Hayvan değil hepsi birer el

Çocukluk yıllarınızdan neler hatırlıyorsunuz?
- Sıcak bir ailede büyümem geleceğimin de iyi olmasını sağladı. Özellikle hayvanları o zamandan beri çok severim. İki kız kardeşim ve erkek kardeşimle doğada sürekli oyunlar oynardık. Bir keresinde ölü bir yabanarısı bulduğumuzda onun için mezar yaptığımızı bile hatırlıyorum.
Ailenizde sanatçılar var mıydı?
- Annem tiyatrocu olmasının yanı sıra aynı zamanda resim de yapardı. Çocukken her çizim yaptığımda ona danışırdım. Bunu hâlâ da sürdürüyorum.
Peki, siz ne zaman ve nasıl ilgi duymaya başladınız sanata?
- Okula ilk başladığım yıllarda çizimlerimin çok iyi olduğunu keşfeden öğretmenler sürekli bir şeyler karalamamı isterdi. Aynı şekilde okul arkadaşlarımın siparişlerini de yapıyordum; futbolcular ya da çizgi karakterler gibi...
İLK YILLAR FAZLA KLASİKTİ
Neler etkiliyordu özgür iradeyle yaptığınız çizimlerinizi?
- Beni etkileyen her zaman doğa olmuştur; deniz, ağaçlar, dağlar ve hayvanlar. 12 yaşımdayken ailem dağda bir ev kiralamıştı tatil için. Dağlara tırmanıp hayvanlarla daha yakın olmak harikaydı. Bir gün kanadı yaralanmış bir yarasa bulup evde bakımını yaptık. Bu da sanırım şimdiki işlerimde beni etkileyen unsurlardan biri oldu.
İlk yıllarda işlerinizdeki tarz nasıldı?
- Klasik. Eğitimimden sonra kendimi Yunan, Roma heykellerini ya da Michelangelo, Leonardo, Raphael, Bronzino gibi sanatçıların işlerini karakalem çalışarak geliştirdim. Ama dediğim gibi, hepsi çok klasikti.
Elleri boyamaya nasıl başladınız?
- Yaptığım işlerde her zaman sadeliği yakalamaya çalıştım. Genelde şirketlerin işleri için bir şeyler de üretiyordum. 2000 yılında bir reklam ajansındaki genç bir sanat direktörü, elleri bilgisayar kullanmadan hayvan şeklinde boyayıp boyayamayacağımı sordu. Bu benim için yeni bir sınamaydı. Ve sonuç gerçekten de beklediğimdem daha iyiydi.
Resim yaparken zemin olarak tuval yerine el kullanmanın farkı nedir sanatçı için?
- Tuval, düz ve soğuktur. Ciltse sıcak ve esnek. Siz boyarken o hareket eder. Aslında bu durum işi bir bakıma zorlaştırır ama bunun yanı sıra çalışmayı fazlasıyla ilginç yapar. Tabii bir de elini boyadığınız kişiyle kurduğunuz diyalog da çok güzel. Tuvalde çalışırken böyle bir şansınız olmuyor.
Peki, izleyici için nasıl bir fark oluşuyor?
- Yüzümüzden sonra en ilginç ve yaratıcı organımız ellerimiz. İşleri izlemeye gelenler genellikle vücuda yapılmış resimler görmeye alışık. İşi sadece ellerde görmek ve tıpkı bir hayvanmış gibi algılayabilmek onlara ilginç geliyor.
İKİ GÜN UĞRAŞTIĞIM DA OLDU
Eserleri kendi elleriniz üzerinde mi çalışıyorsunuz?
- Sadece bir kez, bir fil çalışması için kendi elimi kullandım. Ardındansa fotoğrafını çekebilmek için başka birine ihtiyacım oldu. Bu yüzden daha çok başkalarının ellerini kullanıyorum. Favori modellerimse 22 yaşındaki oğlum Michael James ve 27 yaşındaki kızım Geneva 27.
Bir eli boyamanız ne kadar sürüyor?
- 3 ila 5 saat arasında. Ama bazıları o kadar zorluyor ki, iki gün uğraştığım da oluyor.
Resmedeceğiniz hayvanları neye göre seçiyorsunuz? Ele yapmaya uygun olmayanlar var mı?
- Pek yok. Hepsi uygun oluyor. Aklıma gelen bütün hayvanları resmetmeye çalışıyorum. Bazen konunun dışına çıkıp mimari çizimler yaptığım da oluyor.
Bu stilin zor tarafı nedir?
- Sürekli ‘el’in yaratabileceği yeni pozisyonlar düşünmek zorlayıcı olabiliyor. Tabii bir de sonucu önceden kestirmek gerekiyor.