İkinci hayat mahallesi: İşte Alaçatı'nın Hacımemiş'i
Güncelleme Tarihi:
Çeşme Alaçatı'daki Hacımemiş mahallesi, 'Nerede o eski mahalle sıcaklığı?' diyenler için biçilmiş kaftan. Perihan ablası da var, mahallenin muhtarı da... İşte Hacımemiş portreleri...
Püfür püfür bir Ege havası, dar sokakların duvarlarından sarkan begonvil kokularını pencerelerden tüten kurabiye kokularına karıştırıyor...
Öğle güneşi çoktan geçmiş, akşamüstü kızıllığıyla birlikte mahalleyi günlük telaş sarmış bile.
Çoğu üç-dört masalı butik restoranlar son hazırlıklarını tamamlamak üzere: Tertemiz örtülerin üzerinde tek eksik, vazolara taze çiçeklerin konması ve mumların yakılması.
Birazdan bu masaları dolduracak olanlar, aheste aheste plajlardan dönüyor ama çoğu otellerine varıp duş alamadan tasarım atölyelerinin, antikacıların, butik mağazaların vitrinlerine takılmış; pazarlık yapıyor.
Birbirine takılanın, makara yapanın, laf atanın bini bir para.
Sadece mahallenin sakinleri değil, iki gün önce tatile gelenler bile herkesle ahbap olmuş, ya akşam için keyif ya da ertesi gün için tavla programı yapıyor.
Burası, Türkiye’nin en gözde tatil beldesi Alaçatı’nın, son birkaç yılda yıldızı parlayan mahallesi Hacımemiş.
Her metrekaresinden tasarım fışkıran bu mahallenin sakinlerinin çoğu buraya ikinci hayatlarını kurmaya gelmiş: Kafayı yerel lezzetlere takmış plaza kadınları, butik otel açmış reklamcılar, aslında sanatçı olduğunu fark etmiş bankacılar, sigortacılar, broker’lar…
Eğitim ortalamasını araştırsanız, belki de lisansüstü çıkacak. Elinizi sallasanız emekli akademisyene, diplomata çarpıyor.
Her mahalle gibi dedikodusu bol, harala gürelesi eksik olmuyor ama siz onları bir de dışarıdan gelen tehlikelere karşı birleştiklerinde görün.
ÇITIR MUSTAFA
YAKIŞIKLI FALAN YAZMAYIN
Mustafa Sürmen’i (25) Survivor’dan hatırlarsınız. En sevdiği hobisi mi? Dedik ya, başka bir kafa: Mahallenin eskilerinden ‘bir zamanlar’ hikâyeleri.
Paket iyi; içinde başka bir âlem, başka bir kafa. “Sakın mahallenin yakışıklısı falan yazılmasın” diyor ama yapacak bir şey yok: Bazıları daha fotojenik doğuyor. Ağızlara sakız: İşletmesini yaptığı Göz Lounge’un cirosunda Mustafa’nın yakışıklılığının bizzat payı... “Hatunların yüzde 30’u Mustafa’yla göz banyosu modunda”.
Gözde Dalokay Bilkentli iç mimar. İstanbul ve Ankara’da yaşadı, dört senedir Hacımemişli. Göz Lokal’in sahibi.
PERİHAN ABLA
BAZEN ABLA, BAZEN ÇAÇARON
Tıpkı 80’lerin o meşhur dizisindeki gibi. Ama Perihan Abla olmak kolay değil... Mahallede olup biten her şeyi bileceksin, bazen abla/ana, bazen çaçaron olacaksın... Hepsinden ziyadesiyle var Perihan Akbulut’ta. YTÜ’de akademisyenlik yapıyordu, 10 yıl önce, karı-koca vuruldular Hacımemiş’e. Alaçatı’nın ilk otelini alıp harika bir butik otele çevirdiler: Kubariye. Otel, ismini Perihan Abla’nın her akşamüstü başka bir tanesini yaptığı ve kokusu mahalleyi saran kurabiyelerinden alıyor.
Otelde kızına yaptığı kır nişanı hâlâ dillere destan. Yok, o iş mürüvvetle sonuçlanmadı ama şimdiki aday da pek eli yüzü düzgün. Zaten kız da okulunu bitirdi, kendini işine, kariyerine verdi. Kazandığı ilk 100 lirayı anne-babasına yollamış.
OYUNCAKÇI ABLA
KİM DEMİŞ PARAGÖZ DİYE? GÜNAHINI ALIYORLAR!
“Ne ikisi hayatım, benim üçüncü hayatım bu” diyor Hatice Poyraz. Basın yayın mezunu, eski gazeteci. Büyükler için koleksiyonluk oyuncaklar satıyor. Dükkânının adı Pop; içinde yok, yok: Eski pikaplar, retro mobilyalar, dünyanın her yerinden her türlü aksesuar... Mahallenin eskilerinden, altı yıldır bilfiil tezgâhının başında. Tezgâhın başında ama kocasına sormadan hiçbir şey satmaz. Hakkında “Biraz paragözdür” diyorlar ama alışveriş yaptım, bana kalırsa günahını alıyorlar.
