Hint fakirleri arasına girebilmek için 21 ÅŸart

Hint fakirlerinin lideri Swamiji Siri Siri Ganapathi, düzgün bir Ä°ngilizce’yle, ‘İlk kez bir gazeteciyle konuÅŸacağım. Yalnız AÅŸram’da kalan her Hint fakiri gibi senin de 21 ÅŸartımıza uyman gerekiyor’ diyerek bana bir yazı uzattı. Şöyle bir göz atınca, ne diyeceÄŸimi bilemedim. Bu ÅŸartlar arasında, akla gelmeyecek ÅŸeyler de vardı.Kafkasya’da öğrendiÄŸim hemen her ÅŸey, genç kalmanın en önemli sırlarından birinin de ruh terbiyesi olduÄŸunu söylüyordu. Ruh terbiyesinin (5 duyu eÄŸitimi) adresi ise Hindistan’daydı. BulduÄŸum ilk uçakla Yeni Delhi’de aldım soluÄŸu. Oradan Bangalor’a geçtim ve bu ÅŸehirden kiraladığım otomobille üç saatlik bir yolculuktan sonra Maysur’a geldim. Elimdeki adresten Hint fakirlerinin yaÅŸadığı yeri bulmak pek zor olmamıştı. Zira Maysur ÅŸehrinde yedisinden yetmiÅŸine kadar herkes bu yeri adı gibi biliyordu. Öğleden sonra Hint fakirlerinin ‘AÅŸram’ dedikleri merkezdeydim.AÅŸram geniÅŸ bir bahçe içinde, bambu aÄŸaçlarından ve tuÄŸladan yapılmış, biri oldukça büyük, diÄŸerleri nispeten daha ufak tek katlı dört binadan ibaretti. Bahçenin giriÅŸinde ise ufak bir kulübe vardı. Otomobilimin motor sesini duyan yarı çıplak, yalınayak bir Hintli bu kulübeden çıkarak yanıma geldi. Ä°ngilizce olarak bana ne istediÄŸimi sordu.Kendisine, daha önceden Yeni Delhi’de tanışmış olduÄŸum Hintli dostlarımın bana verdikleri ismi tekrarlayarak, ‘Lideriniz Swamiji Sri Sri Ganapathi ile görüşmek istiyorum’ dedim.KARAR GÃœN DOÄžARKEN Adam bu sözüm üzerine, ‘Swamiji ile öyle her isteyenin görüşmesi mümkün deÄŸildir. Kimsiniz? Ä°sminizi verin, isteÄŸinizi bildireyim’ dedi.Gazeteci olduÄŸumu, Türkiye’den Swamiji’nin ve buradaki Hint fakirlerinin yaÅŸamlarını yakından incelemek için geldiÄŸimi söyledim. Göğsü, kolları ve yüzü rengárenk boyalı olan orta yaÅŸlı Hintli, talebimi Swamiji’ye bildirmek üzere yanımdan ayrıldı.Aradan 15 dakika kadar geçmiÅŸti ki, Hintli tekrar göründü. Yanıma yaklaÅŸtı. Sonra da, yavaÅŸ bir sesle, ‘Swamiji bu isteÄŸinizi yarın sabah doÄŸacak güneÅŸle inceleyecek. Sahip olacağı fikre göre sizi kabul edip etmeyeceÄŸini bildirecek. Yarın sabah tam saat sekizde gelin.’Ertesi sabah tam sekizde AÅŸram’a gittiÄŸimde aynı Hintliyi bahçenin giriÅŸinde beni bekler buldum. Bana, ‘Otomobilinizi şöyle park edin. Swamiji sizi kabul edecek’ dedi.Otomobilden inip yürümeye baÅŸlamıştım ki Hintli uyardı beni:‘Buraya ayakkabı ile girilmez. Çoraplarınızı bile çıkartmanız gerekiyor.’DediÄŸini yaptım ve yalınayak kaldım. Bahçeyi geçtikten sonra zemini beton, duvarları sıvalı, tavanı ise bambu dallarıyla kaplı olan bir yere geldik. İçeride, tahta bir koltukta, başı kırmızı ÅŸalla sarılı olan sakallı biri oturuyordu. Etrafında da genç-ihtiyar birkaç yarı çıplak Hint fakiri vardı.AYAKLARINA KAPANDIMBirlikte geldiÄŸim Hintli, hemen liderlerinin ayaklarına kapandı. Üç kere ayağını öptü. Ä°ÅŸini bitirince de başı önde, elleri göğsünde, sırtını dönmeden geri çekildi.Ben de geleneklerine ters düşmemek, Swamiji’ye hoÅŸ görünmek için beni getiren Hintli’yi mümkün olduÄŸu kadar, yapacağım röportaj uÄŸruna, taklit etmeye çalıştım. Aynen onun gibi Swamiji’nin ayaklarına kapandım.Bu hareketim Swamiji’nin hoÅŸuna gitmiÅŸ olacak ki sırtımı sıvazladı. Sonra da düzgün bir Ä°ngilizce ile ‘Niyetinin ne olduÄŸunu bu sabah güneÅŸin doÄŸuÅŸuyla öğrendim. Ä°lk defa bir gazeteciye ‘Evet’ diyeceÄŸim. Yalnız, AÅŸram’da yaÅŸayan herkes gibi senin de 21 ÅŸartımıza uyman gerekiyor. Bunları kabul edersen kapımız sana açılacak’ dedi. Sonra, ‘Al iÅŸte 21 ÅŸart burada yazılı’ diyerek bana bir kağıt uzattı.