Futbolla değişen hayatlar

Sokaklar daracık, herhangi bir oyun parkı da çarpmıyor gözüme. Ziya Gökalp İlköğretim Okulu’nun beton bahçesinde oynayan öğrencilerin sesiyse bu kasvete inat, kulağa cıvıl cıvıl geliyor. Burası, Malatya’nın Kiltepe Mahallesi. Yerlilerin deyimiyle ‘yolun altı’, yani varoş mahallesi.

Burada tam dört sene önce, kız çocuklarının hayatını değiştiren bir olay yaşandı.  Kız çocuklarının çok erken yaşta evlendirildiği bu mahallede, Malatya’da beden eğitimi öğretmenliği yapan Doğan Çelebi, 11-20 yaş grubundaki dar gelirli kızları futbol konusunda yetiştirmek amacıyla 2012’de kentin ilk ve tek kadın futbol takımını kurdu: Malatya Bayanlar Spor Kulübü. Amacı, bu kızların futbolu meslek olarak seçmeleri ve ekonomik özgürlüklerini kazanmalarıydı: “Kız çocukları sekizinci sınıfa geldiklerinde kayısı fabrikalarında kutulama yapıyor ya da satış görevlisi oluyor. Oraya gidene de para tatlı geliyor; sporu da okulu da bırakıyor. Ben bu takımı, dar gelirli ailelerin çocukları futbol sayesinde spora bağımlı olsun ve bu şekilde okula devam etsinler diye kurdum. Amacım onları Spor Lisesi’ne, üniversiteye sokmaktı.”

 

AİLELERİ DAR GELİRLİ

 

Doğan Hoca, bu takımı başlarda bir mahalle takımı olarak tasarlamış ancak bu plan yetmemiş. Takım, sonradan Malatya’nın her semtinden gelen genç kızların yer aldığı bir ekibe dönüştü. Örneğin 1. Lig’de ‘gol kraliçesi’ olan Merve Aladağ, Doğan Hoca’nın eski öğrencisiymiş. Şu anda İstanbul Ataşehir Belediyespor oyuncusu olan Aladağ, milli sporcu olması nedeniyle de sınavsız beden eğitimi öğretmeni olma hakkını kazanmış ki bu da iyi bir gelecek oluşturabilme imkânı demek... Yine de bazen olumsuz durumlar yaşanabiliyor. Örneğin 1999 doğumlu bir öğrencisi, geçen yıl futbolu bırakmış, bir daha da dönmemiş. Çelebi, öğrencisi için “Milli Takım’a gidip hayatını kurtarabilecek durumdaydı ama şimdi evleniyor” diyor.

Kulübün kurulmasında Ziya Gökalp İlköğretim Okulu öğretmenleri, Çelebi’nin kendi ailesi ve iki de esnaf arkadaşı yardım etmiş. Onlara teşekkür etmeden geçmiyor Doğan Hoca ama yerel yönetimlerin kendilerine yeterince omuz vermediğini düşünüyor: “Malatyaspor’un yıllık bütçesi 25 milyonken, kadın futbol takımının bütçesi sıfır. Üstelik bu çocukların yüzde 90’ı dar gelirli ailenin çocukları.”

 

HEDEF: BİR ÜST LİG

 

Destek, Aydın Doğan Vakfı’ndan gelmiş. Takımın oyuncuları, vakfın sponsorluğu üstlenmesiyle, bir sonraki sezon için kendilerine daha çok çalışma sözü vermiş. Sezonu 3. Lig şampiyonu olarak tamamladılar ama play-off’larda elendiler. Bu seneki hedefleri, 2. Lig’e çıkmak. Onları antrenman yaparken ziyaret ettiğimde gözleri ışıldıyor, yüzleri gülüyordu. Sorularımı yanıtlamak için yanıma geldiklerinde bile zar zor dayanıyor, bir an önce sahaya dönmek istiyorlardı. Hepsi ya Milli Takım’a girmeyi ya da beden eğitimi öğretmeni olmayı hedefliyor. Onlar “Futbol erkek oyunu” diyenlere direnmiş kızlar. Mahalledeki erkek çocuklarına, annelerine, babalarına karşı direnmişler... Hatta içlerinden biri, kendisini oynatmayan erkek çocukların topunu kesermiş! Diyeceğim, yolunuz Malatya’ya düşerse belki onları bir maçta yakalarsınız. Bir kenara oturun; çocukların rüzgâra karşı koşarkenki mutluluklarını izleyin. Hatta benden de bir selam çakın en iyisi...

 

MİLLİ GURURUMUZ 

Buse Uçan, (16): Mahallede diğer kız arkadaşlarım bebeklerle oynarken ben sadece topla oynuyordum, büyüdüm, yolum Milli Takım’a uzandı. Malatya Bayan Futbol Kulübü’ne dört yıl önce girdim, o zaman babam arkamdaydı ama annem karşı çıkıyordu. Anneme karşı geldim çünkü vazgeçemiyordum, futbol hayatım olmuştu. 

HER ZAMAN FORMDA

Melisa Akdeniz, (17): Mahallede top oynamak istediğimde bana hep “Sen kızsın, git bebeğinle oyna” diyorlardı ama ben onlara rağmen futbol oynamaya devam ettim. Hatta erkekler bana topu vermezse çalıp patlatıyordum. Ailem ilk zamanlar “Derslerine engel olur” diyordu ama tam tersi… Hayatıma bir düzen geldi: Antrenmana git, iki saat ders çalış, duş al. 

GOL MAKİNESİ

Berfin Fırat, (16): Küçükken zaten kızlarla hiç oynamazdım. Onlar bebeklerle evcilik oynardı, ben erkeklerle futbol maçı yapardım. Koşardık, eğlenirdik. Babam en başta kız olduğum için karşı çıktı ama sonra kendisi de çok sevdi. Şimdi antrenmana gitmezsem bana kızıyor. Hayatımdan futbolu alsanız kardeşlik eksilir, eğlence eksilir. O yüzden bu sporu hep yapacağım.

DEFANSIN BELKEMİĞİ

İkranur Sarıgül, (16):  Eğer futbol oynamasaydım, belki de herkes gibi küçük yaşta evlendirilirdim. Çünkü burada belli bir yaşa gelince okul biter. Doğan Hoca ailemizin de kafa yapısını değiştirdi. Ben futbolu bırakmak istesem, şimdi ailem izin vermez. 

 

KIZLARIMIZIN HAYALLERİNİ DESTEKLİYORUZ 

Aydın Doğan Vakfı Yürütme Kurulu Başkanı Candan Fetvacı: “Aydın Doğan Vakfı olarak ülkemizin aydınlık yarınlara kavuşması için, her kız çocuğuna erkek çocuklarla eşit imkânlar sunulması gerektiğine inanıyoruz. Bu inançla, kızlarımızı eğitim hayatlarında desteklemek, önlerindeki engellerin kalkmasına yardımcı olmak için yürüttüğümüz pek çok çalışma var. Malatya Bayan Futbol Takımı’na verdiğimiz destek bu vizyonun bir uzantısı. Kendileriyle ilk kez, 2015 yılında düzenlediğimiz Dünya Kız Çocukları Günü Konferansı’nda tanıştık. Konferansa katılan futbolcu kızlarımız, futbola olan tutkularını ama bununla birlikte karşılaştıkları birtakım zorlukları anlattılar. Biz de kendilerini destekleme kararı aldık.”