını, acılarını. Büyüdüğümde onun acısının derinliğini ve baba özleminin insan kaç yaşına gelirse gelsin dinmeyeceğini fark ettim. Onun daha çocuk yaşta yaşadıklarına birçok yetişkin zor dayanır. Ama o kanıksamıştı. Anneanneciğim içindeki o büyük acıyı anlatarak hafifletmeye çalışıyordu. Ben de onları sözcüklere döküp paylaşmak istedim.

 Romanınız için ‘20 yıldır kozasında bekleyen kelebek’ demişsiniz. Neden bu kadar uzun beklediniz?

- Anneannemi üniversite yıllarımda kaybettik. Onun anlattıkları, ölümünün ardından, yıllarca zihnimde dolandı durdu. Bunlar boşuna anlatılmamıştı, onu ve onun gibi acı çekenleri özgürleştirmeliydim. Bunu nasıl yaparım diye düşünürken önce ‘Zemheride Aşk’ adı geldi, ardından kitabı bana yazdıran ilham. Roman yazmak, ciddi emek isteyen bir süreç. Demek ki romanım için de en doğru zaman bugünmüş.

Haberin Devamı

Anneannemi ve onun gibi acı çekenleri özgürleştirmeliydim

 

Zemheride Aşk Levent Gökmen Demirciler Tortuga Yayınevi 320 sayfa 24 TL

 

BAKMADAN GEÇME!