Åžartlara şöyle bir göz atınca ne diyeceÄŸimi bilemedim. Zira ÅŸartlar içinde akla gelmeyecek her ÅŸey vardı.Listeyle birlikte tekrar Swamiji Sri Sri Ganapathi’nin yüzüne baktım. 53 yaşındaydı ama 40 yaşında bile göstermiyordu. Daha sonra sebebini sorduÄŸumda, ‘İnsanların yüzü yediklerinin, içtiklerinin, üzüntülerinin ve sevinçlerinin aynasıdır. Burada, birlikte yaÅŸayacağımız süre içinde bunu daha iyi anlayacaksın’ diye cevap verdi. KESÄ°NLÄ°KLE MENFAAT YOKÜç haftadan beri Hindistan’ın ta güney ucunda bulunan Maysur ÅŸehrinde ünlü Hint fakiri Swamiji Sri Sri Ganapathi’nin ‘AÅŸram’ denilen yerinde kalıyordum. Swamiji’nin yaptıklarını bir türlü aklım almıyordu. Hiçbir maddi menfaat beklemeden ülserden romatizmaya, felçten erken ihtiyarlığa kadar her çeÅŸit hastalıkları iyileÅŸtirebiliyordu. Hele insanın geleceÄŸini okuması, Hint fakiri lideri için çok basitti. Bir kimsenin yüzüne, eline (kullandığı elin avuç içine), parmak ÅŸekillerine bakarak kaderini ‘ayna’ gibi görüyordu. Ruh terbiyesi için uymam istenen 21 ÅŸart ise doÄŸrusu hayli zorluydu. Her ÅŸeyden önce sabahları saat dörtte ayakta olacaktım. Böylelikle, Hint fakirlerinin 3.5 saat süren sabah çalışmalarına katılacaktım. Özel yeteneklerini ve ruhsal güçleri kuvvetlendirmek için yapılan bu çalışmalar, akÅŸamları da dokuz ile on arasında aynen tekrarlanacaktı. Beslenme alışkanlıkları ise Kafkasya’dan çok farklıydı. AÅŸram’da kaldığım müddet içinde aÄŸzıma kesinlikle hayvani hiçbir yiyecek koymayacaktım. Ne et, ne süt, ne yumurta, ne de bunlara benzer bir ÅŸey. Sadece sebze ve meyveye izin vardı. Sigara, alkol, cinsel iliÅŸki de kesinlikle yasaktı.Bütün bunların yanında AÅŸram’ın, bahçesinden odalarına kadar, her yeri kutsal sayıldığından yalınayak dolaÅŸacaktım. Ãœzerime de onların verecekleri kıyafetleri giyecektim. Elbiselerimi çıkartarak, yanımdaki Hint fakirinin yardımıyla belime ‘doti’ denen ÅŸalvarı giymiÅŸ, sırtıma da ‘utteriya’ dedikleri ÅŸalı sarmıştım. Tam iÅŸimin bittiÄŸini zannederken Naranjan isimli Hint fakiri, bu sefer elinde bir kağıt içinde kırmızı ve beyaz renkteki tozlarla geldi. Bana, ‘Otur şöyle’ dedikten sonra da beyaz renkte olanları alnıma, kollarıma sürmeye baÅŸladı.Geleneklerini bilmediÄŸim için, ters bir harekette bulunurum korkusuyla Hint fakirinin yaptıklarına hiç ses çıkartmıyordum. Sıra, kırmızı renkteki toza gelmiÅŸti. Bundan iÅŸaret parmağıyla bir parça aldı ve tam iki kaşımın arasına sürdükten sonra ÅŸunları söyledi:‘Şu andan itibaren bütün kötülüklere karşı korunuyorsun. Tanrı ve yardımcıları artık seninle beraber olacak. Alnına, kollarına sürdüklerim ‘vib huthi’ dediÄŸimiz mukaddes küldür. AteÅŸ áyinlerimizde özel olarak elde edilir. Zihni açık ve sakin tutar. Tanrı’nın yardımını saÄŸlar. Kırmızı olana ise ‘kumkumam’ deriz. Bu zihnini ve fikrini kötülüklere karşı korur. Yarından itibaren de özel yeteneklerimizi, ruhsal güçlerimizi geliÅŸtirme çalışmalarına katılmaya baÅŸlayacaksın.’GÃœNAHLARDAN ARINMAHint fakirleri arasına girmek için yerine getirilmesi gereken temel ÅŸart kılık-kıyafet deÄŸiÅŸimi deÄŸil, kiÅŸinin dünyevi günahlarından arınmasıydı. Onlara göre benim vücudum sayısız günahla doluydu. Bedenimde, bir insanın taşıması mümkün olan her çeÅŸit günahın izi vardı. Dolayısıyla, öncelikle