Hayatımda ilk kez emir alıyorum

- Yelkenle olan dostluğunuzun temelleri nasıl atıldı?
- şirketten birkaç yönetici arkadaşım yelken alıp yelken sporuna ve yarışlara katılmaya başladı. Beni de davet ediyorlardı. Sonunda ikna oldum ve iki yıl önce yarışa katıldım. Kazanınca çok hoşuma gitti. Ekibi kurumsallaştırmaya ve teknenin ortağı olmaya karar verdim.
- Yarış öncesi ve sonrasında neler hissediyorsunuz? Gerginlik, stres oluyor mu? 
- Hayır, yelken benim için bir nevi tatil. Yarışlara katıldığımda o yılın en keyifli günlerini yaşıyorum. Denizin insanı terbiye ettiğini, sabrı öğrettiğini ve öngörü yeteneğini geliştirdiğini düşünüyorum. Yelkeni, yarışı ve onun heyecanını, doğayla iç içe olmanın verdiği fiziksel yorgunluğu ve hazzı seviyorum. Bir de ekibin bir parçası olmak hoşuma gidiyor. İşimin başındayken sürekli karar vermek zorundayım. Ama teknede öyle değil. Orada patron değilim, sadece ekibin bir parçasıyım ve o bir rahatlama getiriyor. İlk kez ben başkalarına ne yapacağını değil, başkaları bana ne yapacağımı söylüyor. Emir alan benim...
- İki yıldır şampiyon sizsiniz… Ne tip bir tekneyle yarışıyorsunuz?
- 10 kişilik ekip olarak Farr 40 diye özel bir yarış teknesiyle yarışıyoruz. Daha önce başka bir teknemiz vardı ama ciddi olarak yarışlara girmeye karar verdiğimizde bu tekneyi aldık. Daha önceki teknemiz misafir sanatçıydı. Farr 40 ise gerçek bir yarış teknesi.
- Eşiniz de yelken sporuyla  ilgileniyor mu?
- Evet, o da bizim ekipte. Aynı şeyden zevk almamız açıkçası benim işimi kolaylaştırdı. Yoksa tek başına üç gün ortadan kaybolup Bodrum’a gitmek zor olabilirdi.
- Erkek egemen bir yapı mı var yelkende?
- Hayır, mesela sırf kadınlardan oluşan bir tekne var; teknenin adı Safinaz. Onlar kadınlar kategorisinde yarışacaklar.

DENİZ FAKİRİ DE SEVER

- Bayk bir anlamda zenginler kulübü mü?
- Deniz fakiri de sever. Yelken o kadar pahalı bir spor değil. En azından bir Motoryat gibi milyon dolarlar söz konusu değil. Üçü-dört kişi birleşip 150 bin dolara çok güzel bir yelkenli alabilirsiniz.