OluÅŸturulma Tarihi: Temmuz 31, 2004 00:00
Kim bilir kaç yıl önceki o gün çok güzeldi. Annem, babam, Rok, Gorbi ve ben evimizin arkasındaki tarlalarda yürüyüşe çıkmıştık.Rok kangal olduğu için, tarlalar tam ona göreydi. O muhteşem yelesini muhtemel tehlikelere karşı gere gere, göklere doğru birkaç kez havladı, etkileyici bir gösteriydi.Gorbi zaten av köpeği, tarlacıdır. Bize hava atmak için yaban hindisi arar gibi yaptı, ama yaban hindileri orada değillerdi.Ben...Benim yapacağım bir şeyim olmadığı için yolun çoğunu annemin kucağında geçirdim, tarla dikenleri dolanmasın diye...Annem bir ara yeşil çimenlerin arasında açmış papatyaları topladı, evimiz için.Sonra bizimkiler biraz arkada kalıp el ele tutuştular.Annem babama ‘Üç güzel oğlumuz var, işte buradalar ve ben çok mutluyum’ demişti. *Güzel günler geride kaldı.Yavaş yavaş azaldık.Rok’un yerine, babamın arka bahçemize ektiği bir kırmızı gül vardı artık.Ve ben...Hoşçakalın.Amansız hastalık karşısında beni yine de iyileştirmek için gece-gündüz çırpınan veteriner doktorlarım Ateş Barut abi, Ceyda, Seda, Selen, Gamze ablalara, sevimli Ömer’e teşekkür ederim.Veteriner Tıp Merkezi’nin çalışanlarına... Evimizin parçası Ayşe Abla, bize çok iyi baktın.Beni günlerce doktorlarıma taşıyan şoförümüz Murat Abi sağol.Hacer, Nermin, Güher Abla, Zeliha...*Annem...Hastalığımın ilk günlerinde bulaşık yıkar gibi yapıp, arkanı dönerek ağladığını biliyordum annem.Anneler çocuklarını böyle mi severmiş?Kuşlara ekmek kırıntılarını hazırlayıp, karşılığında iyileşmem için dua etmelerini istemeni... Nefesimi kontrol ederken yüzüme dökülen kıvırcık saçlarını... Kimi zaman umutsuzluğa kapılıp ‘erik suyu içince düzeleceğimi’ söylemeni...Hepsi bir yana, 15 yıl için teşekkür ederim...Sevgiler 15 yıla sığmıyor.Sevgin büyüktü ama benim zamanım darmış annem. *İyi insanlardan bir son ricam var:Sokaklarda, köşe başlarında bir kedi, balkonunuzda bir kuş, çatınızın kenarında bir kumru, duvarın dibinde bir köpek görürseniz, aslında size yakın olmak istediklerini anlamanızı isterim.Verecek sevginiz varsa esirgemeyin.Onların gözlerine baktığınızda, yeryüzünün en masum, en muhtaç ve en karşılıksız sevgisinin orada olduğunu artık görmenizi dilerim.Lütfen uzatın elinizi.Bu benim son yazımdı.Hoşçakalın.Babam bir gül daha ekecek arka bahçeye...Bize cennetten de yaz PakoDOSTLARI MESAJ YAĞDIRDIPako’yu kaybettiğimiz haberi duyulur duyulmaz, Türkiye’nin her yerinden başsağlığı mesajları yağmaya başladı. O bütün köpeklerin, hatta hayvanların bir sembolüydü. Herkes onun hayatını yazılarından izlemiş, onu sadece Andree-Bekir Coşkun ailesinin değil, kendi ailelerinin de bir ferdi olarak görmeye alışmıştı. Zaten Pako’nun da hep uğruna savaştığı, başarmaya çalıştığı, insanların hayvanları da birer birey olarak kabul etmesini sağlamak değil miydi? Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer gibi telefonla arayarak, mesajlar yazarak üzüntülerini bizimle paylaştılar. Mesaj gönderenler arasında sanatçılar, politikacılar, halkın her kesiminden insanlar var. Hatta kendi ağızlarından mesaj yollayan hayvanlar da... Bu mesajların küçük bir kısmını sizlerle paylaşıyoruz.Deniz Baykal - CHP Genel BaşkanıBırakın o damlalar yanaklarınızda öyle kalsınlarİki dostunu yitirmiş birinin yüreğindeki sevgiyle ısındım, yüreğiyle ferahladım, vefasıyla mutlu oldum, kayıplarıyla üzüldüm. ‘Damlalar’ başlıklı köşe yazınızı okurken de, yanaklarınızdan süzülen damlaların kime ait olduğunu merak etmedim. Çünkü siz, onların dostlara ait olduğunu belirtiyor ve ‘Peş peşe giden iki dostum yüzünden, bu kez yanaklarımda onlar adına damlalar birbirine karışıyor. Yüreklerimizi söküp götüren ayrılıklar karşısında, kimseyi üzmemek için işi şakalara boğmak istesek de boşuna sanki... Artık hangi damla kimin için bilemiyorum’ diye yazıyorsunuz. Haklısınız, o damlaların kime ait olduğunu ne bilmeye ihtiyaç var ne de damlaları birbirinden ayırmaya. O damlalar, ayrılıp giderken yüreğinizi de söküp götüren dostlarınıza ait. Bırakın yanaklarınızdan öyle süzülsünler, bırakın öyle kalsınlar.Nebahat Çehre, SanatçıAcınız acım olsunYürekleri sevgi dolu Pako’nun annesi ve babasına başsağlığı diliyorum.Acınız acım olsun. Pako’nuz bu kadar üzülmenizi ister miydi? Sizi seviyorum.Prof. Dr. Recep Akdağ - Sağlık BakanıPako bir sembol olmuştuBugünkü yazınızı okurken yaşadığınız hüznü ve kaybettiğiniz dostlarınızın arkasından döktüğünüz gözyaşını paylaştım. Pako, sizinle tanıdığımız, Türk toplumunun da hayvan sevgisi ve hayvan hakları hususlarında yine sizinle tanıyıp sevdiği bir sembol olmuştu. Oğuz Aral ise, gençlik yıllarımızın mizahla ve halkımızın yüzünün tebessümlerle süslenmesini sağlayan büyük bir usta idi. Hayvan ve insan sevgisini yüreğinizde dost kavramı ile sarıp sarmalamanızı, bir bilim adamı ve bir çocuk doktoru olarak çok iyi anlıyor ve bu yüreği kutluyorum. Bu duygularla üzüntünüzü paylaşıyor, yüreğimizde ‘dost’ sevgisinin bitmemesi dileğimle sevgi ve saygılar sunuyorum.Ecz. İrfan Rıza Yazıcıoğlu, AKP Milletvekili, Sağlık, Aile, Çalışma ve Sosyal İşler Komisyonu ÜyesiSen başkaydın PakoCanlılar doğar, yaşar ölürler. Canlılar vardır, doğarlar, yaşarlar, yaşatırlar. Hem içimizde hissettirdikleri ile ve hem de düşündürdükleri ile... Sen başkaydın Pako! Duyarlı halkımızın tanıdığı, bildiği ve sevdiği bir sembol oldun yüreğimizde, dimağımızda. Önce tek tek doğa, çevre ve canlı dostu bireylerdik, kendi kendimize konuşan, sonra senin dilimizi konuşan sesin yankılandı kulaklarımızda ve beynimizde. Bizi birleştirdin ve sana katılmak için hepimiz bağırıp cevap verdik çağrına. Daha sonra da, yalnız değilmişiz, yapabileceğimiz bir şeyler varmış diye düşündük sayende.Bir yıl önce sana bir mektup yazmıştım. Şimdi tesellim, söz verdiğimiz Hayvan Hakları Yasası’nı çıkarmış olmamız. Belki tam arzu ettiğin gibi olmadı ama!.. Yine de hayvanların da birer canlı oldukları ve her canlı gibi temel haklara sahip oldukları gerçeği tercih edilmiş oldu, böylece. Süreç ileri işler küçüğüm hiç merak etme. İlklerle ve ilkelerle yaşadın