bunlardan kurtulmam gerekiyordu. Swamiji Sri Sri Ganapathi, benim için düzenlediÄŸi büyük törende koca bir ateÅŸ yakıp, beni (kendi inançlarına göre) günahlardan arındırmaları için cinleri yardıma çağırdı. Hint fakirlerinin ‘homa’ adını verdikleri ateÅŸ töreninden sonra ‘puja’ adı verilen ikinci bir törene daha katıldım. Bu tören mutluluk, saÄŸlık ve refah için düzenleniyordu. Hint fakiri lideri Swamiji Sri Sri Ganapathi’nin önünde diz çöktüm. O benim için tüm kutsal duaları okudu, tütsüler yaktı, iyilik cinlerini bana yardımcı olmaya çağırdı.Tören bitmiÅŸ ve artık yatma saati gelmiÅŸti. Hint fakiri arkadaşım Naranjan’a nerede yatacağımı sorunca aldığım cevap bende ÅŸok tesiri yarattı. Naranjan, salonun tahta döşemesini iÅŸaret ederek, ‘İşte burada, bunun üzerinde yatacağız. Ama, istersen altına sermek için ÅŸu hasır yaygılardan bir tane alabilirsin’ dedi. Sonra da, ‘Şimdi gidip üstünü örtmen için bir örtü getireyim. Geceleri serin olur’ diye ekledi.EĞİTÄ°M BAÅžLIYORSabah saat dörtte bir çan sesiyle herkes salonda yerini almıştı, 30-40 kadar Hintli bulunuyordu. Swamiji Sri Sri Ganapathi ise önde yüksek bir yerde baÄŸdaÅŸ kurmuÅŸ vaziyette oturuyordu. Ellerini de dizlerinin üzerine avuç içleri yukarıya gelecek ÅŸekilde yapıştırmıştı. DiÄŸer Hint fakirleri de aynı pozisyonu almışlar, gözlerini de tavandan aÅŸağıya bir iple sarkıtılan büyükçe bir mumun ışığına dikmiÅŸlerdi. Bana yardımcı olan Hint fakiri Naranjan, Swamiji’nin emriyle beni eÄŸitecekti.14 günde 1 gün sırf su içilecek1. Yapılacak törenle dünyevi günahlardan arınılacak.2. Hint fakiri lideri Swamiji’nin her sözü yerine getirilecek.3. Ne pahasına olursa olsun, her konuda hakikatler söylenecek.4. AÅŸram içindeki ÅŸartlar, AÅŸram dışında da tatbik edilecek.5. Cinsel iliÅŸki kesinlikle yasak.6. İçki içilmeyecek.7. Sigara içilmeyecek.8. Hayvani yiyecek yenmeyecek.9. Hislere maÄŸlup olunmayacak, her yerde her zaman irade üstün gelecek.10. Her akÅŸam yatmadan önce günün muhakemesi yapılıp yanlış hareketler tespit edilecek.11. Hiçbir konuda, hiçbir zaman akla kötü düşünce getirilmeyecek.12. AÅŸram’ın 17 kutsal duası ezbere bilinecek.13. Swamiji’nin takacağı kutsal kolye hiç çıkartılmayacak.14. AÅŸram’ın geleneklerine saygı gösterilecek.15. Sabahları saat 10’a kadar hiçbir ÅŸey yenmeyecek ve içilmeyecek.16. Sabahları saat 04.00’te ayakta olunacak.17. Sabah ve akÅŸam yapılacak toplu çalışmalara katılınacak.18. AÅŸram’ın temizlik iÅŸlerine nöbetleÅŸe yardım edilecek.19. Birinin sahip olduÄŸu ÅŸey, gerektiÄŸinde diÄŸeriyle ortaklaÅŸa kullanılacak.20. Her iki haftada 24 saat sırf su ile yaÅŸanılacak.21. AÅŸram’da öğrenilen bazı ÅŸeyler sır olarak saklanacak.Hint fakiri kime nedir?Hint fakirleri Hindistan’da yaÅŸarlar. Dünya nimetleriyle, maddiyatla ilgileri yoktur. Ruhsal güçleriyle baÅŸ baÅŸa kalırlar. DoÄŸuÅŸtan özel yeteneklere sahiptirler. Bilimadamlarının da artık kabul ettiÄŸi gibi, ruhsal gücü kuvvetli ve özel yetenekleri olan insanlardır. Bir Hint fakiri, akla uygun gibi görülmese de, uzaktan bir cismi hareket ettirebilir, hastalıkları iyileÅŸtirebilir, tabutla gömülerek günlerce toprak altında yaÅŸayabilir. Ayrıca bu mucizeleri göstermek için belli bir yaÅŸa gelmek de ÅŸart deÄŸildir. Çünkü çok küçük yaÅŸta bile mucize yaratan Hint fakirleri vardır. ÖrneÄŸin, beni kabul eden Swamiji Sri Sri Ganapathi, ilk mucizesini daha beÅŸ yaşındayken göstermiÅŸtir. YARIN5 duyu eÄŸitimi nasıl yapılıyorÂ