Yalçın Bostancı: Hayatta kalmanın en iyi yolu müzik

◊ Uzun zaman sonra ‘Beyaz Güvercin’ şarkısını yayınladınız. Geri dönmek nasıl bir his?

- Uzun bir aradan sonra dinleyicilerimle yeniden buluşmak çok heyecan verici. Şarkımın çok sevilmesi beni ayrıca çok mutlu etti. Sözlerini Gamze Sağıroğlu ile beraber yazdığım, bestesi bana ait olan şarkının aranjesini Mehmet Özkeleş ile yaptım. Çok titizlendik ve şimdi bunun karşılığını görmek harika bir duygu.

Ayrıca başından beri bana destek olan kardeşim Emine Çobanbaş’a, kuzenim Çağla Kızılelma’ya ve yönetmenlerim Reha Gazioğlu ile Ufuk Karakavak’a teşekkür etmek isterim.

◊ Müzik hayatına nasıl girdiniz?

- Aslında çocukluğumdan beri müzikle iç içeyim. Fakat bugünler için hazırlığım üniversite yıllarında oldu. İlk bestelerimi o zaman yapmıştım ve profesyonel müzik yapma hayalim o zamanlarda oluştu. 1997’de İstanbul’a geldim ve Unkapanı’nda demomu dolaştırdım. Bu da sanırım birçok sanatçının ortak anısıdır. Nihayet 1998’de Klip Müzik Yapımla sözleşme imzalamamla bu hayalim gerçekleşmiş oldu.

90’LARIN ÖZLEMİ YAŞANIYOR

◊ 90’lı yılların sonuna yetiştiniz ve ilk albümünüz o zaman çıktı. Şimdi o dönemin şarkıları yeniden gündemde. 90’lı yıllarda müzik nasıldı?

- 90’lı yıllar pop müziğinin patlama yaptığı yıllardı. Duygu yüklü çok güzel sözlerin olduğu çok sempatik, yormayan, üzmeyen şarkılardı. Benim şahsi görüşüm müzikal alt yapı biraz zayıftı. Suni seslerin bolca kullanıldığı müziklerdi. Ben 90’ların sonuna yetiştim. 98’de ilk albümüm “Rüzgar Gibi”yi çıkardım.

Şarkılarım biraz farklıydı çünkü tamamen canlı enstrüman kayıtlarıydı. 90’lardan çok 70’li yılları andırıyordu. Hatta bu yüzden Barış Manço’nun dikkatini çekmiş ve “7’den 77’ye” programına davet edilmiştim. Şunu da belirtmeliyim ki 90’ların samimiyeti, sempatisi, duygusu şimdilerde yok. O yılların özlemi yaşanıyor.

ŞU AN ORGAN NAKLİ SIRASINDAYIM

◊ Aynı zamanda organ nakli de bekliyorsunuz...

- 3 yıldır tedavisi olmayan IPF akciğer sertleşmesi hastalığımla mücadele ediyorum. Şu an ulusal organ nakli sırasına alındım. Uygun bir donör çıkarsa akciğer nakli ameliyatı olmak zorundayım. Bundan başka da çare kalmadı. Halkımız arasında akciğer nakli pek bilinmiyor. Bu yüzden de akciğer organ bağışı maalesef çok az. Birçok hasta organ beklerken hayatını kaybediyor.

Halkımızdan ricam organlarını bağışlasınlar. Organlarımız çürüyüp gitmek yerine ihtiyacı olan birinde bir nefes bir kalp atışı olabilir. Birinin hayatını kurtarmaktan daha büyük bir iyilik, sevap, erdem olabilir mi? Peygamberimizin bir hadisini hatırlatmak isterim; “Bir kişinin hayatını kurtaran, tüm insanlığı kurtarmış gibi olur!”

◊ Tedavi süreciniz nasıl ilerliyor?

- Hastalığımın 3. yılı olduğundan ilerledi. Zaten bu yüzden nakil sırasına alındım. Maalesef tedavisi olmayan bir hastalık. Ama moralim çok yerinde ve amaçlarım hayallerim için çalışmaya devam ediyorum. Amaçlarımız bizi hayatta tutan yegane olgudur. Müzik bu bağlamda benim en iyi ilacım. Organ beklerken hayat devam ediyor ve ben de amaçlarım için çalışıyorum. Hayatta kalmanın en iyi yolu bir amacınızın olmasıdır.

◊ Hastalara neler söylemek istersiniz?

- Benim gibi organ bekleyen hastalar için her bir gün çok değerli. Aslında hayatı daha dolu ve anlamlı yaşıyoruz. Benim naçizane tavsiyem; yapmak istedikleri şeylere, hayallerine, amaçlarına odaklansınlar.

İNGİLİZCE DERSLERi VERİYORUM

◊ Müzik dışında neler yapıyorsunuz?

- Şu an yeni çıkardığım single’ım ile meşgulüm. İngilizce dersler veriyorum. Öğrencilerim var. Zira yabancı dil önemli.

◊ Sizce müzik ruhun şifası mıdır?

- Bu ispatlanmış bir durum aslında. Osmanlı döneminde ruh ve sinir hastalıklarını müzik ile tedavi ediyorlarmış. Benim için de müzik büyük bir motivasyon kaynağı. Müzikten daha iyi bir motivasyon kaynağı düşünemiyorum.