Ebeveyn eksikliğinin çocuklar üzerindeki etkileri

Halk arasındaki genel kanı anne eksikliğinin babanınkinden çok daha etkili olacağı yönünde olsa da psikolojik araştırmalar baba eksikliğinin de çocukta ciddi sıkıntlar yaratabileceğini göstriyor. Connecticut Üniversitesi’nde yapılan ve geniş çaplı bir çok araştırmanın sonuçlarının değerlendirilmesi sonucunda varılan karar, baba sevgisinin de anne sevgisi kadar önemli olduğunu ortaya koyuyor. Çalışmanın sonuçlarına göre; ebeveynlerinin sevgi ve ilgisinden mahrum büyüyen çocuklar, ırk, din, dil, kültür ve cinsiyet ayrımı olmaksızın ileride benzer sorunlarla karşılaşıyor. Özellikle baba figürünün eksikliği ileride çocuğun, endişeli, güvensiz ve ikili ilişkilerde bağlanma problemi yaşayabileceğini gösteriyor. Bu nedenle baba sevgisi ve ilgisi en az anne sevgi ve ilgisi kadar önemli.

 Baba sevgisi ve ilgi eksikliği, güven problemi demek

İlgi ve sevgi genelde anneden beklenen ve ondan alındığında tamamlanmış sayılan bir şey. Baba hayat gailesi içerisinde koşuştururken bu konu üzerinde düşünme gereği duymuyoruz. Ancak babanın sevgisinin ve ilgisinin eksikliği çocuğun gelişimini sekteye uğratıyor. Çocuk için güç sembolü olan babanın bu gücünü arkasında hissetmeyen çocuklar kendilerini hiçbir zaman güvende hissedemiyor. Bu nedenle de bu eksiklik ilerleyen yaşlarda ortaya depresyon, boşluk hissi, sorunlarla başa çıkmakta zorluk yaşamak gibi problemler olarak çıkıyor. Ayrıca ikili ilişkilerin kurulmasında da babanın varlığı büyük önem taşıyor.

 Anne sevgisi eksikliği hayat boyu doyurulamıyor.

Tabii ki anne sevgisi de tıpkı baba sevgisi ve ilgisi kadar önem taşıyor. Çocuk ilk kez annesinin yüzünü okumayı öğreniyor ve sevgi şefkat gibi mimiklerle kendini buluyor. Ancak bu ilgiden yoksun çocuklar hayatları boyunca bu sevginin peşinden koşuyor.

Anne sevgisi ve ilgisi eksikliği öncelikle kişilerde gereğinden fazla fedakarlık yapmak ya da sevgi beklentisiyle kendinden ödün vermek olarak ortaya çıkıyor. Çünkü kişi anneden alamadığı sevgiyi kapatmanın ve bu açlığı doyurmanın yolunun başkasının sevgisinde olabileceğini düşünüyor. Ancak maalesef durum böyle değil. Anne sevgisi çocukluğun ilk yıllarında alınması gereken bir duygu.

Diğer yandan anne sevgisini yeterince almamış çocuklar kendileri aile kurduklarında da problem yaşıyor. Çocuk sahibi olduklarında kendi çocuklarına da sevgisiz ve ilgisiz davranabiliyorlar. Bunun nedeni ise genelde kişinin çocuğuna ilgi gösterdiğinde kendisine yapılan ilgisizliği hatırlaması ve temelinde bu durumdan kaçınmasından kaynaklanıyor.