İki şirket sahibi olduktan sonra, 50’lerinde dondurmacılığa soyunduğuna bakmayın, Perihan Abla’nın eşi Mehmet Ali Akbulut (57) zaten soğutma cihazları ticaretiyle uğraşıyordu. Eğer Hacımemiş’e uğrarsanız Dondurmino’nun bol kepçe gelatolarından yemeden sakın dönmeyin.
DELİ HALDUN
DIŞI EYVAH NECDET, İÇİ SANAT-TASARIM
Dışarıdan baksan Eyvah Necdet: 1.80 küsur, sakallı, zaman zaman 130 kiloyu bulduğu oluyor, gök gürlemesi gibi bir gülüşü var. Ayağında sürekli sabo terliklerle dolaşıyor, hep güneş gözlüğü takıyor. Ne demişler dış görünüşe aldanmamalı. İçi; tasarımcık, fikircik, turşucuk... Bu adam Hacımemiş’i Hacımemiş yapan görünmez el. Dutlu Kahve’yi el altından destekledi, orayı yerel lezzet üssüne çevirip, Alaçatı’nın en meşhur lokantaları arasına soktu. Dutlu kalkınınca meydan da toparladı, mahallenin çehresi değişmeye başladı. Deliliği de buradan geliyor zaten. Yaratıcılığından. Şirketinin ismi Deli İşi. Dutlu Kahve’nin hemen yanında bir tasarım-mimari ofisi var. Kafayı dönüşüme takmış. Tutup Muzaffer Yıldırım’ın ofisini iki yüz senelik gemi aksamlarıyla döşedi mesela. Ofisin çaprazındaki binayı restora etti, Hacımemiş Palas adında beş odalı bir otel yaptı. Kum Beach onun, bu sene Kum Beach’e taşınan Deli Deli restoranı da, Alaçatı içindeki İyi Pizza da. Ünlü markalarla işbirliği yapıyor, mahallenin değerini Karaköyledikçe Karaköylüyor. Oteline restoran olarak yine Karaköy’ün cool mekanı Unter’i getirdi mesela.
Boşuna Deli Haldun demiyorlar ona: 16 yaşına giren oğluna e-bay’den, doğduğu yılın orijinal Pirelli takvimini aldı.
MELEK HÜLYA
KEYFİ YERİNDE
Mahallenin spritüeli. Hülya Çamurdan, kafayı meleklerle bozmadan önce reklamcı ve kreatif direktördü. Sonra buraya yerleşti, şimdi kendi tasarladığı melek figürleriyle takılar yapıyor ve de iyi satıyor. Her neyse, Hacımemiş’te keyfi son derece yerinde.
ECZACI KARDEŞLER
BURADAN TABUTLA ÇIKARIZ
Safiye ve Kemal Çetinkaya doğma büyüme buralı kardeşler. İkisi de hiç evlenmemiş. Tabii evde çocuk da yok. Civardaki şifalı otlardan kendi ilaçlarını yapmalarıyla tanınıyorlar. “75 yıldır buradayım” diyor Kemal Amca, “bizi buradan sadece tabutla çıkarırlar...”
Bir Boğaziçili daha: Destina Akgün otelcilikte çalıştıktan sonra antikacılığa sardı. Dükkanını adı Be-dest. İyi kalplilikte üst kimlik gibi: Mahallede köpeklere yardım ederken de görebilirsiniz, işi gücü bırakmış çöp toplarken de...
Sevim Ertan emekli doktor. Önce butik otel Taşköy’ü açtı, sonra Taşköy Kafe’yi. Dükkanını turuncu yaptığı için herkes renk körü olduğunu düşünüyor ama kimse yüzüne söyleyemiyor.
YIKIK MUHTAR
SANKİ ‘GENÇLİĞE HİTABE’
Kanun değişti, belde köy olmaktan çıktı, mahalle olarak Çeşme’ye bağlandı. Köyün muhtarı Recep Karabaş iktidardan düştü, ‘Yıkık Muhtar’ adını aldı. “Biz Balkan göçmeni olduğumuz için buranın yerlisi gelen şehirlilerle kolay kaynaşıyor” diyor. Hakikaten de son beş senede mahalleye taşınanlarla, kuşaklardır burada yaşayanlar, ufak tefek olaylar dışında, tatlı tatlı geçinip gidiyorlar. Yıkık Muhtar ‘Gençliğe Hitabe’ gibi konuşuyor: “Biz mahalleyi bugüne kadar koruyup getirdik, bundan sonrasını devam ettirmek artık gençlerin görevi.”