ve yaşattın fikirlerini! İlk yerli sembol canlı oldun. İlk köşe yazarı ilk çevreci ve doğa dostu ve daha birçok ilk. Sevdin ve sevildin. Seni eğiten ve kimlik kazandıran değerli ailene şunu söyleyerek duygularımı paylaşmak isterim. Toplumumuza kazandırdığınız böyle bir evlat için size minnet ve teşekkür borçluyuz. O artık hepimize ait bir sembol değer oldu. Savunduğu değerleri, savunmaya devam etmeliyiz. Taa ki her canlı, sevmeyi, sevilmeyi, saygı duyulmayı öğrenene dek!.. İyi ki yaşadın Pako. Uçan kuşlar kanatlarıyla alkışlıyorlar seni.Umut Oran, Türkiye Giyim Sanayicileri Derneği BaşkanıOskar ile acınızı paylaşıyorumPako ve siz Türk basınında bir ilki gerçekleştirerek, Türk kamuoyuna çok önemli mesajlar verdiniz. Pako’nun kaybını üzüntüyle öğrendim. Size ve eşinize başsağlığı diler, acınızı köpeğim Oskar ile paylaştığımızı bilmenizi isterim. Pako Türk hayvanseverlerin gönlünde yaşayacaktır.SEN BENİM ROMANTİK KOVBOYUMDUNBen Tarçın. 2,5 yaşında bir Cocker’ım. Bugün annem gazeteyi okurken arkadaşım Pako’nun artık yanımızda olamayacağını, ama bizi bundan sonra bulutlardan izleyeceğini söyledi. Onun yokluğu beni, ailemi ve etrafımızdaki tüm hayvanseverleri çok üzdü. Başımız sağolsun. Çora AilesiBabam bu akşam artık bizimle olmadığını söyledi. Artık yazılarını sadece melekler okuyabilecekmiş. Annem de çok ağladı. Ben seni çok seviyorum. ŞarloBugün cennette meleklerle buluştuğunu öğrendiğimde içimi tarifsiz bir hüzün kapladı. Anneni, babanı ve Gorbi’yi düşündüm. Ben de aynı acıyı yaşadım. Dingo da senin gibi cennette. Baban sevgili Bekir Coşkun, tüm Türkiye’de hayvan dostlarının öncüsü oldu. Sen bir semboldün Pako. Ben bile sırf sana benzesin, senin gibi olsun diye sokakta baktığım meleklerimden birinin adını Pako koydum. Bizlere cennetten de yaz Pako. Asude UstaoğluBilir misin ben senin yüzünden köpek sahibi oldum. Bilir misin sen benim kızımla bana örnek oldun, bilir misin senin yüzünden hayvansever derneklere katıldım ve sadece evdeki kızımı değil tüm hayvanları düşünmeye başladım. Sen benim romantik kovboyumdun (gazetedeki resmin yüzünden) ve hep öyle kalacaksın. Köpek cennetindeki en rahat bulut senin olsun. Ferah Kara Pako sadece sizin değil, hepimizin dostuydu. Kaybınız kaybımızdır, kederiniz kederimiz. Biz de 12 yaşındaki Belo oğlumuzu geçen yıl kaybettik. Verdiği mutluluk kaybedişimizin acısı kadar sonsuzdu. Şimdi beş yaşındaki oğlumuz Pepsi ile birlikteyiz. Lütfen Pako gittiği yerden yazılarını göndermeye devam etsin. Ona ve yazılarına daha çok ihtiyacımız var. Semih, Semra, Ege, PepsiBen ve nişanlım bu yıl veteriner fakültesinden mezun olup, hayvan dostlarımıza en iyi şekilde faydalı olmak için sabırsızlanıyoruz. Pako’nun haberini görünce gerçekten yıkıldık. Bizim de 3 yaşında kedimiz var ve hayvan sahibi olmanın nasıl güzel bir duygu aynı zamanda da onu kaybetmenin ne kadar yıkıcı olabileceğini tahmin edip acınızı paylaşıyoruz. Allah Gorbi’ye sağlıklı ve uzun bir ömür versin. İnanın bu acıyı yaşarken yalnız değilsiniz. Yasemin