Güncelleme Tarihi:
Alman yazar Norman Ohler sayesinde tarihçiler derin bir oh çekti, ‘Nazi modelini’ uygulamaya çalışan askeri kamplarda jeton nihayet düştü: Meğer, Adolf Hitler ağır uyuşturucu bağımlısıymış, Nazi başarısının arkasında ince planlar değil sinsi uyuşturucular, ‘cin fikirli’ doktorlar varmış.
Dedikodu mahiyetindeki bilginin çıkış kaynağı Berlin’in underground kulüpleri. Gecenin köründe, kulübün dibinde “Hitler ‘büyük’ takılırmış. Nazi ordusunun kafası hep iyiymiş” gibi cümleler kulağınıza çarpsa muhtemelen oralı olmazsınız. Bu yüzden tarihi bir sırrı aydınlatan kitabın kapağında sizin değil, Norman Ohler’ın adı yazıyor. Ohler, bu lafların peşine düşüyor; tüm Alman federal ve ABD’nin ulusal arşivini bu gözle tarıyor, Hitler’in özel doktoru Theodor Morell’in reçetelerini tek tek inceliyor ve...
STRATEJİ YOK, KRİSTAL METH VAR
Gördüğümüz her abartı, bariz davranışı bir ‘kafa’ya bağlıyoruz, etiketliyoruz ya; “Hatun kafası işte abi...”, “Tam tasarım kafası..”, “Hollywood kafasına bak”. ‘Hitler kafası’ da aslında şöyle bir şeymiş: Ayık olmadığı gün, kullanmadığı uyuşturucu türü yok. Arada damardan takılıyor, çoğu zaman ‘haplanıyor’.
Kitapta Nazi’lerin meşhur yıldırım saldırılarının ardında da Pervitin’in bulunduğu iddia ediliyor. Hap askerlere cesaret veriyor, soğuktan ve uykusuzluktan koruyordu. Bu sayede Almanlar, Birinci Dünya Savaşı sırasında dört yılda alamadıkları Fransa’daki bölgeleri dört gün içinde işgal ettiler.