ve ErkanBu evi ve bahçeyi paylaşan 17 kedi ve 6 köpek arkadaşın ve bizler seni kaybetmekten dolayı çok üzgünüz. Annen ve babanın bu büyük kaybından dolayı acını tarifsiz bir hüzünle paylaşıyor ve sabırlar diliyoruz. Emekli Kaptan Pilot Yalçın ve Gülsen Özpar ve ailesiDERNEKLER BİR ÖNCÜYÜ KAYBETTİHer gece kuytu köşelerde içine zehir sinmemiş yiyecek ararken ya da tekmelerden tüfeklerden kaçarken canhıraş çığlıklarla, bilirdim ki bizimleydin!.. Kaçın çocuklar! Bir işkence odasında organlarımız liğme liğme edilirken, kafeslerimizde bekletilirken çaresiz ve hiç kimse duymazken sesimizi, bilirdim ki bizimleydin!.. Dayanın çocuklar! Yıllardır hakkımızı ararken, kovulurken belediyelerden, meclisten, evlerden bilirdim ki bizimleydin... Devam çocuklar! Güle güle Pako, kahramanım, sesim, soluğum!.. Çevre ve Sokak Hayvanları Derneği Yönetim Kurulu Adına Ayfer UzunoğullarıBiz hayvanseverlerin yol gösterici ve simge olarak gördüğü sevgili Pako’nun ölümü hepimizi son derece üzdü. Hepimizin başı sağolsun. İnsanların birçoğundan daha değerli olduğuna inandığım, evimizin neşe kaynağı hayvanlarımızın ölümü ne yazık ki çok üzücü ve yıkıcı. Mutlu yaşamış olmaları tek tesellimiz. Sevgi Ekmekçiler, Diyarbakır Sokak Hayvanlarını Koruma ve Yaşatma Derneği.Sabah haberlerinde gözyaşları arasında dinledim acı haberi, yüreğim sızlıyor. Bilirim bu acıyı. Başınız, başımız sağolsun. Yürüttüğü kutsal görevi ruhlar aleminden ışınlayacağı sevgi ile sonsuza dek sürdürecektir eminim. Suna Develioğlu, İstanbul Hayvanseverler Derneği Başkanı3 İyi ki doğdun, iyi ki varsın. Yine her Cumartesi gazetendeki aynı köşende yazılarını okuyacağım. Sevgili Coşkun ailesi acınızı derinden paylaşıyorum. Çok ama çok üzgünüm. Hülya Alpgiray, ASKOD AliağaSİZ PAKO’YA SORUN PAKO DA UZMANAVeteriner Hekim Talat GÜLBAY Kedim Robin iki gün sonra Pako’nun yanına gittiİki yıla yakın bir zamandır Pako ile aynı sayfada yazıyorum. Geçtiğimiz pazartesi günü Pako’yu kaybettiğimiz için size ulaşmaya çalışırken bir yandan da kedim Robin’in sağlık problemi ile uğraşıyordum. Bir yandan da sizi nasıl teselli ederim, üzüntünüzü nasıl paylaşırım diye düşünüyordum. Salı günü Robin’i kaybettim. Robin Pako’nun yanında. Pako için çok üzüldüm. Duygularınızı tüm yüreğimle paylaşıyorum. Pako sizinle konuşmaya devam edecek üstelik yanında Robin ve daha milyonlarca güzel ruhla size seslenecekler. Lütfen onların kalemi olmaya devam edin.Pako’yu sevenler bugün Kuruçeşme Parkı’nda toplanıyorPazartesi günü yaşamını yitiren dünyanın ilk hayvan köşe yazarı Pako, bugün Kuruçeşme Parkı’nda yapılacak etkinlikle anılacak. Divan Pub Karşısı’ndaki alanda saat 17.00’de düzenlenecek anma etkinliğinde Pako için kemanlarla konser verilecek.
BeÅŸiktaÅŸ Belediyesi’nin katkılarıyla düzenlenecek etkinlikler için Türkiye’deki her barınaktan köpek getirilecek. Pako’nun, daha iyi yaÅŸam stardartlarına kavuÅŸmalarını saÄŸlamak için mücadele verdiÄŸi barınak köpekleri, etkinliÄŸe boyunlarında Pako’nun fularından takarak katılacaklar.Â
button